Los Angeles Dodgers (2003-2005)Edit
Los Angeles Dodgers wybrali Jacksona w szóstej rundzie draftu MLB w 2001 roku. Pierwotnie był draftowany jako outfielder, ale Dodgersi przekształcili go w miotacza. Był czas, kiedy Jackson był uważany za jednego z najlepszych prospektów miotacza w baseballu (po umieszczeniu sub-4.00 earned run averages (ERAs) w AA i majors w wieku 19 lat w 2003 roku), ale słabe występy w AAA i MLB po tym sezonie zakończyły jego status jako „can’t-miss” prospekt. W lidze głównej zadebiutował 9 września 2003 roku, w dniu swoich 20. urodzin. W tym meczu, grał sześć inningów, dając jeden bieg i out-pitching Cy Young Award-winner Randy Johnson, aby zarobić swoje pierwsze zwycięstwo w karierze major league.
Tampa Bay Rays (2006-2008)Edit
On 14 stycznia 2006, Jackson i leworęczny miotacz Chuck Tiffany zostały sprzedane do Tampa Bay za miotaczy Danys Báez i Lance Carter. W 2006, Jackson grał w 23 meczach, głównie w środku pomocy, i zamieścił 5.45 ERA w 36 1⁄3 innings.
W 2007, Jackson stał się pełnoetatowym starterem dla Rays. Rozpoczął sezon słabo, idąc 1-9 z 7.23 ERA w 17 meczach w 74 2⁄3 inningów. Jacksonowi udało się nieco odbić po przerwie All-Star, notując rekord 4-6 i 4.48 ERA w 15 meczach, z których wszystkie były startami. Jego najważniejszym wydarzeniem sezonu było starcie przeciwko Texas Rangers 11 sierpnia, w którym zanotował shutout, pozwalając tylko na cztery uderzenia i jeden spacer, podczas gdy wybił osiem. Jackson zakończył sezon z rekordem 5-15 i ERA 5.76.
W 2008, Jackson założył numer cztery miejsce w rotacji startowej Rays 'z treningu wiosennego. Zakończył sezon z 4.42 ERA. Jackson zremisował z Jamesem Shieldsem, aby poprowadzić Rays z 14 zwycięstwami, które również zremisowały rekord dla większości zwycięstw miotacza Rays.
Detroit Tigers (2009)Edit
On December 10, 2008, Jackson was traded to the Detroit Tigers in exchange for outfielder Matt Joyce.
Jackson zadebiutował w Tygrysach 7 kwietnia 2009 roku, przeciwko Toronto Blue Jays. Pozwolił na jeden bieg w 7 1⁄3 inningów, i otrzymał no decision w Detroit’s 5-4 straty. Swoje pierwsze zwycięstwo w Detroit odniósł 18 kwietnia przeciwko Seattle Mariners, zaliczając 7 2⁄3 bezbramkowych inningów.
Jackson został wybrany do reprezentowania Detroit w 2009 All-Star Game wraz z kolegami z drużyny Curtisem Grandersonem, Justinem Verlanderem i Brandonem Inge. On pitched scoreless piąty inning dla AL, zatrzymując Yadier Molina, Ryan Zimmerman, i Hanley Ramírez na cztery pitches.
Pod koniec lipca, przeciwnicy uderzali .216 przeciwko niemu, co było najniższą średnią w lidze; był po nim Matt Garza (.222), Jarrod Washburn (.224), i Scott Feldman (.228).
Arizona Diamondbacks (2010)Edit
On 9 grudnia 2009, Jackson został sprzedany do Arizona Diamondbacks jako część trzech handlu zespołu, który przyniósł Austin Jackson, Phil Coke, Max Scherzer, i Daniel Schlereth do Tigers. Jackson uderzył swój drugi Major League home run off Jack Taschner przeciwko Pittsburgh Pirates 11 kwietnia 2010.
On 25 czerwca 2010, Jackson no-hit jego byłej drużyny, Tampa Bay Rays, 1-0, w Tropicana Field, stając się pierwszym dzbanem do no-hit byłej drużyny od Philadelphia Phillie Terry Mulholland no-hit San Francisco Giants w 1990. To był tylko drugi no-hitter w historii Diamondbacks, drugi był Randy Johnson’s perfect game na May 18, 2004, jak również czwarty z sezonu 2010, i trzeci raz Rays został no-hit w mniej niż 12 miesięcy. Jackson’s 149-pitch występ zawiera osiem spacerów i hit batter, i został wspomagany przez defensywne występy Mark Reynolds, Tony Abreu, i Adam LaRoche (którego 2nd-inning home run rozliczane dla gry tylko run). Jackson stał się pierwszym urodzonym w Niemczech miotaczem, który rzucił no-hitter, pierwszym Afroamerykaninem, który zrobił to od Dwighta Goodena w 1996 roku, i pierwszym Afroamerykaninem, który zrobił to dla drużyny National League od Boba Gibsona w 1971 roku.
Chicago White Sox (2010-2011)Edit
Na 30 lipca 2010 roku, Diamondbacks sprzedali Jacksona do Chicago White Sox za Daniela Hudsona i Davida Holmberga.
Gdy Diamondbacks przehandlowali Jacksona do White Sox, stał się pierwszym miotaczem w Majors, który został przehandlowany w tym samym sezonie, w którym zaliczył no-hitter od Cliffa Chambersa, który zaliczył no-hitter dla Pittsburgh Pirates przeciwko Boston Braves w 1951 roku.
St. Louis Cardinals (2011)Edit
W dniu 27 lipca 2011, Jackson został przehandlowany do Toronto Blue Jays z Markiem Teahenem za Jasona Frasora i Zacha Stewarta. Blue Jays następnie sprzedał Jackson do St Louis Cardinals później tego samego dnia, wraz z Octavio Dotel, Marc Rzepczynski i Corey Patterson za Colby Rasmus, P. J. Walters, Trever Miller i Brian Tallet.
Dnia 29 lipca 2011, Jackson zagrał swój pierwszy mecz jako Cardinal i rzucił 7 mocnych inningów, prowadząc St. Louis do zwycięstwa 9-2 nad rywalem Chicago Cubs.
Przez 13 występów w sezonie regularnym dla St. Louis w 2011, Jackson zagrał 78 inningów, w których wybił 51 pałkarzy i przeszedł 23. Pozwolił na 91 uderzeń i 37 biegów (31 zarobionych), aby zgromadzić regularny sezon ERA 3.58 z Cardinals. W czterech posezonowych startach podczas udanego marszu St. Louis do Mistrzostw Świata w 2011 roku, Jackson zanotował 5.60 ERA, wydając 19 uderzeń, dziewięć baz na piłkach i 11 biegów (wszystkie zarobione), w tym cztery home runy, w ciągu 17 2⁄3 inningów.
Jackson odrzucił jednoroczną ofertę arbitrażu płacowego od Cardinals na sezon 2012, stając się wolnym agentem w grudniu 2011.
Washington Nationals (2012)Edit
Dnia 2 lutego 2012, Jackson zgodził się na jednoroczny kontrakt z Nationals. Umowa została zgłoszona do wartości 11 milionów dolarów i zawierać premie motywacyjne za osiągnięcia, takie jak nagrody postseason. Jackson przeszedł 10-11 z Nationals z ERA 4.03. Stał się wolnym agentem po wyeliminowaniu Nationals z playoffs.
Chicago Cubs (2013-2015)Edit
Dnia 2 stycznia 2013, Jackson podpisał 4-letni, $52 mln kontrakt z Chicago Cubs. 14 kwietnia, on wraz z Michaelem Bowdenem pobił rekord dla większości dzikich boisk w jednym poranku, z 5. Zakończył rok 8-18 z 4.98 ERA.
Sezon 2014 był jeszcze bardziej fatalny dla Jacksona. Zakończył sezon z rekordem 6-15, 6.33 ERA w 140 2⁄3 IP, i pozwolił przeciwnikom na .302 przeciwko niemu. W ciągu ostatnich 9 startów, Jackson zanotował 1-6 rekord z 9.95 ERA. W swoim ostatnim starcie przeciwko Los Angeles Dodgers oddał 5 zdobytych punktów w zaledwie ⅔ inningu, co doprowadziło do jego późniejszej degradacji do bullpen na resztę roku.
Jackson rozpoczął 2015 rok rywalizując o miejsce w rotacji startowej z Travisem Woodem, ale przegrał po oddaniu 9 zdobytych punktów w 16.1 inningach. Rozpoczął sezon jako długi reliever w bullpen Cubs. 19 lipca Cubs wyznaczyli go do oddelegowania. 27 lipca Cubs zwolnili Jacksona, zjadając 13 milionów dolarów, które pozostały na jego kontrakcie. Zespół był mu również winien tę samą kwotę przez sezon 2016.
Atlanta Braves (2015)Edit
On August 14, Jackson podpisał kontrakt z Atlanta Braves na resztę sezonu 2015. Zrobił swój pierwszy występ z Braves następnego dnia. Jackson nagrał swój pierwszy w karierze save w pomocy Matt Wisler na 4 października 2015 roku, ostatni dzień sezonu.
Miami Marlins (2016)Edit
On 13 stycznia 2016 roku, Jackson podpisał roczny kontrakt na 507,500 dolarów z Miami Marlins. Został wyznaczony do przypisania 31 maja 2016 roku, kiedy zespół aktywował Mike’a Dunna z listy niepełnosprawnych.
San Diego Padres (2016)Edit
Po podpisaniu kontraktu minor-league z Padres w czerwcu 2016 roku, Jackson został powołany i zrobił swój pierwszy start jako Padre 17 lipca 2016 roku.
Baltimore Orioles (2017)Edit
W dniu 5 kwietnia 2017 roku Jackson podpisał kontrakt minor-league z Orioles. Został powołany do Orioles z AAA Norfolk w dniu 7 czerwca 2017 roku. Jackson został wyznaczony do przypisania 11 czerwca i wybrał wolną agencję dwa dni później.
Powrót do Waszyngtonu (2017-2018)Edit
W dniu 16 czerwca 2017 roku Jackson podpisał kontrakt minor-league z Nationals, dzięki czemu był to jego drugi stint z franczyzą. Po kilku występach w Class-AAA Syracuse Chiefs, pozwalając tylko na jeden zarobiony bieg w 20 1⁄3 inningów pracy, Jackson został awansowany do rosteru Nationals w lidze głównej, aby zająć miejsce kontuzjowanego startera Joe Rossa w rotacji na 18 lipca start przeciwko Los Angeles Angels of Anaheim. Jackson zdobył zwycięstwo 4-3, kręcąc siedem inningów z trzema uderzeniami i pozwalając na jedyne biegi przez solowe home runy Mike’a Trouta i Martina Maldonado, a menedżer Dusty Baker powiedział, że nadal będzie zaczynał dla Waszyngtonu. Zrezygnował z kontraktu na mniejszą ligę 11 stycznia 2018 roku. Został przydzielony do AAA Syracuse Chiefs na sezon 2018. 1 czerwca 2018 roku Nationals zwolnili Jacksona z jego kontraktu w lidze mniejszej po tym, jak zrezygnował.
Oakland Athletics (2018)Edit
Jackson podpisał kontrakt w lidze mniejszej z Oakland Athletics 6 czerwca 2018 roku i został przypisany do AAA Nashville Sounds. Został powołany, aby rozpocząć dla Athletics 25 czerwca, wiążąc rekord Major League, w którym grał dla trzynastu różnych drużyn. Jackson zarobił swoje setne zwycięstwo w karierze 30 lipca 2018 roku, w zwycięstwie 10-1 nad Blue Jays.
Toronto Blue Jays (2019)Edit
W dniu 11 maja 2019 roku Jackson został sprzedany do Toronto Blue Jays w zamian za względy gotówkowe. W dniu 15 maja 2019 roku, Jackson wykonał start przeciwko San Francisco Giants, stając się pierwszym graczem w historii, który grał dla 14 różnych drużyn w MLB. Jackson zanotował 11,12 ERA przez osiem gier (pięć startów). W dniu 16 lipca 2019 r. został wyznaczony do przypisania. W dniu 20 lipca 2019 r., Jackson został zwolniony.
Powrót do Detroit (2019)Edit
W dniu 22 lipca 2019 r., Jackson podpisał kontrakt minor-league z Detroit Tigers i przypisał go do Triple-A Toledo Mud Hens. W dwóch startach dla Mud Hens, Jackson pozwolił na pięć zarobionych biegów na 11 trafień w 7 2⁄3 inningów, dwa strikeouty i cztery spacery. 9 sierpnia Tigers wybrali kontrakt Jacksona z Mud Hens i awansowali go do majors. Jackson stał się wolnym agentem po sezonie 2019.
Powrót do Arizony (2020)Edit
Dnia 2 lutego 2020 r., Jackson podpisał kontrakt minor-league z Arizona Diamondbacks. Został zwolniony pod koniec maja.
.