by Dr. Robert Berdan
April 13, 2017
Prostą wskazówką jest umieszczenie swojego obiektu w nierównej odległości od wszystkich stron kadru. Jest wiele miejsc, w których orzeł się sprawdzi, ale centrum zdjęć zazwyczaj nie jest jednym z nich, ponieważ jest zbyt symetryczne.
„Ten, kto kocha praktykę bez teorii, jest jak żeglarz, który wsiada na statek bez steru i kompasu i nigdy nie wie, gdzie może rzucić.”
Leonardo DaVinci
Wielu fotografów kupujących nowy aparat jest pochłoniętych nauką jego wielu różnych funkcji i kontroli. Chociaż jest to niewątpliwie ważne, opanowanie podstawowych operacji powinno zawsze iść w parze z kierowaniem swojej uwagi na widzenie i komponowanie efektywnych obrazów. Uchwycenie „uczucia” i uwagi widza jest wymagającym zadaniem, które wymaga praktyki, eksperymentów i nauki. Podczas gdy studiowanie podstawowych elementów projektu wizualnego i zrozumienie, jak one działają, pomoże nowym fotografom poprawić ich kompozycję, samo podążanie za sugerowanymi wytycznymi nie gwarantuje sukcesu. Pod wieloma względami reakcja publiczności na dany obraz zależy od jej wcześniejszych doświadczeń (pamięć), zainteresowań, a także osobistego gustu i preferencji. Dlatego właśnie jedno zdjęcie często wywołuje szeroki wachlarz reakcji u różnych widzów. Aby tworzyć efektywne obrazy, fotograf musi zrozumieć, w jaki sposób ludzie reagują na różne rodzaje wizualnej organizacji i koloru. Obejmuje to naukę słownictwa projektowego, oglądanie przykładów dzieł sztuki, które wykorzystują efektywne elementy projektowe oraz aktywne wdrażanie krytycznych komponentów projektowych do procesu fotografowania.
Aurora borealis over Prelude Lake outside Yellowknife z sylwetką mojej żony stojącej w jeziorze.
PODSTAWY PROJEKTOWANIA
Punkt
Najprostszym elementem projektowania jest punkt, który może być duży lub mały. Punkt może być reprezentowany przez wybrany element lub główny temat na zdjęciu – ptaka, osobę, zwierzę, drzewo, budynek i tak dalej. Umieszczenie elementu w kadrze ma duży wpływ na to, jak go widzimy i jak się z nim czujemy. Ogólnie rzecz biorąc, kluczowe punkty lub elementy będą najbardziej efektywne, gdy zostaną umieszczone w taki sposób, że odległość od każdego z boków kadru będzie nierówna. Jeśli masz więcej niż jeden punkt lub element, obowiązuje ta sama zasada: postaraj się umieścić kluczowe elementy tak, aby wszystkie miały nierówne odległości od otaczającego je kadru. Miłą rzeczą w tym prostym przewodniku nierównego rozmieszczenia jest to, że istnieje wiele miejsc w obrębie ramy, które działają. Umieszczenie kluczowego elementu lub punktu w centrum często jest nieskuteczne, ponieważ generalnie mamy tendencję do uważania tego centralnego pozycjonowania za nudne. Podczas gdy niektórzy znani artyści rzeczywiście umieścili swoje tematy w centrum kadru, w większości przypadków zrobili to celowo, a nie intuicyjnie.
Goldfinch – nierówna odległość od kadru również znajduje się w pobliżu jednej trzeciej pozycji.
Reguły i wskazówki to w gruncie rzeczy pomocne sugestie, co sprawdza się w większości przypadków, ale nie za każdym razem. Należy również unikać umieszczania głównego tematu zbyt blisko krawędzi kadru, bez zapewnienia mu odpowiedniej przestrzeni do „oddychania”. Na przykład na moim zdjęciu orła podczas burzy śnieżnej (na górze strony) można sobie wyobrazić wiele miejsc, w których ptak mógłby zostać umieszczony, aby skomponować efektywny obraz, i w większości przypadków środek kadru nie jest jednym z nich. Pamiętaj o tej zasadzie podczas komponowania własnych obrazów.
Linia 
Przedstawiająca „ścieżkę” między dwoma punktami, linia może być prosta, zakrzywiona, pionowa, pozioma, ukośna lub zygzakowata. Linia może oznaczać ruch i sugerować kierunek lub orientację, linie mogą być również implikowane – wypełniane przez umysł, gdy kilka punktów jest umieszczonych geometrycznie w ramce. Umieszczenie czterech kropek na stronie w kształcie kwadratu może sugerować, że punkty są ze sobą powiązane, ponieważ umysł szuka rozpoznawalnych wzorów, a kierunek i orientacja linii może również sugerować pewne uczucia i emocje. Podczas gdy linie poziome oznaczają spokój i odpoczynek, linie pionowe mają tendencję do projekcji poczucie mocy i siły. Skośne linie oznaczają ruch, działanie i zmiany; zakrzywione linie lub linie w kształcie litery S oznaczają ciche, spokojne i zmysłowe uczucia; zbieżne linie oznaczają głębię, skalę i odległość. Zbiegające się w oddali ogrodzenie lub jezdnia dają złudzenie, że płaski, dwuwymiarowy obraz ma trójwymiarową głębię. Linie są skutecznym elementem projektowania, ponieważ prowadzą oko widza. Aby tworzyć bardziej efektywne fotografie, szukaj linii i próbuj układać je w wizjerze, aby wywołać określone uczucia i zapewnić iluzję głębi.
McDougall Church between Cochrane and Exshaw along Highway 1A – zauważ, jak linie tworzące ogrodzenie i ścieżkę prowadzą Twój wzrok w kierunku kościoła.
Linie zarysowujące rzekę Bow tworzą ziz zag i prowadzą oczy widza do Gór Skalistych w tle.
Ta jasna zorza jest pod kątem sugerującym ruch i w rzeczywistości poruszała się szybko.
Kształt
Kształty są wynikiem zamkniętych linii. Jednak kształty mogą być widoczne bez linii, gdy artysta ustanawia obszar kolorów lub układ obiektów w wizjerze aparatu. Niektóre podstawowe kształty obejmują koła, kwadraty, trójkąty i sześciokąty – wszystkie z nich pojawiają się w przyrodzie w takiej czy innej formie.
Kolonia Volvox aureus (organizm pierwotny), 400X mikroskopia kontrastu fazowego. Te kulki składają się z 1000-3000 komórek i są powszechne w stawach słodkowodnych.
Mountain Ash Leaf outline
Morants Curve along Highway 1 A in Banff National Park – gąsienice tworzą łagodny łuk, który prowadzi oko w głąb zdjęcia i nadaje mu „głębię”.
Ze swojej strony, przestrzeń jest zdefiniowana i określona przez kształty i formy, przy czym przestrzeń pozytywna jest tworzona przez istniejące kształty i formy, podczas gdy przestrzeń negatywna jest pustą przestrzenią wokół kształtów i form. Aby obrazy miały poczucie równowagi, przestrzeń pozytywna i negatywna mogą być użyte do zrównoważenia siebie nawzajem. Na Wschodzie ta koncepcja jest określana jako „Notan”, co jest japońskim słowem tłumaczonym jako „jasność-ciemność”. Włoskie słowo to Chiaroscuro, które odnosi się do dzieł sztuki wyróżniających się silnymi kontrastami pomiędzy światłem i ciemnością. Proste elementy światła i ciemności mogą być bardzo skutecznymi narzędziami wyrazu, ponieważ krawędzie pomiędzy jasnymi i ciemnymi obszarami przykuwają naszą uwagę i skłaniają nas do podświadomego podążania za nimi wzrokiem. Podczas gdy łagodnie zakrzywiona krawędź jest śledzona przez nasze oczy powoli, ostro zakrzywiona krawędź jest mijana szybko, generując podświadome poczucie ruchu.
Fotografia może pokazać równowagę lub brak równowagi (napięcie) poprzez dystrybucję jasnej i ciemnej przestrzeni. Możesz czasami wizualizować te jasne i ciemne obszary w scenie przed tobą przez mrużenie oczu. Możesz również zwizualizować te obszary kontrastu w fotografii, przekształcając obraz w litografię o wysokim kontraście. Jeśli używasz Photoshopa, otwórz obraz i wykonaj sekwencję Wybierz > Dostosowania obrazu > Próg, aby przekonwertować obraz tak, aby pokazywał tylko obszary w czerni lub bieli, aby łatwiej było zobaczyć przestrzeń dodatnią i ujemną.
Obraz wilka, który został zredukowany tylko do tonów czarno-białych przy użyciu funkcji progowania programu Photoshop.
Forma
Forma odnosi się do trójwymiarowej jakości obiektu, która wynika częściowo z jasnych i ciemnych obszarów. Kiedy światło z jednego kierunku (np. naszego słońca) uderza w obiekt, część obiektu pada w cień. Jasne i ciemne obszary w obrazie zapewniają kontrast, który może sugerować objętość. Czynniki, które mogą wpływać na nasze odczucia w stosunku do obrazu, obejmują kierunek źródła światła, z góry lub z dołu, oraz łagodność lub gwałtowność półtonów.
Światło padające z tyłu obiektu może tworzyć sylwetkę – w wyniku czego obiekt jest całkowicie czarny na tle jaśniejszego koloru. Sylwetki jawią się jako dwuwymiarowe kształty pozbawione formy. Brak koloru często zwiększa naszą percepcję formy na czarno-białych fotografiach lub na zdjęciach plenerowych zrobionych zimą.
Silhouette of a photographer in front of Spirit Island before sunrise on Maligne Lake in Jasper National Park
Winter scene -. Horsecreek Canyon Road na północ od Cochrane, Alberta
Światło emitowane z góry i z boku, gdy jest stosowane do portretów, tworzy to, co jest często określane jako „oświetlenie Rembrandta”, które podkreśla krawędzie i głębię. Efektywne wykorzystanie skośnego oświetlenia w fotografii krajobrazowej – najlepiej uchwyconego na początku lub pod koniec dnia – znakomicie podkreśla naturalną fakturę krajobrazu, zwłaszcza gdy towarzyszy mu ciepłe lub chłodne oddanie barw.
Red Rock Coulee in South East Alberta – zwróć uwagę, jak światło padające z boku tworzy silne cienie i nadaje dużą formę skale.
Światło padające z boku nadaje księżycowi nawet trójwymiarowy wygląd.
Mam nadzieję, że pokazałem Ci kilka rzeczy, o których warto pomyśleć zanim naciśniesz migawkę w swoim aparacie. W moim następnym artykule na temat kompozycji omówię proporcje, regułę tercji, złoty środek i chaos oraz to, jak można je wykorzystać do tworzenia lepszych zdjęć. RB
Zobacz także – Understanding Colour for Photographers
Biografia autorów &Informacje kontaktowe
Robert Berdan jest profesjonalnym fotografem przyrody mieszkającym w Calgary, AB specjalizującym się w fotografii przyrody, dzikich zwierząt i nauki. Robert oferuje przewodnictwo fotograficzne i prywatne instrukcje we wszystkich aspektach fotografii przyrodniczej oraz szkolenia Adobe Photoshop.
Email na: [email protected]
Strona internetowa: www.canadiannaturephotographer.com
Phone: MST 9am -7 pm (403) 247-2457.