Wanneer ouders horen, “Is er een favoriet?” het kan ofwel lachwekkende herinneringen of onmiddellijke meningen teweegbrengen – of beide. Ouders kunnen zich beledigd voelen dat iemand zelfs maar zo’n vraag zou stellen. Andere ouders kunnen de opmerking weglachen en een maf antwoord teruggeven. Aangezien elke ouder zijn eigen unieke persoonlijkheid heeft, zal ook zijn of haar antwoord op deze vraag uniek zijn.
Psychology Today legt uit: “Een groot deel van de ouders vertoont een consequente bevoorrechting van het ene kind ten opzichte van het andere. Deze vriendjespolitiek kan zich op verschillende manieren uiten: meer tijd doorbrengen met een kind, meer genegenheid geven, meer privileges, minder discipline.”
Hoewel ouders meestal grapjes maken over “vriendjespolitiek”, is het ook belangrijk om te erkennen dat niet iedereen dit als een grapje ziet. Vriendjespolitiek kan kwetsend zijn – zelfs als het een grapje is. Soms kan zelfs het stellen van de vragen een toch al hormonale mama op haar breekpunt brengen.
Voor degenen die de “Heb je een favoriet” vraag krijgen, kan het antwoord zowel negatief als positief zijn. Hoewel dit typisch de keuzes zijn bij elke vraag die er is, kan het ook samengaan met een “toughie” als deze. Een moeder kiest wat ze van een situatie maakt en met zoiets als favoritisme, kan ze kiezen om te reageren met gelach, frustratie, of de “Feiten.”
20 Die verdomde “Nummer Twee”
Wanneer een moeder meer dan één kind heeft en een van hen heeft een grote uitbarsting, dan kun je wel raden wie de “favorieten” zullen zijn. Moeders kunnen opmerkingen maken tegen hun kinderen door te zeggen: “Bedankt dat jullie mijn favorieten zijn” als zij degenen waren die het incident niet hadden. Ze kunnen ook grapjes maken met de kleine die wel een uitbarsting had door te zeggen: “Doe dit niet weer als je mijn favoriet wilt zijn.”
Dit is vaak allemaal voor de lol en het is belangrijk om dat te onthouden. Maar het is ook belangrijk om te onthouden dat als dit soort grapjes te vaak worden gemaakt, ze een kind meer kunnen raken dan de moeder had bedoeld. Maar meestal is lachen om die verdomde “Nummer Twee” noodzakelijk.
19 The Pressure Is Real
Moeders kunnen zich onder druk gezet voelen om elk van hun kinderen 100% gelijk te behandelen. Hoewel sommige ouders niet geloven in het rechtvaardig behandelen van iedereen, doen ze dat voor het grootste deel wel. Ze willen dat elk kind zich geliefd voelt en dat er echt voor hen wordt gezorgd, maar soms kan dat moeilijk zijn.
Eigenlijk kan het meestal moeilijk zijn.
Tussen vrienden, familieleden, sociale media, het volgen van je eigen overtuigingen, houdt de druk als ouder nooit op. Als je voor veel kinderen zorgt, of zelfs als je maar één kind hebt, voel je je onder druk gezet om een vorm van perfectie te bereiken – ook al is dat een onrealistische verwachting. Je doet het beste wat je kunt. Je kinderen zullen je ongelooflijk dankbaar zijn.
18 Leeftijdsverschillen betekenen verschillende behoeften
Als een mama een peuter heeft en onlangs is bevallen van hun tweede kleintje, zijn de behoeften van de pasgeborene veel anders dan de behoeften van haar peuter. Dit betekent niet dat ze haar pasgeborene leuker vindt dan haar peuter, maar het kan zo overkomen vanwege de specifieke verschillen in behoeften.
Dreumesen zijn meestal in staat om zichzelf te voeden, terwijl een pasgeborene dat duidelijk niet kan. Als een moeder borstvoeding geeft of kolft, kost dat ook extra tijd en worden er vaker voedingen gegeven. Het is geen bevoordeling, het is voldoen aan de functionele behoeften van elk kind. Maar nogmaals, het kan een moeilijke situatie zijn om mee om te gaan vanwege de omstandigheden.
17 Spuugverrassingen
Niemand vindt het leuk om bespuugd te worden en, als je het zo bekijkt, vindt geen enkel kind het leuk om te spugen. Het is over het algemeen een ongemakkelijke situatie, maar soms kun je het beste om de situatie lachen. Sommige baby’s zijn gewoon meer geneigd om te spugen, hoeveel refluxmedicatie er ook naar hen wordt gegooid. Wanneer deze situaties zich voordoen, kunnen ouders het weglachen en denken: “Nee, je bent vandaag niet mijn favoriete kind”, terwijl ze het spuug van hun shirt en uit hun haar vegen. Natuurlijk is dit een sarcastische gedachte, maar soms is het gewoon nodig om de situatie te verlichten.
16 Publieke Meltdowns
Of je nu een moeder van één of van velen bent, publieke driftbuien zijn het ergst. Ze zijn gênant, overweldigend en leiden er meestal toe dat je jezelf en je kleintjes van het toneel moet verwijderen. Tijdens dit soort momenten kan een moeder naar haar “beter opgevoede” kinderen kijken en het woord “favoriet” aan hen koppelen, simpelweg omdat zij niet degenen zijn die de inzinking hebben.
Tijdens momenten van chaos kunnen ouders op deze manier denken als het gaat om vriendjespolitiek. Als het ene kind een woedeaanval heeft of zich niet goed gedraagt terwijl het andere dat wel doet – komt die gedachte waarschijnlijk bij hen op. Alle ouders zijn mensen en alle kinderen zijn uniek. Dit betekent ook dat de rollen altijd omgedraaid kunnen worden en dat het andere kind waarschijnlijk de volgende keer aan de beurt is.
15 De geboortevolgorde
Sommige mensen geloven dat ouders altijd een lievelingskind hebben en velen geloven dat het lievelingskind meestal de eerstgeborene is. Hoewel dit vaak een mythe is, geloven sommige bronnen dat het waar is. Het is echter moeilijk om legitieme bronnen te hebben als het gaat om dit onderwerp, maar er zijn studies die deze mogelijkheid wel bespreken.
Psychology Today bespreekt de geboortevolgorde en hoe deze van invloed kan zijn op favoritisme als het gaat om kinderen. Er wordt gezegd dat “ouders de voorkeur geven aan eerste- en laatstgeboren kinderen boven middelste kinderen. Dit komt deels omdat middelste kinderen nooit het enige thuiswonende kind zullen zijn op een bepaald moment zullen eerstgeborenen en laatstgeborenen hun ouders helemaal voor zichzelf hebben. In het algemeen krijgen eerstgeborenen de meeste privileges en laatstgeborenen de meeste ouderlijke genegenheid.”
14 Letting Mom Sleep
Slaap is typisch niet iets om grapjes over te maken. Voor een nieuwe ouder of een niet-zo-nieuwe ouder is slaap waarschijnlijk een van de meest gewaardeerde en geliefde bezigheden die er zijn. Maar als een kind niet de beste slaper is en een ouder voortdurend nacht na nacht wakker houdt, is het waarschijnlijk niet altijd de “favoriet” in de ogen van die ouder. Als de kleine de moeder laat slapen, is de “niet-favoriet” opeens weer dat geliefde, kostbare mensje dat de ouders vanaf het begin voor ogen hadden. Ook al gooien ouders de term rond als een grap als het gaat om slaap, ze zijn waarschijnlijk behoorlijk serieus als ze uitdrukken hoe dankbaar ze zijn wanneer ze eindelijk drie, vier, zelfs acht uur achter elkaar kunnen slapen.
13 De frustrerende koliek
Alle baby’s huilen. Koliek is echter een iets intensere en frustrerendere situatie dan die typische tranen. Volgens de American Pregnancy Association is koliek “ontroostbaar huilen bij een zuigeling dat vele uren per dag aanhoudt, begint in de tweede levensweek en duurt tot de leeftijd van ongeveer 3 maanden”. Het is jammer dat het hebben van een koliek baby soms is wat een nieuwe ouder “favoriet” maakt van hun andere, minder koliekerige kinderen. Hoewel dit onderwerp vaak wordt gegrapt, en soms overweldigd, kunnen gestresste mama’s echt zo gefrustreerd raken dat ze de term in een serieuzer licht gebruiken.
12 Moeders en dochters; vaders en zonen
Volgens Psychology Today “brengen ouders misschien meer tijd door met kinderen van hetzelfde geslacht en voelen ze zich nauwer bij hen betrokken dan bij kinderen van het andere geslacht.” Het is populair om te horen dat vaders vaak willen dat een zoon in hun voetsporen treedt of dat de “familienaam” wordt voortgezet. Hoewel dit een zeer traditionele manier is om naar een gemoderniseerde samenleving te kijken, is het nog steeds een veel voorkomend thema dat je vandaag de dag in gezinnen hoort. Een moeder kan ook een dochter willen die dezelfde kwaliteiten en interesses heeft.
Maar dat geldt niet voor elk gezin, elk kind en elke ouder. Omdat de gezinsdynamiek steeds unieker wordt, is het belangrijk om te onthouden dat steeds veranderende gezinnen steeds veranderende standpunten betekenen.
11 When The Tables Have Turned
Soms slaat het idee van vriendjespolitiek om. Een kleintje kan zich meer op de ene ouder dan op de andere gaan richten. Soms voelt een ouder zich hierdoor jaloers of juist opgelucht – afhankelijk van het huidige stressniveau of de ervaring die de ouder met het kind heeft. Als mama meer tijd met de baby doorbrengt, kan zij de voorkeursouder zijn omdat ze vertrouwd is en aan haar behoeften wordt voldaan. Als een van de ouders een thuisblijfouder is, kan hij of zij het leuk vinden om het stokje door te geven als de andere ouder thuiskomt van het werk. Het kan echter ook andersom zijn, in die zin dat het kind zich gaat richten op de ouder die het minder vaak ziet, omdat die ouder in een ander, nieuw licht wordt gezien. Dit kan lachwekkend zijn omdat de ouder dan voor de verandering eens in de schoenen van hun kleintje stapt.
10 Tegenover familieleden
In een groepssetting ziet een ouder veel dingen die anderen misschien niet zien als het gaat om aandacht en tijd die met hun kinderen wordt doorgebracht. Als je één kind hebt, houden alle gezinsleden het kleintje om beurten vast en knuffelen ze het. Dat kind krijgt vaak evenveel aandacht van de meesten, omdat er geen ander kind is dat om die aandacht kan “vechten”. Als je een tweeling of meer dan één kind hebt, kan het scenario een beetje anders zijn.
Je merkt misschien wie welk kind vaker vasthoudt en wie meer aandacht krijgt. Een moeder kan zien dat familieleden of vrienden meer naar het ene kind neigen dan naar het andere en dat gevoel van onbedoelde vriendjespolitiek kan frustrerend worden. Het kan zijn omdat het ene kind meer functionele behoeften heeft dan het andere, maar het kan ook zijn omdat iemand een nauwere band heeft met het ene kind. Dat kan voor een ouder frustrerend zijn om te zien, zelfs als het familielid of de vriend het niet opzettelijk doet om iemand te kwetsen.
9 Hun ontwikkelingsbehoeften
Everyday Health legt uit: “Als één broer of zus een leerstoornis heeft, dan is het passend voor de ouders om meer tijd te besteden aan het helpen van dat kind met huiswerk. Of als één kind bijzonder angstig is in nieuwe situaties, dan zou het passend zijn voor de ouders om zich te concentreren op het acclimatiseren van haar aan een nieuwe omgeving.” Kinderen met leerproblemen of lichamelijke beperkingen hebben meer steun nodig.
Voor broers en zussen of andere kinderen die het niet helemaal begrijpen, kan dit lijken alsof een ouder dit kind bevoordeelt. Het kan moeilijk zijn om dit aan een jonger kind uit te leggen, maar het is iets dat met tijd en geduld komt. Kinderen met speciale behoeften hebben inderdaad extra aandacht nodig, maar dat betekent niet dat er sprake is van vriendjespolitiek. Net als de meeste ouders proberen ze elk kind gelijk te behandelen, maar het kan moeilijk zijn als er verschillen in ontwikkeling in beeld komen.
8 Het horen van “Ik hou van je”
Als een moeder haar kind voor het eerst “Ik hou van je” hoort zeggen, zijn de emoties die door haar heen gaan verbijsterend. Ze begint het zinnetje misschien meteen te herhalen in de hoop dat haar kleintje het nog een keer zegt en als dat gebeurt, komen die emoties terug en blijft ze het herhalen.
De ouders kunnen er onderling grapjes over maken of hun kleintje de uitspraak tegen de een meer zegt dan tegen de ander. Ze kunnen er een spelletje van maken om te zien wie hun kind zover krijgt om het meer te zeggen. Ouders kunnen het woord “favoriet” rondstrooien als een klein grapje tussen hen, maar uiteindelijk – het is gewoon een onschuldig, liefdevol spel.
7 Als het gaat om behoeftigheid
Wanneer een mama meer dan één kind heeft, in het bijzonder tweelingen of meerlingen, kan de een wat behoeftiger zijn dan de ander. Als dit het geval is, moet de ouder dat kind vaak op een iets andere manier ondersteunen dan het andere kind. Dit kan betekenen dat ze op een andere manier moeten worden gekalmeerd, dat ze hun gedrag op een andere manier moeten benaderen en dat ze op een andere manier moeten worden gestraft dan de ander.
Voor het andere broertje of zusje kan de voortdurende “aandacht” worden opgevat als vriendjespolitiek, terwijl dat in werkelijkheid niet zo is. Dit kan moeilijk zijn voor ouders als ze proberen elk kind gelijk te behandelen. Ze willen dat beide kinderen zich geliefd voelen en dat er voor ze wordt gezorgd, maar een van hen kan die extra steun nodig hebben vanwege persoonlijkheids-, leer-, of gedragsverschillen.
6 biologische kinderen
De verwantschapstheorie stelt dat “mensen zijn geëvolueerd om hun eigen nakomelingen en verwanten bij voorkeur te behandelen en middelen toe te kennen, omdat dergelijke individuen genetisch materiaal delen en dus paden zijn voor de overdracht van genen die verband houden met altruïsme.” Om deze theorie om te zetten in termen die logisch zijn voor de meeste mensen: Biologische kinderen worden meestal bevoordeeld door de ouders.
Zoals vele andere gangbare overtuigingen, is ook dit niet waar voor alle situaties. Met familie dynamiek voortdurend in ontwikkeling, zijn meer en meer gezinnen kiezen voor adoptie en pleegzorg als routes om gezinnen te beginnen. Blended families kunnen zowel biologische kinderen als geadopteerde of stiefkinderen hebben en hoewel veel studies zeggen dat biologische kinderen de voorkeur hebben, kan dat een verdomd bevochten “feit” zijn.”
Kinderen verdienen liefde, ongeacht of er een biologische relatie aanwezig is of niet.
5 The Funny Part, Verjaardagen
Wanneer een kind jarig is, wordt die dag meestal gereserveerd om zich volledig op dat kind te richten. Hij of zij komt in het middelpunt van de belangstelling te staan en wordt echt de “favoriet” van die dag. Op zulke momenten is het minder taboe om het concept “vriendjespolitiek” in de mond te nemen. Ouders kunnen extra aandacht en lof geven aan één specifiek kind, omdat de dag vaak is gemaakt om hun wensen en interesses te ondersteunen.
Wanneer er meerlingen in beeld komen, kan het wat moeilijker zijn voor ouders. Toch is het mogelijk om op verjaardagen aan iedereen evenveel aandacht te schenken. Het concept terzijde schuiven, in het algemeen, is moeilijk wanneer er verschillende persoonlijkheden en behoeften zijn onder kinderen (en volwassenen). Verjaardagen zijn echter meestal momenten waarop dit concept meer wordt geaccepteerd en luchthartig is.
4 Onopzettelijk vergelijken
Proberen om je kleintjes niet te vergelijken is geen gemakkelijke taak. Als je meerdere kinderen hebt, of het nu tweelingen zijn of kinderen van verschillende leeftijden, vergelijk je misschien voortdurend hun mijlpalen of groeipatronen zonder dat je dat wilt. Deze kleine, onbedoelde vergelijkingen kunnen leiden tot “vriendjespolitiek” zonder dat dit de bedoeling is en zodra een ouder zich dat realiseert, voelen ze zich vaak schuldig. Als het ene kind eerder loopt of kruipt dan het andere, kan het opscheppen en overdreven enthousiast zijn over dat kind, terwijl het andere aan de kant wordt geschoven. Als het ene kind een socialere, extraverte persoonlijkheid heeft, kan dat kind daardoor meer aandacht krijgen dan het andere. Dat betekent niet dat het ene kind wordt bevoordeeld, maar als de aandacht meer op het ene dan op het andere is gericht, kan dat soms wel zo worden gezien.
3 It Can Come Down To Personality
Omdat elk kind uniek is, is ook elke persoonlijkheid uniek. Dit is gewoon een deel van het mens-zijn en wat mensen zo’n interessante wezens maakt. Als het om kinderen gaat, kan het leuk zijn om te zien hoe het ene kind een meer introverte, timide persoonlijkheid heeft, terwijl het andere een meer sociale, extroverte persoonlijkheid heeft.
Maar met verschillende persoonlijkheden komen ook verschillende behoeften. “De persoonlijkheid en het gedrag van een kind kunnen ook van invloed zijn op hoe ouders met hen omgaan,” stelt Psychology Today. “Ouders gedragen zich aanhankelijker tegenover kinderen die aangenaam en aanhankelijk zijn, en ze sturen meer discipline naar kinderen die zich misdragen of afwijkend gedrag vertonen.”
2 Rommelig, rommelig, rommelig
Over het algemeen zijn rommelige dingen geen grapje. Maar als je ouder wordt, moet je kiezen wat je serieus neemt en waar je om moet lachen. Als het ene kind rommeliger is dan het andere en zijn gezicht met bosbessen beschildert in plaats van ze op te eten, kun je besluiten om het andere kind die dag “favoriet” te maken. Als een kind besluit dat het zijn dag is om op de luiertafel rond te schoppen in plaats van mee te werken, kan dat kind de onbedoelde “favoriet” zijn. Dit kan zowel lachwekkend als frustrerend zijn voor mama’s. Rotzooi is rotzooi. Ze zijn vaak niet leuk om op te ruimen of om mee om te gaan – zo simpel is het.
1 Omgaan met de stress
Volgens Psychology Today “is vriendjespolitiek waarschijnlijker wanneer ouders veel stress ondervinden. In deze gevallen zijn ouders misschien niet in staat hun ware gevoelens te onderdrukken of te controleren hoe eerlijk ze zich gedragen.” Stressfactoren zoals financiële zorgen en huwelijksproblemen eisen zeker hun tol op de manier waarop ouders hun kinderen en natuurlijk elkaar behandelen.
Wanneer ouders hun frustraties op elkaar afreageren, heeft dat gevolgen voor de kinderen en hun gedrag. Als moeder gestrest of overweldigd is en het ene kind zich wel gedraagt en het andere niet, kunnen haar reacties op het zich misdragende kind intenser zijn dan gewoonlijk. Stress kan ertoe leiden dat een ouder onverwachte dingen doet en wanneer het idee van “vriendjespolitiek” in het plaatje wordt gegooid, verandert het plaatje zelf.
Referenties: Psychology Today, Everyday Health, American Pregnancy Association, Kin Selectie Theorie (Department of Psychology California State University)
- Parenting
Over de auteur
Jennifer Aline is een koffieverslaafde, moeder van een tweeling, en een gepassioneerd freelance schrijver en auteur. Naast het schrijven voor Moms.com op een regelmatige basis, blogt ze actief voor Mommee Coffee en is gepubliceerd in de NY Daily News, NY Post, Rochester Magazine, en In Good Health Newspaper. Aline behaalde haar bachelordiploma in kinder- en gezinsstudies aan Keuka College en werkte in de gezondheidszorg voordat haar twee kleine meisjes in haar leven kwamen. Aline richt zich nu voornamelijk op freelance schrijven, het geven van luchtkunstlessen in de avonduren, en de zorg voor haar tweelingdochters.
Meer van Jennifer Aline Graham