Infekcje dróg moczowych należą do najczęstszych infekcji bakteryjnych. Mogą one występować zarówno w niepowikłanej sytuacji, gdy nie występują strukturalne lub czynnościowe nieprawidłowości w układzie moczowo-płciowym pacjenta, jak i powikłanej, gdy występują. W tym drugim przypadku czynnikami predysponującymi są obecność ciała obcego, w tym cewnika moczowego, lub zaburzenie normalnego przepływu moczu przez przeszkodę lub zatrzymanie moczu. Bakterie różnią się znacznie pod względem zdolności do skutecznej inwazji w drogach moczowych; zdecydowana większość takich zakażeń jest spowodowana przez niewielką liczbę gatunków. Drogą zakażenia jest zwykle wstępowanie z cewki moczowej. Niektóre uropatogenne szczepy Escherichia coli są najskuteczniejsze, co jest mierzone częstością ich występowania jako zidentyfikowanej przyczyny. Takie szczepy wykazują szereg czynników wirulencji, które umożliwiają im zajmowanie tej niszy – co wraz z rosnącym zrozumieniem może przyczynić się do rozwoju różnych metod leczenia. Inne gatunki są często wywoływane tylko w przypadku obecności podstawowych zaburzeń urologicznych. Obecność cewnika moczowego lub innego urządzenia do odprowadzania moczu stanowi dla organizmów gotowe rusztowanie do tworzenia biofilmu, który z kolei chroni je przed skuteczną eradykacją. Kamica nerkowa również może być powiązana z produkcją biofilmu.
.