AP® Psychology

Czy pamiętasz, co to jest badanie korelacyjne? Znajomość głównych typów badań psychologicznych jest kluczowym punktem egzaminu Advanced Placement (AP) Psychology, ponieważ stanowi 8-10% treści w pytaniach wielokrotnego wyboru i wolnych odpowiedzi. Jednak zrozumienie cech charakterystycznych, zalet i wad każdej metody badawczej to tylko połowa opanowania tego tematu. Drugą połową jest zrozumienie w sposób konkretny i praktyczny, jak metody badawcze zostały zastosowane w badaniach w różnych dziedzinach psychologii. W tym przeglądzie AP® Psychologia crash course, zobaczymy trzy przykłady badań korelacyjnych, które przyczyniły się do historii psychologii, zmieniając sposób, w jaki postrzegamy naszą naturę, naszą osobowość i nasze zdrowie.

Przegląd: What is a Correlational Study and why is it Important?

Psychologia jest nauką, i jak każda inna, jej wiedza musi być naukowo uzyskana, zweryfikowana i zatwierdzona. W tym celu psychologowie prowadzą trzy rodzaje badań:

1. Badania eksperymentalne- najbardziej empiryczny rodzaj badań, w których zmienne mogą być manipulowane w warunkach laboratoryjnych, a różne sytuacje mogą być badane i porównywane w celu ustalenia związków przyczynowo-skutkowych między zmiennymi.
2. Badania kliniczne- prowadzone poprzez studia przypadków przy założeniu, że pewne cechy indywidualne mogą być uogólnione na resztę populacji.
3. Badania korelacyjne- poszukują związku między dwiema zmiennymi. Niezbędne dane zbierane są poprzez badania ankietowe (kwestionariusze i wywiady), badania archiwalne (badania z przeszłości, które przedstawiają dane) oraz obserwację naturalistyczną (obserwacja zjawisk w sposób naturalny, bez ingerencji). Dane są następnie poddawane analizie statystycznej w celu sprawdzenia związku między zmiennymi.

Korelacja między zmiennymi jest przedstawiona za pomocą wartości, która mieści się w przedziale od -1,00 do +1,00. Wartość ta nazywana jest współczynnikiem korelacji. Kiedy współczynnik korelacji jest bliski +1,00, istnieje dodatnia korelacja między zmiennymi. Innymi słowy, wzrostowi X towarzyszy wzrost Y. Kiedy współczynnik korelacji jest bliski -1,00, istnieje ujemna korelacja między zmiennymi lub wzrostowi X towarzyszy spadek Y. A kiedy współczynnik korelacji jest bliski 0,00, nie ma związku między zmiennymi. Im bliżej wartości +1,00 lub -1,00, tym silniejszy jest związek. Prawdziwe przykłady tego zobaczymy w dalszej części tego wpisu.

Teraz najważniejszą rzeczą, którą należy pamiętać o badaniach korelacyjnych jest to, że korelacja nie implikuje związku przyczynowego. Na przykład, powiedzmy, że „małżeństwo” ma negatywną korelację z „rakiem”, co oznacza, że ludzie, którzy są w związku małżeńskim są mniej narażeni na rozwój raka przez całe życie niż ci, którzy pozostają samotni. Nie musi to oznaczać, że jedno powoduje drugie lub że małżeństwo bezpośrednio zapobiega rakowi. Być może jedna zmienna powoduje drugą, ale nawet jeśli tak jest, w badaniach korelacyjnych nie można określić kierunku związku przyczynowego ani tego, co jest przyczyną czego. Może też być tak, że trzecia nieznana zmienna jest tym, co powoduje korelację. Keep this in mind as we see the correlational study examples.

You might be wondering: if correlational studies only show this – correlations – why are they important in the first place if you could just conduct an experiment manipulating the relevant variables and getting to more solid conclusions?

Indeed, the disadvantages of correlational studies are that they cannot establish causal relationships nor direction of causal influence, there is no control of the variables, they don’t explain behavior, and they could result in illusory correlations. Iluzoryczna korelacja jest wtedy, gdy istnieje postrzegany związek między zmiennymi, który nie istnieje, jak „wyższe spożycie lodów prowadzi do wyższego wskaźnika przestępczości.”

Z drugiej strony, jedną z głównych zalet badań korelacyjnych jest to, że jest to użyteczny sposób opisywania i analizowania danych, szczególnie w przypadkach, w których badania eksperymentalne doprowadziłyby do problemów etycznych. Weźmy na przykład badanie, którego celem jest zbadanie związku między wykorzystywaniem dzieci a umiejętnościami radzenia sobie z problemami w dorosłym życiu. Oczywiście nie można wziąć losowo wybranej grupy zdrowych dzieci i wystawić je na działanie nadużyć lub traumatycznych sytuacji, aby porównać je z grupą kontrolną. We wcześniejszych etapach rozwoju psychologii naukowcom mogło ujść na sucho uczenie dziecka fobii lub doprowadzanie uczestników do myślenia, że doprowadzili kogoś do śmierci za pomocą prądu, i uchodziło im to na sucho w imię nauki. Takie praktyki nie są już akceptowalne, a badania korelacyjne odgrywają ważną rolę w rozwoju wiedzy w psychologii.

Inne zalety to fakt, że badania korelacyjne są zwykle mniej kosztowne i łatwiejsze do przeprowadzenia niż eksperymenty i pozwalają na ogólne przewidywania. Mogą one również stanowić pierwsze kroki w nowej dziedzinie badań, prowadząc do dalszych badań i postępów.

Teraz, gdy przejrzałeś główne koncepcje badań korelacyjnych i dlaczego mają one znaczenie, zobaczmy trzy ważne przykłady badań w różnych dziedzinach psychologii i zrozummy, jak to wszystko powstaje!

Badanie #1: Biological Basis of Behavior – A Debate on Nature Versus Nurture

Możemy łatwo pomyśleć o tym, jak nasza genetyka wpływa na cechy fizyczne, takie jak wzrost, kolor włosów i oczu. Ale czy kiedykolwiek zastanawialiście się, że wasza genetyka może również odgrywać dużą rolę w cechach psychologicznych, takich jak osobowość i zainteresowania? W 1990 roku psychologowie Thomas Bouchard, David Lykken i ich współpracownicy zbadali wpływ, jaki nasze geny mają na cechy psychologiczne. Były to trudne badania do zaakceptowania w tamtym czasie, biorąc pod uwagę, że przez ostatnie pięćdziesiąt lat psychologia skupiała się głównie na behawioryzmie i tym, jak środowisko determinuje zachowanie. Badanie Bouchard i Lykken przyniósł debatę natury kontra wychowania z powrotem do światła reflektorów, zdeterminowany, aby wyjaśnić genów i środowiska roli w kim jesteśmy.

Dla tego, Bouchard i Lykken przeprowadził badanie z bliźniakami jednojajowymi (identyczne bliźnięta), które zostały oddzielone przy urodzeniu i wychowywane w różnych środowiskach i porównał wyniki z identycznych bliźniąt, które zostały podniesione razem. Zauważ, że jest to badanie, w którym nie można było po prostu odtworzyć sytuacji w warunkach laboratoryjnych, więc badanie korelacyjne było najlepszym sposobem na przeanalizowanie danych rzeczywistych osób w tej sytuacji.

Bouchard i Lykken zebrali ogromną ilość danych od każdej pary bliźniąt. Wykorzystali różnorodne skale cech osobowości, inwentarze uzdolnień i zainteresowań zawodowych, testy inteligencji, skale środowiska rodzinnego oraz wywiady. Po zakończeniu pierwszej części badań Bouchard i Lykken dysponowali informacjami dotyczącymi cech fizjologicznych, inteligencji, osobowości, zainteresowań psychologicznych i postaw społecznych bliźniąt. Następnie Bouchard i Lykken przeanalizowali korelację między bliźniakami we wszystkich tych dziedzinach.

Wyniki były zaskakujące. Gdyby środowisko było odpowiedzialne za różnice indywidualne, identyczne bliźnięta wychowywane razem powinny być bardziej podobne do siebie niż identyczne bliźnięta wychowywane osobno. Jednak to nie było to, co pokazały wyniki. Obie kategorie bliźniąt miały bardzo podobny współczynnik korelacji, który zbliżał się do +1,00. Oznacza to, że niezależnie od wychowania w tych samych lub różnych środowiskach, każda osoba była bardzo podobna do swojego bliźniaka we wszystkich cechach.

Bazując na tym możemy powiedzieć, że czynniki genetyczne silnie wpływają na ludzkie zachowanie na wiele sposobów, zarówno fizjologicznych jak i psychologicznych. Może to być postrzegane jako problematyczny wniosek, ponieważ lubimy przykładać tak wielką wagę do czynników środowiskowych, takich jak edukacja i rodzicielstwo, tak jakby to one same decydowały o tym, kim wyrastamy, jakie zainteresowania rozwijamy, jaką karierę wybieramy i tak dalej. Nie chodzi jednak o to, by zrezygnować ze wszystkich naszych wysiłków w życiu, sądząc, że w końcu geny po prostu przejmą władzę i zdeterminują nasz los.

Bouchard i Lykken podkreślają, że choć inteligencja jest determinowana głównie przez czynniki genetyczne, to wciąż może być wzmacniana przez doświadczenia. Około 70% inteligencji jest uwarunkowane genetycznie, co oznacza, że pozostaje jeszcze 30%, nad którymi można pracować lub które można zignorować w środowisku, w domu z rodzicami lub w szkole z nauczycielami i mentorami.

To samo można zastosować do innych cech. Na przykład, nawet jeśli twoje geny posiadają naturalną siłę w kierunku umiejętności komunikacyjnych, nic z tego nie będzie miało znaczenia, jeśli nie dostaniesz okazji w swoim środowisku, aby ta umiejętność pojawiła się i rozwinęła. Ostatnie badania nad bliźniętami jednojajowymi pokazują, że im starsze bliźnięta, tym bardziej są do siebie podobne. Innym sposobem, aby to powiedzieć jest to, że im więcej masz doświadczeń, tym bardziej twoje geny mogą być wyrażone.

Jako istoty ludzkie, jesteśmy zdeterminowani przez połączenie wpływów genetycznych i środowiskowych. Jesteśmy naturą i wychowaniem. Geny nie oznaczają przeznaczenia, ale to nie znaczy, że możemy ignorować ich wpływ na nasze cechy fizjologiczne i psychologiczne. Naprawdę zrozummy składniki naszego zachowania i przezwyciężmy dychotomię geny kontra środowisko.

Badanie #2: Osobowość – Kto kontroluje Twoje życie?

Czy uważasz, że Twoje działania są tym, co ma największe znaczenie dla wyniku Twojego życia? A może uważasz, że siły zewnętrzne, takie jak los i szczęście, mają duży wpływ na ścieżki, którymi podążasz? Ten rodzaj osobistego przekonania, zwany umiejscowieniem kontroli, jest związany z wszelkiego rodzaju zachowaniami, które przejawiamy w różnych obszarach życia. Locus of control i jego wpływ na zachowanie został po raz pierwszy zbadany przez wpływowego psychologa i behawiorystę Juliana Rottera w 1966 roku.

Rotter zaproponował, że sposób, w jaki jednostki interpretują to, co im się przydarza i gdzie umieszczają odpowiedzialność za wydarzenia w swoim życiu, jest ważną częścią osobowości, która może być wykorzystana do przewidywania tendencji w pewnych zachowaniach. Kiedy osoba przypisuje konsekwencje swojego zachowania takim czynnikom jak szczęście, los i inne większe siły, wierzy w zewnętrzne umiejscowienie kontroli. Z drugiej strony, osoba, która identyfikuje konsekwencje swojego zachowania z własnymi działaniami, wierzy w wewnętrzne umiejscowienie kontroli.

Aby zmierzyć umiejscowienie kontroli, Rotter opracował skalę zwaną Skalą I-E, gdzie „I” oznacza „Wewnętrzne”, a „E” – „Zewnętrzne”. Skala zawiera wiele par stwierdzeń, a uczestnik musi wybrać tę, która najlepiej pasuje do jego przekonań. Kilka przykładów par stwierdzeń to „Wiele nieszczęśliwych rzeczy w życiu ludzi wynika częściowo z pecha” kontra „Nieszczęścia ludzi wynikają z błędów, które popełniają” i „Osiągnięcie sukcesu jest kwestią ciężkiej pracy; szczęście ma z tym niewiele lub nic wspólnego” kontra „Zdobycie dobrej pracy zależy głównie od znalezienia się we właściwym miejscu we właściwym czasie.”

Po zmierzeniu locus of control odpowiedniej ilości uczestników Rotter przeanalizował korelację między wewnętrznym lub zewnętrznym locus of control a zachowaniami takimi jak hazard, perswazja, palenie i motywacja osiągnięć. Jego wyniki wykazały, że:

– Jednostki zewnętrzne są bardziej skłonne do podejmowania ryzykownych zakładów, podczas gdy jednostki wewnętrzne preferują „rzeczy pewne” i umiarkowane szanse na dłuższą metę.

– Jednostki wewnętrzne są bardziej skuteczne w przekonywaniu rówieśników do zmiany postaw i bardziej odporne na manipulację niż jednostki zewnętrzne.

– Ponieważ wewnętrzne umiejscowienie kontroli jest związane z samokontrolą, palacze mają tendencję do bycia znacznie bardziej zorientowanymi na zewnątrz. Osoby, które z powodzeniem rzuciły palenie, są bardziej wewnętrznie zorientowane.

– Osoby wewnętrzne są bardziej zmotywowane do osiągania sukcesów niż te, które wierzą, że ich życiem rządzą siły pozostające poza ich kontrolą. Przykłady osiągnięć obejmowały plany uczęszczania do college’u i czas poświęcony na odrabianie zadań domowych.

Przekładając to na warunki badań korelacyjnych, istniała na przykład silna korelacja między „wewnętrznym umiejscowieniem kontroli” a „motywacją osiągnięć”, jako że współczynnik korelacji między tymi dwiema zmiennymi zbliżał się do +1,00.

Co więcej, Rotter zidentyfikował trzy źródła rozwoju zewnętrznego lub wewnętrznego umiejscowienia kontroli: różnice kulturowe, różnice społeczno-ekonomiczne i styl rodzicielski. Podsumowując, Rotter zaproponował, że umiejscowienie kontroli jest ważnym składnikiem osobowości, który wyjaśnia różnice w zachowaniu między dwiema osobami, które stają w obliczu tej samej sytuacji. Przekonanie to determinuje sposób, w jaki interpretujemy konsekwencje naszego zachowania i wpływa na działania, które podejmujemy w naszym życiu.

Badanie #3: Motywacja i Emocje – Wpływ Stresu na Nasze Zdrowie

W dzisiejszych czasach to niemal zdrowy rozsądek, że stres ma wpływ na nasze zdrowie, ale nie zawsze był to łatwo akceptowalny pomysł. W 1967 roku Thomas Holmes i Richard Rahe badali korelację między stresem a chorobą. Były to badania psychosomatyczne, ponieważ badały związek między czynnikami psychologicznymi a problemami fizycznymi.

Ponieważ nie byłoby etyczne umieszczanie ludzi w sytuacjach stresowych w celu zbadania, czy rozwinęli oni więcej problemów zdrowotnych niż wygodna grupa kontrolna, badania te przeprowadzono przy użyciu metody korelacyjnej. Najpierw Holmes i Rahe zaprojektowali skalę do pomiaru stresu w różnych sytuacjach życiowych, które obejmowały zarówno szczęśliwe, jak i nieszczęśliwe wydarzenia, takie jak Boże Narodzenie czy śmierć współmałżonka. Stało się tak dlatego, że według Holmesa i Rahe’a stres pojawia się w każdej sytuacji, w której zachodzi potrzeba psychologicznego przystosowania. Skala ta została nazwana Skalą Oceny Readaptacji Społecznej (SRRS). Po tym, jak ogromna ilość uczestników odpowiedziała na skalę, Holmes i Rahe zbadali korelacje między wysokim poziomem stresu a chorobami.

Jak być może już przewidzieliście, znaleziono silną pozytywną korelację między stresem a chorobami. Uczestnicy, którzy mieli niski poziom stresu w ciągu ostatnich sześciu miesięcy, zgłaszali średnio 1,4 choroby w tym samym okresie. Średni poziom stresu miał średnio 1,9 choroby i wysoki poziom stresu, 2,1 choroby.

Jednakże wiemy również, że stres jest tylko jednym z elementów, które wpływają na zdrowie, a związek między stresem a chorobą jest o wiele bardziej złożony niż korelacyjne badanie może pokazać. Świadomi tego, Holmes i Rahe przytoczyli inne czynniki, które muszą być wzięte pod uwagę, aby pomóc przewidzieć problemy psychosomatyczne. Są to:

– Twoje doświadczenie ze stresującymi wydarzeniami

– Twoje umiejętności radzenia sobie

– Siła Twojego systemu odpornościowego

– Twój sposób radzenia sobie z problemami zdrowotnymi, gdy się pojawią

Psychologowie i lekarze uznają obecnie, że na zdecydowaną większość chorób mają wpływ czynniki psychologiczne, albo przy ich rozwoju, albo w sposobie ich leczenia. To kładzie kres klasycznemu poglądowi Kartezjusza o rozszczepieniu umysłu i ciała. Ludzie są złożonymi istotami, które muszą być rozumiane i leczone w ich całości dla skutecznego zapobiegania chorobom i promocji zdrowia.

Więc co myślisz o każdym z tych przykładów badań korelacyjnych? Są one z różnych dziedzin psychologii (Biologiczne Podstawy Zachowania, Osobowość, Motywacja i Emocje), więc możesz spotkać się z tego typu badaniami w wielu pytaniach egzaminu AP® Psychology. Jak rozumiesz wpływ genetyki na Twoje zachowanie? Czy Twoje umiejscowienie kontroli jest bardziej wewnętrzne czy zewnętrzne? Jakie przykłady problemów psychosomatycznych widziałeś w swoim codziennym doświadczeniu? Podziel się w komentarzach poniżej!

Połóżmy wszystko w praktyce. Spróbuj tego pytania praktycznego z psychologii AP®:

Looking for more AP® Psychology practice?

Check out our other articles on AP® Psychology.

You can also find thousands of practice questions on Albert.io. Albert.io pozwala Ci dostosować swoje doświadczenie w nauce, tak abyś mógł ćwiczyć tam, gdzie potrzebujesz najwięcej pomocy. Dostarczymy Ci wymagających pytań praktycznych, które pomogą Ci osiągnąć mistrzostwo w zakresie AP Psychology.

Zacznij ćwiczyć tutaj.

Jesteś nauczycielem lub administratorem zainteresowanym zwiększeniem wyników studentów AP® Psychology?

Dowiedz się więcej o naszych licencjach szkolnych tutaj.

Dowiedz się więcej o naszych licencjach szkolnych tutaj.