Podczas reakcji zarówno chlor jak i brom muszą przyjąć elektron do swojej zewnętrznej powłoki elektronowej, aby uzupełnić powłokę i utworzyć jony chlorkowe i bromkowe. Istnieją trzy czynniki, które wpływają na to, jak łatwo elektron jest akceptowany:
1. Liczba protonów w jądrze. Protony są dodatnio naładowane i przyciągają ujemnie naładowane elektrony. Atom bromu ma 35 protonów, ale atom chloru ma tylko 17. Oznacza to, że jądro bromu ma silniejsze przyciąganie dla elektronu niż jądro chloru.
2. promień atomowy atomu. Atom bromu ma o jedną powłokę elektronową więcej niż atom chloru. To sprawia, że promień (odległość od jądra do zewnętrznej powłoki) atomu bromu jest większy niż promień atomu chloru. Jądro bromu musi więc przyciągać elektron z większej odległości, a ta większa odległość oznacza, że elektron jest przyciągany słabiej.
3. Osłony wewnątrz atomu. Liczba pełnych powłok elektronowych pomiędzy jądrem a elektronem również wpływa na siłę przyciągania – jest to tzw. ekranowanie. Ponieważ atom bromu ma o jedną pełną powłokę więcej niż atom chloru, ma więcej ekranowania, co oznacza, że przyciąganie między jądrem a elektronem jest słabsze.
Ale chociaż jądro bromu jest bardziej dodatnio naładowane niż jądro chloru, wzrost promienia i dodatkowe ekranowanie w atomie bromu przeważają ten czynnik, co oznacza, że elektron jest łatwiej przyciągany do zewnętrznej powłoki atomu chloru niż atomu bromu, więc chlor jest bardziej reaktywny.
.