Zes Graden van The Yardbirds Gitaristen: Topham, Clapton, Beck, en Page

Inleiding – The Yardbirds

Een band die het zes jaar volhield met zes verschillende gitaristen kan maar één ding betekenen…the Yardbirds! Deze Britse rockband bracht enkele van de grootste gitaarlegendes voort die de mensheid heeft gekend en had in korte tijd een grote invloed op de muziek. Oorspronkelijk opgericht door Paul Samwell-Smith op bas en als producer, Keith Relf als zanger, Jim McCarty op de drums en Chris Dreja als bassist, was de lead gitarist positie een draaideur. Van Topham tot Clapton, Beck tot Beck/Page, dan Page en Zeppelin dit zijn de zes graden van de Yardbirds gitaristen!

Anthony “Top” Topham

Verliet de band vóór enig mainstream succes, Top Topham hielp de basis te leggen voor de band als hun eerste gitarist. Topham kwam erbij in 1963 en trad op met het toenmalige “Metropolitian Blues Quartet” toen ze een backup band waren voor Cyril Davies. Later dat jaar veranderden ze hun naam in de Yardbirds, naar de jazz saxofonist Charlie “Yardbird” Parker, en werden ze de huisband van de Crawdaddy Club nadat hun voormalige band, de Rolling Stones, naar grotere en betere zalen waren gegaan. Op vijftienjarige leeftijd leek de dreigende roem de gitarist te veel te worden en de druk van zijn familie om een “echte baan” te krijgen, dus verliet hij de band en ging studeren.

Eric Clapton

Na het vertrek van Topham kreeg een lokale gitarist genaamd Eric Clapton de plek als de tweede gitarist van de Yardbirds. Met Clapton als aanwinst werd de band getekend bij Columbia en produceerde hun eerste album Five Live Yardbirds dat werd opgenomen in de Marquee Club in Londen. Dat optreden bezorgde de band een optreden op de Europese tournee van Sonny Boy Williamson. Eric werkte mee aan de eerste twee singles van de band, “I Wish You Would” en “Good Morning, School Girl”, voordat ze uiteindelijk hun grootste hit bereikten, “For Your Love”. Deze single verkocht meer dan een miljoen exemplaren en werd goud, maar uiteindelijk was het Clapton’s ticket uit de band. Als “blues purist” vond hij dat de band een te commerciële richting op ging, dus beval hij een jonge studiogitarist, Jimmy Page, aan als zijn vervanger. Page was niet bereid om het optreden dat hij op dat moment had op te geven, dus beval hij zijn vriend Jeff Beck aan.

Jeff Beck

De wisseltijd tussen Clapton en Beck was snel… twee dagen om precies te zijn. Tijdens Beck’s 20 maanden durende regeerperiode bij de Yardbirds was hij slechts aanwezig op één volledig album, Roger the Engineer. Hoewel hij maar kort bij de band was, maakte hij een grote indruk en werd hij door het tijdschrift Beat Instrumental zelfs uitgeroepen tot de nummer één leadgitarist in de Britse muziek. Jeff hielp de band met het opnemen van enkele van hun bekendste hits zoals “Still I’m Sad”, “Farewell” en “Ever Since the World Began”. In augustus 1965 stond Jeff Beck aan het roer van de eerste Amerikaanse tournee van de band en hij zou ook aanwezig zijn bij de volgende drie tournees over de plas. Bijna een jaar na de eerste trip naar de VS werd Beck een tandem gitaarduo met de hulp van afscheidsgitarist Jimmy Page.

Beck & Page

In mei 1966, enkele weken voordat Jimmy Page toetrad tot de Yardbirds, ontmoette Jeff Beck zijn vrienden Jimmy Page, Keith Moon en John Paul Jones om “Beck’s Bolero” op te nemen, wat Page op het idee bracht om met deze groep muzikanten een supergroep te vormen. Het project kwam nooit van de grond vanwege contractuele verplichtingen, maar het zaadje was geplant voor Page om in de toekomst te gebruiken.

Na een show in Oxford waarvoor Page zich bij de band had aangesloten, kondigde Paul Samwell-Smith aan dat hij de groep ging verlaten en Page zag de kans schoon om aan te bieden hem te vervangen. Jimmy Page begon als bassist bij de Yardbirds, maar stapte over naar het duo leadgitarist met Jeff Beck. In het zeer korte bestaan van het duo namen ze op single “Happenings Then Years Time Ago” op. Tijdens een Amerikaanse tournee in 1966 werd Beck uit de band ontslagen vanwege zijn no shows en een slecht humeur waardoor de leadgitaartitel overging naar Jimmy Page.

Jimmy Page

Nog slechts één album, Little Games, werd opgenomen terwijl Page op de leadgitaar zat. Hun in de studio gecreëerde radiosound werd commerciëler, maar hun live-geluid was beslist anders door te experimenteren met een zwaarder, minder popgeluid. De band werd langzaam minder en verloor hun positie in de muzieklijsten. 1967 werd uiteindelijk het laatste volledige jaar voor de band die teruggekeerd was naar het spelen van al het materiaal van de door Beck geleide band en bevatte covers van de Velvet Undergrounds hits. Een folkzanger, Jake Holmes, sloot zich aan bij de Yardbirds voor een van hun Amerikaanse shows en speelde zijn nummer “Dazed and Confused.” Het sprak Page aan en hij nam het nummer en herschreef het, en speelde het bij de rest van zijn Yardbird optredens. Op 7 juli 1968 maakten de Yardbirds hun laatste buiging en haalde Jimmy Page zijn idee voor een supergroep van de lange baan.

The New Yardbirds

YARDBIRDS On the Serpentine lake in Hyde park Londen 23 april 1964 Van links Keith Relf Paul Smith Chris Dreja Eric Clapton Jim McCarty Foto Tony Gale

Yardbird bassist, Chris Dreja, bleef bij Page om een nieuwe line-up voor de Yardbirds te creëren. Ze vonden een onbekende zanger genaamd Robert Plant die zijn jeugdvriend John Bonham als drummer aanbeval. Nadat de line-up was gemaakt, besloot Dreja een carrière als rockfotograaf na te streven, dus een sessiemuzikant genaamd John Paul Jones had eerder met Page gewerkt, dus hij werd het vierde lid van de New Yardbirds.

De nieuwe band sloot zich aan bij Page op de reeds geplande Yardbird Scandinavische tournee en ging de opnamestudio in om een album te maken dat later bekend zou worden in de wereld als Led Zeppelin. 1968 liep op zijn einde en Page vond dat zijn New Yardbirds een naams- en identiteitsverandering nodig had (deels vanwege Dreja’s “cease and desist order” voor het beweren dat hij rechten had op de “Yardbirds” naam).

Page nam deze gelegenheid voor verandering en boorde zijn geheugen aan voor de tijd dat hij een supergroep wilde vormen met een paar muzikanten voor zijn tijd als een Yardbird. Toen hij dit supergroep-idee oorspronkelijk voorlegde aan Jeff Beck, Keith Moon en John Paul Jones, maakte Moon de opmerking dat het idee zou afgaan “als een loden ballon”. Deze herinnering bleef hangen bij Page en hij veranderde “ballon” in “Zeppelin” en veranderde de spelling van “lead” in “led” en de band Led Zeppelin was geboren!

In 1992 waren de Yardbirds weer bij elkaar gekomen onder hun oude naam en debuteerden ze opnieuw in de Marquee Club. Hoewel ze een tweede kans hadden gekregen en veel van de originele leden hadden opgenomen zal de magie die de Yardbirds in de jaren 1960 hadden gevangen nooit meer echt gebeuren. The Yardbirds….een echte gitaarlegende fabriek die vaak over het hoofd wordt gezien voor zijn ware bijdrage aan de geschiedenis van de rock.

-Tribut Apparel

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.