Zware slaap apneu: Understanding severe apnea risks

Severe slaapapneu lijkt voor velen van ons misschien een overbodige uitdrukking. Het is immers moeilijk om een aandoening die je belemmert om te slapen – wat je overdag energie en waakzaamheid kost en in verband staat met een groot aantal andere ernstige ziekten zoals hartfalen en beroertes – als iets anders dan “ernstig” te zien.”

Maar, zoals met de meeste andere gezondheidsaandoeningen, zijn er verschillende gradaties van ernst als het gaat om slaapapneu. En we leren dat ernstiger slaapapneu sterk geassocieerd is met extremere gezondheidsrisico’s. Dus, met dat in gedachten, wat wordt over het algemeen beschouwd als ernstige slaapapneu, en welke risico’s levert ernstige apneu op voor uw gezondheid in het algemeen?

De apneu-hypopneu-index (AHI) bepaalt ernstige obstructieve slaapapneu (OSA) door het aantal apneus (gestopte ademhaling) en / of hypopneus (vernauwde ademhaling) te meten die u tijdens elk uur van slaap ervaart, meestal gemeten als onderdeel van een slaaponderzoek.

Dus, als je vijf tot 15 apneus en/of hypopneus per uur ervaart, zou je slaapapneu volgens deze index als mild worden beschouwd. Matige OSA wordt beschouwd als 15 tot 30 apneus en/of hypopneus per uur slaap, en 30 of meer wordt geclassificeerd als ernstige obstructieve slaapapneu.

Waarom is het belangrijk om te weten of uw OSA als ernstige apneu wordt beschouwd? Zoals u waarschijnlijk al kunt raden, brengt ernstige slaapapneu grotere risico’s voor uw gezondheid met zich mee. Veel voorkomende comorbiditeiten zoals diabetes en hartaandoeningen zijn verbonden met ernstige apneu. Maar wat verontrustender is, is dat sommige recente studies hebben aangetoond dat mensen met ernstige obstructieve slaapapneu een veel groter risico lopen op fatale gebeurtenissen zoals kanker.

Specifiek kunnen ernstige slaapapneupatiĆ«nten vijf keer meer kans hebben om te sterven aan kanker volgens onderzoek dat vorig jaar is gepubliceerd. Een studie die zich richtte op ongeveer 1.500 overheidsmedewerkers in Wisconsin over een periode die begon in 1989 “toonde aan dat degenen met de meeste ademhalingsafwijkingen ’s nachts vijf keer meer kans hadden om aan kanker te sterven dan mensen zonder de slaapstoornis,” meldde The New York Times. 1

Een andere studie van duizenden slaappatiĆ«nten in Spanje “ontdekte dat degenen met de meest ernstige vormen van slaapapneu een 65 procent groter risico hadden om kanker van welke aard dan ook te ontwikkelen.” Het Times-artikel specificeerde dat beide studies keken naar algemene en niet naar specifieke kankerdiagnoses en -resultaten, en beide kwamen tot hun conclusies na het in aanmerking nemen van de “gebruikelijke risicofactoren voor kanker, zoals leeftijd, roken, alcoholgebruik, fysieke activiteit en gewicht.”

Toch toonden de bevindingen aan dat “mensen met matige apneu bleken te sterven aan kanker met een snelheid die twee keer zo hoog was als die van mensen zonder ongeordende ademhaling ’s nachts, terwijl degenen in de ernstige categorie stierven met een snelheid van 4,8 keer die van degenen zonder de slaapstoornis.”

Die studie ondersteunt eerdere bevindingen dat ernstige slaapapneu het risico op overlijden verhoogde. In 2009 volgde een studie gepubliceerd door PLOS Medicine 6.441 mannen en vrouwen met en zonder slaapapneu “om te zien of er een correlatie was tussen apneu en een hoger risico op overlijden,” zoals Scientific American toen meldde. 2 3

Tijdens de 15 jaar van het onderzoek overleden 1.047 van de proefpersonen. “Na correctie voor leeftijd, ras, body mass index (BMI) en roken, vonden de auteurs dat mannen van 40 tot 70 jaar met ernstige apneu … ongeveer anderhalf keer meer risico hadden om te sterven door welke oorzaak dan ook dan degenen die dat niet deden.”

Natuurlijk zijn dit studies, en geen sluitend bewijs. Maar ze versterken wel al lang bestaande overtuigingen over de gevaren van ernstige obstructieve slaapapneu, en ze onderstrepen het gevaar van het onbehandeld laten van die aandoening.

“Dit is echt groot nieuws,” zei Dr. Joseph Golish, een in Cleveland gevestigde professor in de slaapgeneeskunde, in het artikel in de Times. “Totdat het wordt weerlegd, zou het een reden te meer zijn om je apneu te laten behandelen of om het te laten diagnosticeren als je denkt dat je het zou kunnen hebben.”

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.