Depresja może zwiększać ryzyko tocznia rumieniowatego układowego

Andrea L. Roberts

Wyniki 20-letniego badania kohortowego ujawniły, że kobiety z historią depresji miały ponad dwukrotnie zwiększone ryzyko wystąpienia tocznia rumieniowatego układowego w porównaniu z kobietami bez depresji.

Te wyniki badań podłużnych, opublikowane w JAMA Psychiatry, dalej wspierają wcześniejsze dowody, że depresja może być przyczynowym czynnikiem ryzyka dla chorób autoimmunologicznych.

„Istnieją pewne dowody, że depresja może zwiększać ryzyko chorób autoimmunologicznych”, Andrea L. Roberts, PhD, z Harvard T. H. Chan School of Public Health, powiedział Healio Psychiatry. „Jednakże, było stosunkowo niewiele badań, które śledzą ludzi w czasie, aby zobaczyć, czy ludzie, którzy są w depresji są bardziej prawdopodobne, aby rozwijać nowe przypadki choroby autoimmunologicznej, w porównaniu do ludzi, którzy nie są w depresji. Badania takie dostarczają mocniejszych dowodów na to, że depresja może zwiększać ryzyko rozwoju nowych chorób autoimmunologicznych.”

Badacze ocenili dane zebrane z dwóch dużych kohort kobiet, aby ustalić, czy istnieje związek między depresją a ryzykiem wystąpienia tocznia rumieniowatego układowego (SLE).

Roberts i współpracownicy sprawdzili również, czy czynniki ryzyka zdrowotnego – palenie papierosów, BMI, stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych, stosowanie hormonów, spożywanie alkoholu, ćwiczenia fizyczne lub dieta – przyczyniły się do zwiększenia ryzyka wystąpienia SLE wśród uczestników z depresją i bez depresji. Ponadto przeprowadzono dodatkowe analizy, z których jedna badała związek ze stanem depresji opóźnionym o dodatkowe 4 lata, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo, że związek wystąpił, ponieważ tru spowodował depresję lub ponieważ depresja była wczesnym objawem tru.

W ciągu 20 lat obserwacji stwierdzono 145 przypadków tru wśród 194 483 kobiet. Kobiety z depresją w wywiadzie były dwukrotnie bardziej narażone na późniejsze wystąpienie SLE w porównaniu z kobietami bez depresji (HR = 2,67; 95% CI, 1,91-3,75). Dostosowanie do zmiennych współistniejących tylko nieznacznie osłabiło ten związek (skorygowany HR = 2,45; 95% CI, 1,74-3,45).

Ryzyko wystąpienia SLE wzrastało wraz z każdym z trzech następujących wskaźników depresji modelowanych oddzielnie:

• kliniczne rozpoznanie depresji (HR = 2,19; 95% CI, 1,29-3,71);

• stosowanie antydepresantów (HR = 2.8; 95% CI, 1,94-4,05); and

• 5-item Mental Health Inventory scores indicating depressed mood (HR = 1,7; 95% CI, 1,18-2,44).

Analizy wrażliwości ujawniły, że stan depresji opóźniony o 4 lata (HR = 1,99; 95% CI, 1,32-3) i stan depresji w 1996 lub 1997 roku (HR = 2,28; 95% CI, 1,54-3,37) były związane z podwyższonym ryzykiem wystąpienia SLE. Ponadto, gdy badacze zbadali podpróbę kobiet z datą pierwszych objawów SLE, data pierwszych objawów poprzedzała diagnozę SLE średnio o 1 rok, zgodnie z wynikami.

„Badanie przesiewowe pacjentów z depresją pod kątem historii rodziny i objawów tocznia może poprawić jego wczesne wykrywanie”, powiedział Roberts. „Ponadto, osoby z depresją są narażone na ryzyko kilku chorób związanych z zapaleniem. Zachęcanie osób z depresją do zmniejszenia czynników ryzyka dla stanu zapalnego, takich jak poprawa jakości diety i ćwiczenia, może zmniejszyć ich ryzyko tocznia, a także innych stanów zapalnych, takich jak choroby sercowo-naczyniowe.” – by Savannah Demko

Ujawnienie: Autorzy zgłaszają brak istotnych ujawnień finansowych.

.