Dogłębna dyskusja na temat Alienation of Affections & Criminal Conversation – North Carolina Divorce Source

Alienation of Affections i Criminal Conversation to dwa odrębne roszczenia, które często są łączone razem. Oba roszczenia są powództwami cywilnymi, które są wnoszone przeciwko osobie trzeciej będącej kochankiem, powszechnie określanej w postępowaniu sądowym jako „kochanek”. Na przykład, załóżmy, że para jest w związku małżeńskim. W naszym przykładzie załóżmy, że żona ma pozamałżeńską relację, która może, ale nie musi obejmować stosunków seksualnych. W wyniku zachowania partnera żony, relacja żony z mężem ulega pogorszeniu. Mąż (powód) może wówczas próbować pozwać parweniusza żony (pozwanego) za Alienation of Affections i/lub Criminal Conversation. Roszczenie to jest dostępne zarówno dla mężów jak i żon, których małżonkowie mieli romanse. Oba roszczenia mogą być wniesione przed lub po separacji i rozwodzie stron. Oba roszczenia mają trzy (3) letni okres przedawnienia. Oznacza to, że roszczenie musi zostać wniesione w ciągu trzech (3) lat od działań, które stanowią podstawę roszczeń.

Jakie dowody musisz przedstawić, aby wnieść roszczenie o Alienation of Affections?

Elementy roszczenia o Alienation of Affections są takie, że:

Po pierwsze, należy wziąć pod uwagę, że elementy tego roszczenia są trudne ze względu na samą jego naturę. Na przykład, czym jest prawdziwa miłość i przywiązanie? W jaki sposób ława przysięgłych może ustalić, że miłość i uczucie, które rzekomo istniały między parą małżeńską, zostały zniszczone z powodu działań osoby trzeciej? Czy osoba trzecia musi uprawiać seks z małżonkiem powoda, aby spowodować, że zrazi on swoje uczucia do współmałżonka? Jak można ustalić, co jest złośliwym zachowaniem lub że zachowanie to było główną przyczyną alienacji? O jakiego rodzaju odszkodowaniach mówimy? Jak można określić w dolarach wartość utraconego związku?

Trudno jest wskazać definicję prawdziwej miłości i przywiązania. Rozważmy jednak kilka czynników, które mogą świadczyć o tym, że w danym małżeństwie nie ma prawdziwej miłości i uczucia. Ten element jest niezwykle ważny, ponieważ często jest to najsilniejsza obrona dla oskarżonego. Na przykład, jeśli para małżeńska korzystała z poradnictwa lub rozmawiała o separacji przez wiele miesięcy lub lat przed spotkaniem małżonka powoda z kochankiem, to jest prawdopodobne, że można argumentować, że nie istniała już prawdziwa miłość i przywiązanie. Chociaż możliwe jest, że jest to mocny argument, istnieje pewne orzecznictwo w Karolinie Północnej sugerujące inaczej. Jeden z przypadków dotyczy pary małżeńskiej, która była w separacji przed zaangażowaniem partnera. Ta separacja nie była ważna. Fakt, że para małżeńska wznowiła swój związek był dowodem na to, że w jakiś sposób udało im się utrzymać niezbędną szczerą miłość i przywiązanie dla celów roszczenia. Inne orzecznictwo sugeruje, że nawet jeśli powód miał romans podczas trwania małżeństwa, wtedy prawdziwa miłość i przywiązanie nadal nie są zanegowane dla celów udowodnienia, że niewłaściwe zachowanie partnera doprowadziło do alienacji uczuć współmałżonka. Jak widać, sprawy te są bardzo zależne od faktów. Tak więc to, czy w małżeństwie panowała prawdziwa miłość i uczucie, jest ostatecznie kwestią, którą ława przysięgłych musi rozstrzygnąć w zależności od przypadku.

Ten element jest zazwyczaj jasny, jeśli para małżeńska oddzieliła się lub rozwiodła bezpośrednio po związku z osobą towarzyszącą.

Ten element może być podzielony na dwie części.

Po pierwsze, co to jest złośliwe lub niewłaściwe zachowanie? Zgodnie z Black’s Law Dictionary, złośliwość, według definicji, jest „zamiarem, bez uzasadnienia lub usprawiedliwienia, popełnienia czynu zabronionego”. W przypadkach alienacji uczuć, złośliwość jest domniemana, jeśli wykazany jest akt uwiedzenia lub cudzołóstwa (stosunek seksualny). Jednakże, inne działania podejmowane przez partnera mogą być uznane za złośliwe lub bezprawne. Na przykład, zachowanie takie jak nadmierne rozmowy telefoniczne z i do współmałżonka powoda lub planowanie sekretnych spotkań może być wystarczające, aby ława przysięgłych uznała to zachowanie za złośliwe i niewłaściwe, jeżeli ława przysięgłych ustali, że partner wiedział o potencjalnej szkodzie, jaką może spowodować jego zachowanie.

Po drugie, aby ustalić ten element należy wykazać, że niewłaściwe czyny pozwanego są kontrolującą lub skuteczną przyczyną alienacji, nawet jeśli istnieją inne przyczyny, które mogły przyczynić się do alienacji. Czy partner musiał zainicjować wynikłą alienację? Niekoniecznie. Wystarczą potwierdzające zachowania partnera. Na przykład, w jednej ze spraw w Północnej Karolinie, partner zaangażowany w związek z małżonkiem powoda powiedział do powoda: „Przykro mi, że ci to zrobiłem”. Kiedy to zostało połączone z dowodem rezerwacji hotelowej, wystarczyło, aby ława przysięgłych uznała, że zachowanie partnera spowodowało, że małżonka powoda zraziła do niego swoje uczucia. Co więcej, nie ma potrzeby wykazywania, że kochanek był motywowany złą wolą wobec powoda. Wreszcie, nie ma potrzeby wykazania, że małżonek i współmałżonek mieli nawet stosunki seksualne, aby udowodnić ten element alienacji uczuć.

Szkody są zwykle definiowane jako rekompensata pieniężna za stratę. Istnieją dwa rodzaje odszkodowań, które należy rozważyć: odszkodowania wyrównawcze i odszkodowania karne.

Odszkodowania wyrównawcze są odszkodowaniami, które rekompensują powodowi szkodę spowodowaną zachowaniem pozwanego. Ogólnie rzecz biorąc, odszkodowania te obejmują wydatki poniesione przez powoda na koszty terapii, koszty leków na receptę (jeżeli powód zmaga się z depresją lub chorobą psychiczną wynikającą z alienacji małżonka), utratę usług w domu (codzienne obowiązki domowe), utrata wsparcia (obecne i przyszłe zarobki współmałżonka), utrata konsorcjum (stosunki seksualne), rozstrój emocjonalny, naruszenie dobrego imienia powoda, koszty postępowania sądowego (w tym koszty związane z powództwem o Alienation of Affections, jak również ze sprawą rozwodową, która mogła być wynikiem rozpadu małżeństwa powoda.

Odszkodowania karne są odszkodowaniami, które mają na celu ukaranie pozwanego. Aby kwestia odszkodowania karnego została przedłożona ławie przysięgłych w sprawie Alienation of Affections, muszą istnieć dowody na istnienie okoliczności obciążających poza dowodem złej woli niezbędnym do odzyskania odszkodowania wyrównawczego. Te szczególne okoliczności zaostrzenia obejmują umyślne, niedbałe, nasilone lub złośliwe zachowanie. Tak więc, najpierw powód musi wykazać dowód złośliwości. Jeżeli partner i współmałżonek utrzymywali stosunki seksualne, jest prawdopodobne, że złośliwość będzie implikowana. Po drugie, powód musi wykazać, że pozwany pogorszył zachowanie. Niektórzy mogą powiedzieć, że pozwany wsypał sól do otwartej rany. Jakie są pewne szczególne okoliczności pogorszenia sytuacji? Cóż, w jednej sprawie, wystarczające dowody na pogorszenie sytuacji uzasadniające przyznanie odszkodowania karnego istniały, gdy powód przedstawił dowody na to, że małżonka powoda i pozwany uprawiali seks co najmniej dwa (2) razy, pozwany towarzyszył małżonce powoda podczas powrotu dzieci pod opiekę powoda, pozwany pojawił się niezapowiedziany w drzwiach wejściowych domu małżeńskiego, aby zapytać powoda, czy mogą zostać przyjaciółmi, a pozwany pojawił się na podjeździe domu małżeńskiego, gdy powód odwiedzał swoje dzieci. Inne okoliczności, które mogłyby sugerować, że okoliczności zostały zaostrzone przez zachowanie pozwanego, mogą obejmować pozwany dzwoniący i spotykający się z małżonką powoda setki razy podczas posiadania wiedzy o małżeństwie.

Podług prawa Karoliny Północnej, odszkodowania karne nigdy nie są przyznawane tylko z powodu wyrządzonej szkody osobistej, ani nie są mierzone przez zakres szkody; raczej, są one przyznawane z powodu oburzającego zachowania pozwanego. Jednakże, przy ustalonym oburzającym zachowaniu, ława przysięgłych może nadal nie uznać, że pozwany powinien zostać ukarany. Wreszcie, w celu uzyskania odszkodowania za straty moralne, ława przysięgłych musi najpierw przyznać odszkodowanie wyrównawcze, nawet jeśli to odszkodowanie wyrównawcze jest symboliczne. N.C.G.S. Section 1D-25 and 35. Następnie, w zależności od przedstawionych dowodów, ława przysięgłych może określić, czy dowody są wystarczające, aby wykazać, że odszkodowania karne również powinny zostać przyznane.

Nie pozwól, aby nazwa tego roszczenia cię zwiodła. Rozmowa przestępcza nie jest wcale przestępstwem. Powód nie musi wykazać, że rozmowa miała miejsce. W rzeczywistości roszczenie to jest bardzo proste: jeśli twój współmałżonek utrzymuje stosunki seksualne z osobą trzecią, wówczas ta osoba trzecia jest winna Rozmowy Kryminalnej i można domagać się odszkodowania cywilnego od tej osoby trzeciej.

Jakie dowody musisz przedstawić w przypadku roszczenia o przestępczą konwersację?

Elementy roszczenia o Rozmowę Kryminalną to:

Wykazanie zgodnego z prawem małżeństwa jest zazwyczaj najłatwiejszym elementem do udowodnienia. Zgodnie z prawem Karoliny Północnej, ważne i wystarczające małżeństwo jest tworzone przez zgodę mężczyzny i kobiety, którzy mogą zgodnie z prawem zawrzeć związek małżeński, obecnie do wzięcia siebie nawzajem za męża i żonę, swobodnie, poważnie i wyraźnie wyrażoną przez każdą ze stron w obecności drugiej, albo: w obecności wyświęconego ministra jakiegokolwiek wyznania religijnego, ministra upoważnionego przez kościół, lub sędziego i z konsekwentną deklaracją ministra lub sędziego, że osoby te są mężem i żoną LUB zgodnie z jakimkolwiek trybem ceremonii ślubnej uznanym przez jakiekolwiek wyznanie religijne, lub federalnie lub stanowo uznanym Narodem Indiańskim lub Plemieniem. N.C.G.S. Section 51-1. Strony muszą posiadać ważne pozwolenie na zawarcie związku małżeńskiego podpisane przez register of deeds z hrabstwa, w którym pozwolenie zostało wydane, i musi być co najmniej dwóch (2) świadków ceremonii zawarcia związku małżeńskiego.

Wreszcie, mężczyzna i kobieta biorący ślub muszą spełniać pewne wymagania dotyczące wieku i pokrewieństwa, aby zawrzeć związek małżeński. N.C.G.S. Section 51-2 – 4. Criminal Conversation nie wymaga, aby mąż i żona nadal mieszkali razem lub nadal byli prawnie poślubieni. Rozmowa przestępcza może mieć miejsce nawet po separacji i może być podniesiona przez powoda nawet po rozwodzie stron. Jednakże, istnieje trzy (3) letni okres przedawnienia, podczas którego roszczenie może być dochodzone.

Ten element może być albo bardzo łatwy albo bardzo trudny do udowodnienia. Rozłóżmy go na dwie części. Pierwsza część wymaga, aby powód udowodnił, że doszło do stosunku seksualnego pomiędzy małżonkiem powoda a kochankiem strony trzeciej. Jeśli powód posiada fizyczny dowód na to, że jego lub jej małżonek i osoba trzecia odbyli stosunek seksualny, wtedy element ten jest udowodniony per se, lub automatycznie. Dowody te mogą być zeznaniami świadków i/lub dowodami fizycznymi, takimi jak zdjęcia lub wideo. Rzadko tak się dzieje. Częściej, nie jest to takie proste lub jednoznaczne. W takich sytuacjach powód musi wykazać, że jego lub jej małżonek miał coś, co nazywa się „skłonnością i możliwością” popełnienia cudzołóstwa (stosunku seksualnego). Jak można wykazać skłonność i możliwość?

Prawdę mówiąc, to się różni w zależności od sprawy. W jednym przypadku, mężczyzna z Florydy dzwonił do żony powoda do domu prawie każdej nocy. Powód prosił pozwanego, aby przestał dzwonić do jego żony. Ostatecznie małżeństwo powoda z jego żoną rozpadło się. Jednakże Sąd Apelacyjny stwierdził, że samo przypuszczenie o współżyciu seksualnym nie jest wystarczające i że musi być również obecna skłonność i możliwość. Powód musi więc wykazać się poszlakami. Na przykład, powód może mieć dowód w postaci klucza hotelowego z dokonanymi rezerwacjami i zeznaniami świadków, że żona powoda i pozwany weszli do pokoju hotelowego w nocy i wyszli wczesnym rankiem następnego dnia w innych ubraniach. Może to być uznane za skłonność i możliwość. Należy jednak pamiętać, że jest to kwestia do rozstrzygnięcia przez ławę przysięgłych, a zatem często niezwykle trudne do udowodnienia bez przekonujących dowodów. Druga część tego elementu wymaga, aby powód nie wyraził zgody na zachowanie swojego współmałżonka wobec osoby trzeciej. Jeżeli powód zgodził się na działanie, wówczas nie ma on roszczenia o Criminal Conversation (lub Alienation of Affections). ALE, akt przebaczenia lub kontynuowania współżycia z małżonkiem po fakcie nie stanowi zgody. Dowód zgody przedstawiony przez pozwanego jest silną obroną tego roszczenia.

Dobrze, więc jeśli możesz wykazać, że twój współmałżonek popełnił cudzołóstwo, czy możesz uzyskać odszkodowanie pieniężne?

Może. Podobnie jak w przypadku roszczeń z tytułu Alienacji uczuć, istnieją dwa rodzaje odszkodowań, które należy rozważyć. Pierwszy rodzaj odszkodowań nazywany jest „odszkodowaniami wyrównawczymi”. Drugi rodzaj odszkodowań nazywany jest „odszkodowaniami karnymi”. Odszkodowanie wyrównawcze to odszkodowanie, które rekompensuje powodowi szkodę wyrządzoną przez zachowanie pozwanego. Ogólnie rzecz biorąc, odszkodowania te obejmują wydatki poniesione przez powoda na koszty terapii, koszty leków na receptę (jeżeli powód zmaga się z depresją lub chorobą psychiczną wynikającą z alienacji małżonka), utratę usług w domu (codzienne obowiązki domowe), utrata wsparcia (obecne i przyszłe zarobki współmałżonka), utrata konsorcjum (stosunki seksualne), cierpienie emocjonalne, naruszenie dobrego imienia powoda, koszty postępowania sądowego (w tym koszty związane z powództwem o Alienation of Affections, jak również ze sprawą rozwodową, która mogła być wynikiem rozpadu małżeństwa powoda.

Odszkodowania karne są odszkodowaniami, które mają na celu „ukaranie pozwanego”. Ława przysięgłych może rozważyć kwestię odszkodowania karnego za Konwersację Kryminalną wyłącznie na podstawie dowodów, że pozwany zaangażował się w stosunek seksualny z małżonką powoda. Po ustaleniu, Powód jest uprawniony do odzyskania, zgodnie z prawem, nominalnych odszkodowań, które z kolei uzasadniają przyznanie kary. Jednakże, ważne jest, aby pamiętać, że odszkodowanie jest również pytaniem dla jury i nominalne odszkodowanie może być tak małe jak $1.00.

Niektóre obrony do obu roszczeń mogą obejmować: