Gospodarka Chin wyprodukowała 22,5 biliona dolarów w 2019 roku, według Banku Światowego. Jest to oparte na parytecie siły nabywczej, który uwzględnia wpływ kursów walut, dzięki czemu jest to najlepsza metoda porównywania produktu krajowego brutto (PKB) według krajów.
Chiny są największą gospodarką świata.
Stany Zjednoczone są na drugim miejscu, produkując 20,5 biliona dolarów. Unia Europejska jest trzecia, z 19,9 bilionami dolarów.
Chiny mają prawie 1,4 miliarda ludzi, więcej niż jakikolwiek inny kraj na świecie.Chiny pozostają stosunkowo biednym krajem pod względem standardu życia. Ich gospodarka produkuje tylko 16 784 dolarów na osobę. Dla porównania, PKB per capita w Stanach Zjednoczonych wynosi 65 118 dolarów.
Niski standard życia w Chinach pozwala tamtejszym firmom płacić swoim pracownikom mniej niż zarabiają pracownicy amerykańscy. To sprawia, że produkty są tańsze, co zachęca zagranicznych producentów do zlecania pracy w Chinach. Następnie wysyłają oni gotowe towary do Stanów Zjednoczonych, największego partnera handlowego Chin.
Składniki chińskiej gospodarki
Chiny zbudowały swój wzrost gospodarczy na eksporcie tanich maszyn i urządzeń. Ogromne wydatki rządowe poszły do spółek państwowych do napędzania tego eksportu. Te państwowe firmy są mniej rentowne niż firmy prywatne i zwracają tylko 4,9% z aktywów w porównaniu do 13,2% dla firm prywatnych.
Te firmy dominują w swoich branżach i obejmują trzy duże firmy energetyczne: PetroChina, Sinopec i China National Offshore Oil Corporation (CNOOC).Chiny rozwinęły miasta wokół tych fabryk, aby przyciągnąć pracowników. Rząd finansował również budowę kolei i innej infrastruktury wspierającej wzrost gospodarczy oraz importował ogromne ilości towarów, takich jak aluminium i miedź.
Do 2013 roku prawie 10% roczny wzrost groził przekształceniem się w bańkę. Wtedy Chiny zwróciły się w kierunku reformy gospodarczej.
Chiny wydają 9% PKB na infrastrukturę. W 2013 roku uruchomiły swoją Inicjatywę Pasa i Drogi, jeden z największych globalnych projektów infrastrukturalnych w historii. Chiny będą wydawać 150 mld dolarów rocznie, aby połączyć 68 krajów wzdłuż starego Jedwabnego Szlaku z Europą. Wybudują porty, linie kolejowe i rurociągi.
Chiński plan zakłada, że zdominowana przez Chiny Eurazja stanie się gospodarczym rywalem zdominowanej przez Amerykanów transatlantyckiej strefy handlowej.
Prezydent Chin, Xi Jinping, ma nadzieję, że projekt osiągnie cztery cele:
- Zapewni inwestycje dla chińskich rezerw walutowych. Większość z nich jest związana w nisko rentownych amerykańskich obligacjach skarbowych.
- Zapewnić nowe rynki dla chińskich firm zajmujących się szybkimi kolejami, a także dla eksportu cementu, stali i metali
- Stabilizować kraje na zachodniej granicy Chin
- Zwiększyć roszczenia Chin na Morzu Południowochińskim
Chiński eksport
W 2018 roku Chiny wyeksportowały 2,5 biliona dolarów lub 16,2% światowego eksportu. UE jest na drugim miejscu z 2,3 bln USD, podczas gdy Stany Zjednoczone są trzecie, eksportując 1,7 bln USD.
Chiny są największym światowym eksporterem.
W 2019 roku Chiny wysłały do Stanów Zjednoczonych towary o wartości 451,7 mld USD. Ponieważ eksport Stanów Zjednoczonych do Chin wyniósł tylko 106,5 miliarda dolarów, istnieje deficyt handlowy Stanów Zjednoczonych z Chinami o wartości 345 miliardów dolarów.
W 2018 roku Chiny wysłały 302,9 miliarda dolarów do Hongkongu i 147,2 miliarda dolarów do Japonii.
Import Chin
Chiny są trzecim co do wielkości importerem na świecie. W 2018 r. zaimportowały 2,1 bln USD.
Stany Zjednoczone są największym importerem na świecie, z 2,6 bln USD, a następnie UE, z 2,3 bln USD.
Chiny importują surowce z Ameryki Łacińskiej i Afryki. Obejmują one ropę naftową i inne paliwa, rudy metali, tworzywa sztuczne i chemikalia organiczne.
Chiny są również jednym z największych na świecie konsumentów towarów:
Udział Chin w światowej konsumpcji towarów
| Towary | Udział w światowej konsumpcji |
|---|---|
| Nikel | 56% |
| Miedź | 50% |
| Steel | 50% |
| Aluminium | 47% |
| Glin | 47% |
| Bawełna | 33% |
| Ryż | 31% |
| Złoto | 27% |
| Corn | 23% |
| Wheat | 17% |
| Oil | 14% |
How China Affects the U.S. Economy
Chiny są drugim co do wielkości zagranicznym posiadaczem amerykańskich papierów skarbowych. W sierpniu 2020 r. posiadały 1,07 bln USD w papierach skarbowych, około 15% długu publicznego posiadanego przez kraje zagraniczne. Dług USA wobec Chin jest niższy niż rekordowo wysoki 1,7 bln USD posiadany w 2011 r.
Chiny kupują amerykański dług, aby wesprzeć wartość dolara. Dzieje się tak, ponieważ Chiny wiążą swoją walutę, juana, z dolarem amerykańskim. W razie potrzeby dewaluują walutę, aby utrzymać konkurencyjne ceny eksportowe.
Rola Chin jako największego bankiera Ameryki daje im możliwość wywierania nacisku. Na przykład Chiny grożą sprzedażą części swoich udziałów, gdy tylko Stany Zjednoczone naciskają na nie, aby podniosły wartość juana.
Phase One Trade Agreement
Jako dwie największe gospodarki świata, USA i Chiny były zaangażowane w wiele sporów handlowych. W styczniu 2020 roku dwie potęgi zgodziły się na Phase One Trade Agreement po kilku latach eskalacji wojny handlowej.
W umowie, Chiny zgodziły się zwiększyć import towarów amerykańskich o 200 miliardów dolarów rocznie. Stany Zjednoczone zgodziły się obniżyć cła na niektóre towary o połowę. Dwie strony nadal negocjowały fazę drugą umowy handlowej.
Wzrost gospodarczy spowalniający dla Chin
W 2019 roku tempo wzrostu gospodarczego Chin spowolniło do 6,1%. Zmniejsza się od czasu, gdy w 2010 roku osiągnęła 10,6%.
Część spadku była częścią celowej strategii mającej na celu powstrzymanie bańki gospodarczej przed jej pęknięciem. Gospodarka Chin rosła w tempie, którego instytucje nie były w stanie utrzymać, co wymusiło zmianę strategii. Rząd nakazał bankom oferować niskie stopy procentowe w zamian za ochronę strategicznego przemysłu. Sprzyjało to inwestycjom przedsiębiorstw w dobra kapitałowe. Doprowadziło to również do inflacji, bańki na rynku nieruchomości, wzrostu długu publicznego i poważnego zanieczyszczenia środowiska.
Szanghajska Organizacja Współpracy
Szanghajska Organizacja Współpracy jest środkowoazjatyckim sojuszem wojskowym, który zwalcza terroryzm i handel narkotykami, wspierając jednocześnie umowy o wolnym handlu. Jej członkowie dzielą się informacjami wywiadowczymi i łączą operacje wojskowe w celu zwalczania zarówno terroryzmu, jak i cyberterroryzmu. Jest to chińska wersja Paktu Północnoatlantyckiego.
Jego członkami są Chiny, Rosja i kraje leżące wzdłuż ich granic, w tym Kazachstan, Kirgistan, Tadżykistan, Pakistan, Indie i Uzbekistan. Grupa reprezentuje prawie połowę ludności świata. Czterech z jej członków posiada broń jądrową: Rosja, Chiny, Indie i Pakistan.
Wiele narodów w SCO posiada duże rezerwy ropy naftowej i gazu ziemnego, co daje organizacji potencjał do bycia głównym wpływem gospodarczym na świecie. Niektórzy analitycy uważają tarcia między krajami członkowskimi za przeszkodę w osiągnięciu pełnego potencjału.
.