NOTE: Drodzy czytelnicy,
Your response to the story below has been amazing, and we appreciate your comments. Ale niektóre z nich były niepokojące i zdecydowałem, że powinienem wyjaśnić nieco więcej o sobie i o tej historii. Jestem gejem, który ma głęboką wiedzę i doświadczenie z HIV i AIDS. Prawdziwe rozpowszechnienie zjawiska pogoni za pluskwą jest prawie niemożliwe do ustalenia, ze względu na prawo chroniące prywatność dokumentacji medycznej oraz fakt, że wiele osób nie ujawnia swoim lekarzom, w jaki sposób stało się nosicielami wirusa HIV. Ale jest więcej ludzi w społeczności bug-chasing niż wielu z nas kiedykolwiek sobie wyobrażało, jak moje dochodzenie poniżej jasno pokazuje. W dowolnym czasie, są często dziesiątki ludzi aktywnie zamieszczających ogłoszenia online jako „ścigacze” lub „dawcy” w San Francisco i innych miejscach w całym kraju. Niektórzy mogą tylko fantazjować, ale wielu jest rzeczywiście skłonnych przejść przez z fantazji.
To nie jest sensacja do mnie. To jest prawdziwe życie. Na osobistej notatce, ja faktycznie znałem kilku bug chasers i miałem HIV-pozytywnych przyjaciół, którzy zostali przez nich zbliżeni. Miałem również krewnych i przyjaciół, którzy zmarli na AIDS lub prawie umarli z tego powodu. Historia subkultury pogoni za pluskwą jest jedną z tych, którym wszyscy powinniśmy się bliżej przyjrzeć i poznać. Nie powinniśmy po prostu zakładać, że ta populacja nie istnieje (istnieje) lub że nie jest warta naszej uwagi (jest). Nawet jeden poszukiwacz robali lub dawca prezentów może wyrządzić wiele szkód. Subkultura ta może być stosunkowo niewielka pod względem liczebności, ale nie jest nieistotna, a udawanie, że nie istnieje jest nieodpowiedzialne. Ludzie, którzy celowo rozprzestrzeniają HIV potencjalnie stoją na drodze do postępu w eliminacji HIV, i ważne jest, aby zrozumieć, że tacy ludzie istnieją i co ich motywuje.
Nie wierzę, że członkowie subkultury pogoni za pluskwą i dawania prezentów powinni być kryminalizowani lub unikać. Ale wierzę, że zwiększone wysiłki w zakresie zdrowia publicznego są potrzebne, jak sugeruję w artykule. Chowanie głowy w piasek i zaprzeczanie rzeczywistości niczego nie rozwiąże. Musimy być gotowi do otwartej dyskusji o poważnych problemach, zanim będziemy mieli jakąkolwiek nadzieję na ich rozwiązanie. – Sincerely, Channing Joseph
An atrakcyjny młody człowiek zamieszcza ogłoszenie w Internecie. Wkrótce potem jest nagi i leży twarzą w dół na łóżku w słabo oświetlonym pokoju hotelowym. Przez całą noc bezimienni mężczyźni wchodzą przez niezamknięte drzwi. Zamiast się przywitać, rozpinają spodnie. Kiedy kończą, wychodzą. Do wschodu słońca młody człowiek traci rachubę, ilu partnerów seksualnych przyszło i odeszło. Jeśli osiągnął swój cel, jego następny test na ludzkiego wirusa niedoboru odporności wróci positive.
Na inny dzień, inny człowiek posty ogłoszenie wskazujące dzień i godzinę, że planuje być w lokalnym sex club, 442 Natoma. Następnie klęczy w ciemnym kącie klubu – jego naga sylwetka jest ledwie widoczna – czekając na tych, którzy chcą pomóc mu się „nawrócić”.
Chociaż poszukiwacze i dawcy są aktywni na całym świecie, wielu z nich postrzega San Francisco jako rodzaj mekki. Ze swoim słynnym liberalnym podejściem do seksu, kwitnącą kulturą gejowską i głośnymi festiwalami kink, takimi jak Folsom Street Fair i Up Your Alley, miasto jest szczególnie atrakcyjne dla członków tej mało zbadanej subkultury, z których wielu rozprzestrzenia wirusa nie tylko między sobą, ale także wśród niczego niepodejrzewających ludzi, czyniąc chorobę jeszcze trudniejszą – i bardziej kosztowną – do zwalczenia.
Dla członków tej niebezpiecznej mniejszości, Craigslist jest popularnym wyborem do łączenia się ze sobą, z oczywistych powodów: Posting tam jest wolny, a ponieważ prawie każdy korzysta z witryny w pewnym momencie lub innego, ogłoszenie będzie postrzegane przez stosunkowo dużą liczbę gałek ocznych. Alternatywnie, miesięczny abonament do BarebackRT.com, znany również jako Bareback Real Time, kosztuje 5,95 dolarów. Ale reklama przedstawiona na tej stronie – przeznaczony dla gejów, którzy angażują się w „bareback” lub prezerwatywy, seks – jest prawdopodobne, aby osiągnąć mniejszą, ale bardziej ukierunkowane odbiorców. Funkcja wyszukiwania na stronie również sprawia, że stosunkowo proste dla abonentów, aby znaleźć i komunikować się z tymi, którzy klasyfikują się jako „dawcy prezentów” – HIV-pozytywnych mężczyzn, którzy szukają „poz” innych – i „bug chasers” – HIV-negatywnych mężczyzn, którzy chcą stać się pozytywne. Ponadto, aplikacje na smartfony, takie jak Grindr i Recon, jak również strona Breeding.Zone, gdzie dawcy i ścigający dzielą się poradami i historiami o swoich doświadczeniach seksualnych, sprawiają, że stosunkowo łatwo jest spotkać ludzi, którzy chcą być zarażeni wirusem powodującym AIDS – lub zarazić swoich partnerów.
„18-letni twink bug chaser szukający pozzed”, czytamy w jednym z ostatnich ogłoszeń na Craigslist zamieszczonych przez mężczyznę z Santa Clara, opisującego siebie jako samotnego, szczupłego i mierzącego 6 stóp-3. „Total virgin here looking to experience anything and everything.”
W innym ogłoszeniu, zamieszczonym na Bareback Real Time przez 26-letniego prezentera, czytamy: „Po miesiącach uganiania się, przetestowałem poz. Wysoki ładunek wirusowy. Looking for neg bottoms .”
Tekst wielu ogłoszeń jest jeszcze bardziej dosadny niż te, a większości z nich towarzyszy graficzna nagość.
„Impregnate me with the AIDS virus,” yet another ad ad reads. „To jest to, dla czego żyję.”
Trudno powiedzieć dokładnie, ilu ludzi celowo rozprzestrzenia HIV, ale w każdym danym tygodniu, w San Francisco Bay Area personals sekcji Craigslist, to nie jest niezwykłe, aby znaleźć co najmniej kilka osobistych ogłoszeń przez bug chasers lub gift givers. Na Bareback Real Time, są często dziesiątki profili, które pasują do tego opisu.
WHAT’S MOTIVATING THE BEHAVIOR?
Badając ten artykuł, poszedłem pod przykrywką, aby uzyskać wgląd w ten ukryty świat. Podałem się za poszukiwacza błędów na Bareback Real Time, jak również na Grindr, najpopularniejszej gejowskiej aplikacji randkowej, oraz na Recon, innej aplikacji randkowej specjalnie dla mężczyzn z fetyszami seksualnymi. Nie zamieściłem nazwisk tych, którzy się ze mną komunikowali, z szacunku dla ich prywatności. Wszyscy ścigający i obdarowujący, których znalazłem, byli gejami lub biseksualnymi mężczyznami, pochodzili z różnych środowisk etnicznych i wahali się w wieku od 18 do 59 lat.
Przez kilka tygodni docierałem do mężczyzn, których profile identyfikowały ich jako nosicieli wirusa HIV, koncentrując się na tych, którzy mówili, że mają „wysoki ładunek wirusowy” – innymi słowy, tych, których testy medyczne wskazywały, że ich krew zawierała dużą liczbę kopii wirusa (i którzy w związku z tym byliby najbardziej zaraźliwi). Poprosiłem każdego z nich o seks ze mną i wyjaśniłem, że staram się być nosicielem wirusa HIV.
Jak miałem nadzieję, otrzymałem garść jawnych odmów, w tym serdeczną od 28-letniego użytkownika Grindr, który przejmująco powiedział mi: „Prawie umarłem na AIDS. Nie zamierzam celowo dawać komuś tego, co prawie mnie zabiło.”
Dla kontrastu jednak, otrzymałem ponad 100 wiadomości poprzez Bareback Real Time od mężczyzn, którzy powiedzieli, że są gotowi uprawiać ze mną seks bez prezerwatywy – a niektórzy z nich zaprosili mnie na „przyjęcia konwersyjne”, które, jak powiedzieli, zorganizują w swoich domach lub w lokalnych hotelach, takich jak Travelodge, na rogu ulic Market i Valencia, lub Casa Loma Hotel, na ulicach Fillmore i Fell. Obie lokalizacje są popularnymi miejscami spotkań dla gejów cruising i sex parties.
„Jesteś zbyt kurwa gorący,” jeden facet powiedział mi. „A ja jestem na małej przerwie od leków. (Mam kilka osób na FB, które chciały, żebym je poz). Jeden już jest, nad drugim pracujemy. Would LOVE to experience the intensity of poz fucking with you.”
„Stay negative so I know I’m the one who pozzed you,” another guy demanded. „Mój kutas jest już twardy jak skała.”
Zrozumienie jak funkcjonuje kultura dawania prezentów i ścigania robali było stosunkowo łatwe. Zrozumienie, dlaczego ona istnieje, to już inna sprawa. Z jakiego powodu ktoś miałby dążyć do zarażenia się potencjalnie śmiertelną chorobą?
Było bardzo niewiele recenzowanych badań nad tym, co motywuje mężczyzn do rozprzestrzeniania HIV. We wcześniejszej epoce, kiedy infekcje były o wiele bardziej powszechne i o wiele bardziej śmiercionośne, badacze tacy jak psycholog Damien Riggs twierdzili, że sprowadza się to do samotności, że ci mężczyźni mogą dążyć do zakażenia HIV, aby „przezwyciężyć odmienność” i poczuć się częścią większej społeczności gejowskiej. Ale w 2016 roku, kiedy liczba zakażeń znacznie spadła, taka motywacja wydaje się mało prawdopodobna.
Czy zamiast tego jest to rodzaj powolnego samobójstwa? Czy jest to choroba psychiczna? Czy to ignorancja? Być może nie jest to zaskakujące, odpowiedzi nie były jednoznacznie redukowalne do jakichkolwiek patowych formuł.
Raczej niż wydawać się przygnębionym lub samobójczym, wielu z nowo pozytywnych mężczyzn, z którymi rozmawiałem wskazało, że cieszyli się swoim życiem bardziej niż kiedykolwiek wcześniej.
Raczej niż nieświadomi konsekwencji swoich działań, większość wydawała się bardzo dobrze poinformowana o ryzyku, które podejmowali. Oczywiście, ryzyko to obejmowało rezygnację z prezerwatyw, ale niektórzy ścigający opisywali również szczegółowo dodatkowe środki, które podejmowali, aby zwiększyć ryzyko zarażenia się. Niektórzy, na przykład, drażnili odbyt szorstką szczoteczką do zębów przed stosunkiem, aby stworzyć otarcia.
Raczej niż wyraźnie byli psychicznie chorzy, niektórzy mówili stosunkowo elokwentnie o tym, dlaczego zdecydowali się rozpocząć „ściganie.”
By być pewnym, HIV w 2016 roku nie jest tym, czym był we wczesnych latach 80-tych. Dziś bycie nosicielem HIV nie jest już gwarancją zachorowania na AIDS, a mężczyźni, którzy dążą do zakażenia, niekoniecznie muszą stawić czoła przerażającym konsekwencjom, które kiedyś mieli. Ani ci, którym przekazują wirusa.
HIV HAS A NEW MEANING
W 1981 roku, kiedy choroba znana obecnie jako AIDS (zespół nabytego niedoboru odporności) została po raz pierwszy zaobserwowana wśród homoseksualistów, nazywano ją GRID, co oznacza niedobór odporności związany z gejami. W tamtym czasie diagnoza GRID oznaczała niemal pewną śmierć z powodu rzadkich, oportunistycznych infekcji i nowotworów, które rozwijały się w miarę jak wirus osłabiał naturalne mechanizmy obronne organizmu.
Trzydzieści pięć lat i 35 milionów zgonów na całym świecie później, sprawy mają się zupełnie inaczej. Lepsze zabiegi medyczne i dostęp do usług społecznych pomogły, a San Francisco widziało, jak infekcje HIV stale spadają w ciągu ostatnich kilku lat.
„Nowe diagnozy HIV w San Francisco spadły o 17 procent z 309 w 2014 roku do 255 w 2015 roku”, miejski Departament Zdrowia Publicznego poinformował we wrześniu. „Ogólnie rzecz biorąc, 93 procent z 17,198 osób żyjących z HIV jest świadomych swojego zakażenia. Są one połączone do opieki szybciej i wykazują lepsze wyniki.”
W sierpniu świat usłyszał jeszcze lepsze wiadomości, ponieważ wyniki nowych badań wykazały, że leczenie HIV działa lepiej niż wielu wcześniej myślało. Badanie przeprowadzone na około 1000 par wykazało, że zakażeni wirusem HIV homoseksualiści, u których poziom wiremii został skutecznie obniżony przez leki, nie zakażali swoich HIV-negatywnych partnerów, nawet po dwóch latach uprawiania seksu bez prezerwatyw.
A na Międzynarodowej Konferencji AIDS w lipcu, naukowcy ogłosili, że na horyzoncie jest obiecująca nowa szczepionka i „funkcjonalne lekarstwa” na HIV.
Na domiar złego, zatwierdzenie Truvada – lub PrEP, dla profilaktyki przedekspozycyjnej – przez Amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków w 2012 roku wywołało sejsmiczne zmiany w postawach wielu osób w społeczności gejowskiej wobec seksu i wobec osób zakażonych wirusem HIV. PrEP, który ma być codziennym leczeniem przyjmowanym przez osoby HIV-ujemne, które są narażone na ryzyko ekspozycji, okazał się zapobiegać infekcjom nawet w 99 procentach kontaktów seksualnych z partnerami HIV-pozytywnymi.
W zasadzie oznacza to, że ludzie, którzy biorą PrEP powinni czuć się znacznie mniej zaniepokojeni zarażeniem wirusem HIV. I faktycznie, tak jest w przypadku wielu osób, czego przykładem jest ogłoszenie wydane przez miasto West Hollywood, w którym trio muzyczne jasno śpiewa „Hakuna Truvada” (gra słów oparta na „Hakuna Matata”, piosence w Królu Lwie Disneya, której tytuł oznacza „bez obaw” w języku suahili).
Ale dla niektórych, rachunek nie jest tak simple.
W Oct. 28 post do Breeding.Zone tablicy wiadomości, jeden członek wyraził swoje obawy dotyczące korzystania z Truvada, pisząc, „Byłem na PrEP dla coś jak 3 1/2 lat. I muszę powiedzieć, że jakby tęsknię za ryzykiem.”
„Czy ktoś jeszcze czuje się w ten sam sposób?” zapytał. „Część mnie pragnie ryzyka – nawet chce być poz. Ale druga część mnie upewnia się, że biorę wystarczająco dużo leków, aby pozostać negatywnym. … Czy ktoś jeszcze ma ambiwalentny stosunek do PrEP?”
Pytanie ujawnia sposób myślenia, który zaobserwowałem w kółko pytając licznych ścigających, dlaczego starają się być zakażeni.
Wielu z nich powiedziało mi, że dla nich ściganie jest po prostu formą poszukiwania dreszczyku emocji.
Pięćdziesięcioletni mężczyzna mieszkający w Orange County zauważył: „Po przekroczeniu tego mostu świadomego przyjęcia pierwszego ładunku poz … uprawiałem najgorętszy seks w moim życiu.”
Kiedy zapytałem go, czy to był powód, dla którego zdecydował się zostać nosicielem wirusa HIV na imprezie konwersyjnej w Miami w weekend Labor Day, jego odpowiedź była jednoznaczna. „Absolutnie,” powiedział.
Dla innych, ściganie pluskiew jest sposobem na ostateczne pokonanie uporczywego strachu lub lęku wokół seksu.
„Podczas gdy nie jesteś pozzed, ciągle się tego domyślasz i wciąż jest szansa, że jesteś czysty,” wyjaśnił jeden mężczyzna. „Więc po prostu zastanawiasz się nad tym i utrzymujesz siebie w pewnego rodzaju strachu. Kiedy już jesteś poz, jesteś tego pewien i wszystko się uspokaja.”
Innym, mniej powszechnym powodem podawanym przez tych, z którymi się spotkałam, było poczucie, że zarażenie się od partnera, lub zarażenie partnera, było sposobem na ustanowienie specjalnej, trwałej więzi.
26-letni marine mieszkający w Palm Springs, z którym rozmawiałem przez Recon, powiedział mi, że bierze teraz PrEP, aby zapobiec zakażeniu HIV, ale ostatecznie planuje przestać, kiedy jego obowiązki wojskowe dobiegną końca, tak aby mógł zostać zakażony przez HIV-pozytywnego partnera, którego sam wybierze.
„Chcę zostać poz’d przez faceta, któremu się podporządkuję”, powiedział. „Kiedy wyjdę, to wtedy, kiedy chcę być poz’d. … Mam czas do października przyszłego roku.”
Kiedy zapytałem, co miasto San Francisco robi, aby zająć się stronami internetowymi i aplikacjami, które promują seks nago i rozprzestrzenianie się HIV, Rachael Kagan, rzeczniczka Departamentu Zdrowia Publicznego, odniosła mnie do kampanii „Nasza rewolucja seksualna” promującej PrEP, która została przedstawiona na billboardach i na reklamach na stacjach Muni i na przystankach autobusowych.
Powiedziała również, że miasto wysyła zespoły przesiewowe HIV/STD na lokalne imprezy seksualne i tworzy profile edukacyjne na niektórych stronach internetowych, aby dotrzeć bezpośrednio do grup zaangażowanych w ryzykowne zachowania.
„DPH ma 'profil zdrowotny’ na Bareback Real Time, który promuje kampanię 'Nasza Rewolucja Seksualna’ PrEP,” powiedziała SF Weekly w e-mailu. „Nagłówek brzmi 'Zainteresowany PrEP?’, a treść prowadzi do strony kampanii: www.oursexualrevolution.org.”
Zważywszy na potencjalne konsekwencje, podejście departamentu do pomocy wydaje się raczej łagodne, chociaż znalezienie równowagi między bezpieczeństwem a swobodną i otwartą kulturą seksualną miasta będzie trudne. San Francisco nie uczyniło praktyki kryminalizacji zakażenia HIV, jak to miało miejsce w niektórych innych miejscach.
Na przykład Missouri jest na drugim końcu spektrum. W zeszłym roku stan ten skazał byłego zapaśnika z college’u, Michaela Johnsona, wówczas 23-letniego, na 30 lat więzienia za zarażenie jednej ze swoich partnerek seksualnych i narażenie na niebezpieczeństwo czterech innych.
Michael Petrelis, wieloletni działacz na rzecz AIDS w San Francisco i orędownik uchylenia przepisów kryminalizujących HIV, korespondował z Johnsonem w więzieniu. Petrelis powiedział SF Weekly, że pochwala wysiłki miasta w celu promowania świadomości PrEP, ale mówi, że wysiłki są niewystarczające, jeśli chodzi o uczynienie leku przystępnym cenowo.
„PrEP jest jednym z istotnych narzędzi prewencji, ale zwolennicy … nie zajmują się ceną Truvady …” powiedział. „Tak, pochwalmy skuteczną zdolność zapobiegania PrEP, ale nie możemy przeoczyć, ile kosztują wszystkie HIV … leki”. (PrEP może uruchomić między $1,300 i $2,000 miesięcznie bez ubezpieczenia.)
Kagan mówi, że miasto jest optymistycznie nastawione do swoich wysiłków w celu zmniejszenia wskaźników infekcji wśród mieszkańców, ale przyznaje, że więcej musi być zrobione.
„Szacujemy, że około 12,500 San Franciscans otrzymują PrEP,” powiedziała. „Jednakże, zaobserwowaliśmy istotne różnice w stosowaniu PrEP w San Francisco, z niższym poziomem przyjmowania wśród młodzieży, Afroamerykanów i kobiet.”
W międzyczasie, 1 grudnia, ludzie na całym świecie uznają Światowy Dzień AIDS z koncertami, konferencjami i zbiórkami pieniędzy w celu zwiększenia świadomości i funduszy na walkę z HIV i AIDS.
Dwudniowy Narodowy Szczyt HIV PrEP, pierwszy w swoim rodzaju, rozpocznie się 3 grudnia w Hilton Union Square, z badaczami, zwolennikami i innymi zainteresowanymi stronami zbierającymi się w celu zaplanowania przyszłej strategii rozszerzenia zasięgu PrEP. W tym samym dniu, szalenie popularny bareback-sex party, zwany CumUnion, ma się odbyć w sex clubie na 442 Natoma Street, mniej niż milę od hotelu.
Channing Joseph jest redaktorem naczelnym SF Weekly. Wyślij mu wiadomość na adres cjoseph sfweekly.com, i pamiętaj, aby śledzić go na Twitterze pod adresem @cgjoseph.