Podjęłam skok dwa lata temu. Zdecydowałem, że potrzebuję innego rodzaju scenerii. Moje białe ściany mieszkania w college’u stawały się zbyt mdłe dla marzyciela, który żył we mnie. Potrzebowałam przygody, która będzie dla mnie wyzwaniem i pomoże mi się odnaleźć. W kwietniu złożyłam podanie o pracę w Nowej Zelandii i ku mojemu zaskoczeniu, rzeczywiście ją dostałam. Półtora miesiąca później zamieniłam upał Karoliny na zimowe Dunedin, urocze miasteczko na południowej wyspie Nowej Zelandii. Byłem tam tylko przez nieco ponad trzy miesiące, ale te trzy miesiące nauczyły mnie więcej niż kiedykolwiek dostanę w ciągu moich czterech lat studiów licencjackich. Ze wszystkich moich lekcji, te są tymi, które wyróżniały się dla mnie najbardziej.
Jesteś w 100% odpowiedzialny za siebie.
Kiedy przenosisz się do nowego miejsca, masz tylko siebie, na którym możesz polegać. Kiedy twój samolot wyląduje w tym kraju, najprawdopodobniej nie będziesz nikogo znał. W jednej chwili dowiadujesz się, do czego jesteś naprawdę zdolny. Każdy z nas przechodzi przez ten moment, kiedy decyduje się na skok. Niepewność, podniecenie, a nawet trochę strachu są rytuałem przejścia dla każdego, kto zdecyduje się odejść na kaprys.
Nie czekaj na nikogo innego.
Tak, może wydawać się idealne, aby przenieść się gdzieś z twoim znaczącym innym, lub najlepszym przyjacielem, ale nie umieszczaj swojego szczęścia na tylnym palniku dla kogoś innego. Zanim się zorientujesz, wyjazd za miesiąc może szybko zamienić się w wyjazd za dwa lata, kiedy czekasz na ten idealny moment, który jest najlepszy dla was obojga. Zaufaj sobie i zaufaj mi, kiedy mówię, że spotkasz niesamowitych ludzi, kiedy dotrzesz do miejsca docelowego.
Ucieka Ci czas.
Możesz sobie wmawiać, że masz czas, ale w rzeczywistości tak nie jest. Życie to krucha rzecz i nigdy nie wiesz, co się wydarzy w przyszłości. Twoje życie nie jest tylko ciasteczkowe, ale świat też nie jest. Każdego dnia historyczne miasta, zabytki i tradycje powoli opuszczają tę ziemię. Zobacz je, zanim znikną. Zobacz je, abyś mógł opowiedzieć o nich swoim dzieciom i wnukom. Podróżowanie nie tylko pokazuje ci niesamowite rzeczy, ale zmienia cię w gawędziarza dla przyszłych pokoleń, a świat potrzebuje więcej gawędziarzy.
Poznasz interesujących ludzi.
Gdy podróżujesz sam i zatrzymujesz się w hostelu, więcej niż prawdopodobne, że natkniesz się na innych samotnych podróżników. Ci ludzie będą najprawdopodobniej najbardziej fascynującymi ludźmi, jakich kiedykolwiek spotkasz. Zainspirują Cię do robienia nowych rzeczy i do dalszego podróżowania po świecie. Nigdy nie wiesz co możesz zrobić w następnej kolejności. Może ktoś da ci pomysł, aby być nianią w Paryżu, być wolontariuszem instruktorem surfingu w Indiach lub może uczyć angielskiego dzieci, które naprawdę chcą się uczyć, ale nie mają zasobów do.
Twoje życie samo się ułoży.
Wiele razy ludzie nie wyjeżdżają, ponieważ czują się tak, jakby mieli rzeczy do załatwienia w domu. Zaufaj mi, kiedy mówię, że wszystko samo się ułoży. Nie wszyscy zrozumieją, dlaczego wyjechałeś, ale kiedy wrócisz, w pełni pojmą każdy powód, dla którego wyszedłeś za drzwi. Podczas twojej nieobecności dowiesz się, kim są twoi prawdziwi przyjaciele. Ci, którym zależy, będą utrzymywać kontakt na tyle, na ile to możliwe, i zrozumieją, kiedy złapiesz się w wędrówkę życia i możesz nie mieć Wi-Fi przez kilka dni. Kiedy wrócisz do domu, ci, którzy cię kochają i troszczą się o ciebie, będą właśnie tam, aby usłyszeć o wszystkich twoich przygodach i życzyć sobie, aby byli tagged along.
W końcu nie możesz mieć kogoś, kto powie ci, jaki jest świat – musisz sam się przekonać. Dobrze jest być samemu i cieszyć się nowymi rzeczami tylko z samym sobą. Nowa Zelandia mi to pokazała. Poznałam wspaniałych ludzi, dowiedziałam się o nowej kulturze, nawiązałam niesamowite przyjaźnie, a przede wszystkim zaczęłam odnajdywać siebie. Musisz tylko pamiętać, że świat będzie wspierał Ciebie i Twoje dążenia. Musisz być nieustraszony, musisz być odważny i pokazanie, że masz trochę buntu może być dobrą rzeczą. Zrób skok i zawsze przeżywaj przygodę.