Zijn het echt de hormonen – of haat ze me gewoon?

3 shares

Zijn het echt de hormonen - of haat ze me gewoon? Het is weer die speciale tijd. Na weken van glimlachen, vriendelijkheid, schouderklopjes en attente telefoongesprekken, begint je geliefde roos te… veranderen. Plotseling begint ze korte en kribbige antwoorden te geven op doodnormale vragen. Dan slaat ze je hand weg als je haar aanraakt. Haar typische ontspannen rijstijl wordt plotseling vervangen door snedige opmerkingen, toeterende claxons en, durf ik te zeggen, zelfs af en toe een handgebaar. Je grappen maken haar aan het huilen en je werkverhalen maken haar aan het lachen.

Wie is deze gekke vrouw en hoe kan ik mijn vriendin terugkrijgen?

Klinkt dit bekend?

Sommige vrouwen ervaren het premenstrueel syndroom (PMS) mild – slechts een tijdelijk ongemak en mogelijk een beetje vermoeidheid. Aan de andere kant van het spectrum melden andere vrouwen zich ziek op het werk omdat het gewoon geen zin heeft om uit bed te komen. Na ongeveer een week mensen zonder duidelijke reden de ogen uit te willen krabben, nemen ze genoegen met een paar dagen van krampen, opgeblazen gevoel, uitputting en misselijkheid – en dat is in een goede maand! De meeste vrouwen vallen ergens tussen de twee uitersten.

Hormonen of minachting – Het voortdurende debat

Het eeuwenoude debat is of PMS daadwerkelijk veroorzaakt dat vrouwen zich vreemd gedragen of dat vrouwen het gebruiken als een excuus om hun mannen een paar dagen per maand als vuil te behandelen. Welnu, ik kan niet voor alle vrouwen spreken, maar ik durf te speculeren dat de meerderheid van de vrouwen meerdere symptomen ervaart die hen in een humeurige bui brengen. Dit is geen excuus om gemeen te zijn, maar het verklaart waarom we moeite hebben om onze innerlijke tijger in toom te houden.

Guys, stel je voor dat je je net hebt volgepropt met een grote maaltijd – tot het punt van extreme ongemakkelijkheid. Terwijl je van je auto naar het huis loopt, word je gestoken door een bij en in de verwarring stoot je je hoofd als je door de deur loopt. Je voelt je ziek, je hebt pijn en je hoofd bonst. Je vriendin komt je bij de deur tegemoet met een glimlach en een knuffel en je loopt scherp langs haar heen. Ze begrijpt het niet; ze denkt (en zegt misschien zelfs): “Wat heb ik gedaan? Ik probeer alleen maar van je te houden!”

Niets. Zij heeft niets verkeerds gedaan. Ze stond gewoon op het verkeerde moment op zijn pad.

En zo is het met ons, jongens. Kleine ergernissen worden duizend keer erger als onze hormonen ons in Mr Hyde veranderen.

The Burger That Broke Heather’s Back

Een paar jaar geleden vroeg Eric me een hamburger van Buffalo Wild Wings voor hem mee te nemen. Het was bijna het begin van het schooljaar (wat een moeilijke tijd is voor degenen die direct met studenten werken, zoals ik deed) en terwijl ik wachtte tot ze zijn bestelling klaar hadden, zag ik verschillende studenten het restaurant binnenstromen. De hoofdweg door de stad krioelde van de studenten die terug waren voor het jaar, maar nog niet opgezadeld met huiswerk en projecten. Hun aanwezigheid herinnerde me eraan dat er weer een nieuw schooljaar aankwam. Het werk. De stress. De paniekerige e-mails. Ze waren allemaal nog maar een paar dagen weg. “Ik ben nog niet klaar voor het einde van de zomer!!!” Ik haalde Eric’s hamburger en ging naar huis.

Toen ik thuiskwam, opende Eric zijn broodje, keek me aan en merkte kalm op dat het niet het broodje was waar hij om had gevraagd. Op dat moment viel ik in mijn computerstoel en begon hysterisch te ballen. “Ik kan je niet eens de juiste hamburger bezorgen. Wwwhhhhhaaaaaaaaaa!!!” Door de waas van mijn tranen heen zag ik een geschokte, sprakeloze Eric mij vol ongeloof aanstaren. “Het is oké. Het is maar een hamburger.” Ik moet er nu om lachen, maar op dat moment was het echt tragisch. (Eric is niet langer geschokt door zulke voorvallen. ~smile~)

Can You Escape the Wrath?

Dus, gebruikt je vrouw haar tijd van de maand manipulatief om haar zin te krijgen? Waarschijnlijk niet. Ik weet zeker dat sommigen dat doen, maar de vrouwen die ik ken voelen zich gewoon vreselijk tijdens de bezoekjes van tante Flo, nicht Dot, of hoe uw vrouw haar “maandelijkse bezoeker” ook noemt. We voelen ons liever emotioneel stabiel en lichamelijk in orde dan dat we je slecht behandelen. Dames hebben er vaak spijt van dat ze moordlustige maniakken zijn geworden en de mensen die ze liefhebben hebben mishandeld. ~smile~ Dat doen wij. We really do.

Nogmaals, ik zeg niet dat vrouwen het recht hebben om hun mannen als vuilnis te behandelen wanneer ze op een hormonale achtbaan zitten; toch is het onwaarschijnlijk dat je af en toe aan een opflakkering zult ontsnappen, ongeacht hoe teder en kostbaar je vrouw meestal is. Net zoals u ons nodig heeft om u soms genade te schenken, hebben wij u nodig om ons ook genade te schenken.

En, alstublieft, wat u ook doet… vraag ons niet achteloos of we PMS hebben. Zelfs als het antwoord een volmondig “ja” is, nemen we aanstoot aan de vraag. Het is het veiligst om aan te nemen van wel en voorzichtig te zijn. ~smile~ “Dus wat als ik PMS heb of niet? Ik zou toch boos op je zijn omdat je je schoenen midden op de vloer hebt laten staan! En elke vrouw zou ze op straat hebben gegooid. Mijn PMS is niet het probleem. Je bent een eikel!”

Welkom in PMS-land. Pak je tissues, je badkameruitrusting, je Motrin, je kussen en je verwarmingskussen. “Geniet” van je verblijf.

Hier zijn een paar manieren waarop u uw liefje kunt troosten als ze lijdt:

  • Kalm naar haar luisteren, hoe weinig zinnig ze ook is.
  • Breng haar chocolade en/of koffie.
  • Doe een boodschap voor haar.
  • Bied aan haar te helpen met een klusje waar ze een hekel aan heeft.
  • Vraag of ze een knuffel wil of dat ze haar hoofd op je schouder wil leggen. Misschien zegt ze eerst nee en komt ze vijf minuten later huilend naar je toe. (Ik kan dat zeggen omdat ik me dat helemaal zie doen. ~smile~)
  • Geef haar de ruimte. Probeer niet boos weg te gaan, hoe uit haar doen ze ook lijkt. Als het duidelijk is dat rondhangen niet helpt, ga dan rustig weg en vertel haar wanneer je haar weer ziet.
  • Text haar een paar keer per dag om te kijken hoe het met haar gaat. Minder als ze een onafhankelijk type is. Meer als ze wat extra steun op prijs stelt.
  • Vergeef haar. Stel je voor dat je een minuut lang in je arm wordt gestoken. Het zou lichtelijk vervelend zijn. Na twintig minuten zou het pijn doen en zou je iets willen gooien, breken of schreeuwen.

Elke vrouw is anders, dus het is een goed idee om te weten hoe dit fenomeen uw dame beïnvloedt. Ze kan milde symptomen hebben of ze kan extreme ongemakken en stemmingswisselingen ervaren. Hoe meer je nu ontdekt over haar patronen, hoe minder je er later last van zult hebben. ~wink~

We houden echt van jullie, jongens. Onthoud dat alsjeblieft de volgende keer dat we in oncontroleerbare tranen uitbarsten, je ten onrechte beschuldigen, iets gooien, of je zonder duidelijke reden uitlachen. We zijn niet gek. We zijn vrouwen… en, nou ja, Eva at van de verboden vrucht.

Hoe troost je je liefje als ze wat extra TLC nodig heeft?

{Eric’s note: Een van de nuttigste manieren waarop PMS aan mij werd uitgelegd, is dat de vrouw “op het randje” is. Een hormonale reactie is een overdreven reactie, maar de reactie zelf heeft in de kern vaak dezelfde logica. Dus, het verlaten van je schoenen in het midden van de vloer op een normale dag kan een mild verzoek om ze te verplaatsen ontvangen, terwijl, een “on edge” reactie kan een emotionele uitbarsting over zijn netheid zijn. De eerste reactie een intensiteitsniveau op een 2; de laatste, op een 9 – maar, dezelfde kern inhoud/betekenis in reactie in beide gevallen.}

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.