Fiancé vs. fiancée?

Jaka jest różnica między fiancé vs. fiancée?

Zagraniczne słowa fiancé i fiancée są proste, jeśli chodzi o język angielski, ponieważ używamy ich do omówienia jednego tematu: małżeństwa. Każdy z tych terminów ma swoją płeć i został zaadaptowany z języka francuskiego, aby opisać ludzi, którzy są zaręczeni. Ale czy wiesz, że jest różnica między tymi dwoma terminami?

Słowa narzeczony i narzeczona należą do języka francuskiego (aka, „język miłości”). Mimo to, są one również częścią słownictwa wojennego, które jest niezbędne do nauczenia się przed użyciem narzeczonego lub narzeczonej w swoim własnym piśmie. Rzućmy okiem na kilka kwalifikujących pojęć, aby pomóc czytelnikom, którzy mogą być niezaznajomieni z ideą małżeństwa:

Propozycje małżeństwa i zaręczyny

Aby zostać narzeczonym lub narzeczoną, trzeba formalnie zgodzić się na małżeństwo z partnerem, a to porozumienie zazwyczaj następuje poprzez propozycję małżeństwa. W kulturze amerykańskiej, akt proponowania występuje, gdy ktoś dostaje się na jedno kolano i prezentuje pierścień i „pops pytanie”, jak mówią. Jeśli porozumienie ma miejsce, para jest teraz „zaręczona”.

Historycznie, małżeństwo jest uważane za świętą transakcję między mężczyzną a kobietą i zostało rozwinięte językowo, aby reprezentować prawną formę pozyskiwania kobiet, bezpieczeństwa finansowego i zapewnienia reprodukcji. W tym sensie, znalezienie narzeczonego lub narzeczonej było o wiele mniej związane z zakochaniem się, niż z wypełnieniem obowiązku wobec rodziny. Pary często były zaręczane poprzez rekomendacje rodziny, jeśli nie były już ze sobą spokrewnione.

W czasach współczesnych, używamy terminu „zaręczyny”, aby opisać zwyczajowy okres występujący po udanej propozycji i przed ceremonią ślubną. Okres narzeczeństwa może trwać od dnia, tygodnia, a nawet kilku lat, a więc czas, w którym ktoś jest narzeczonym lub narzeczoną może się różnić. Nie stajemy się mężem lub żoną dopóki nie złożymy formalnej przysięgi ślubnej, dlatego używamy słów narzeczony i narzeczona, aby podkreślić okres narzeczeństwa.

Co oznacza narzeczony?

Słowo narzeczony jest rzeczownikiem używanym do opisania mężczyzny lub osoby, która obiecała małżeństwo innej osobie.

Na przykład,

„Brandon, narzeczony Simone, ma obsesję na punkcie Golden State Warriors.”

Synonimy narzeczonego

Betrothed, bride-to-be, companion, engaged person, fiancée, future husband, future wife, groom-to-be, husband-to-be, intended, partner, prospective spouse, significant other, steady, swain, sweetheart, wife-to-be.

Co oznacza narzeczona?

Słowo narzeczona jest rzeczownikiem używanym do opisania kobiety, która obiecała małżeństwo innej osobie.

Na przykład,

„Nie mogę się doczekać spotkania z narzeczoną mojego syna, Kimberely.”

Synonimy narzeczonej

Betrothed, bride-to-be, companion, engaged person, future wife, intended, partner, prospective spouse, significant other, steady, sweetheart, wife-to-be.

Dlaczego używamy słów narzeczony i narzeczona?

Używamy słów takich jak narzeczony i narzeczona podczas omawiania zaręczyn, ponieważ reprezentują one obietnicę zaangażowania na całe życie. Narzeczony i narzeczona mają wspólne korzenie etymologiczne w łacińskim terminie „affidare,” i jego formie czasu przeszłego „affidavit.” Słowa affidare lub affidavit opisują akt przyrzeczenia, a affidavit jest nadal używane w słownictwie prawniczym do opisania pisemnego zeznania złożonego pod przysięgą.

Affidare jest również słowem źródłowym dla starofrancuskiego terminu affiance, który jest obecnie używany w języku angielskim w znaczeniu „to promise marriage,” lub betroth (formalna umowa małżeńska). Affiance weszło do języka angielskiego około XIV wieku i na długo przed fiancé lub fiancée, które nie weszły do słownictwa angielskiego aż do XIX wieku. Zanim słowa te zostały zaadaptowane do języka angielskiego, francuscy użytkownicy języka używali fiancé i fiancée w połączeniu z czasownikiem fiancer. Słowo fiancer tłumaczy się jako „zaręczyć” i wywodzi się z łacińskiego fidere (wierność).

Zrozumieć język miłości

Główną różnicą między fiancé i fiancée jest to, że francuskie słowo fiancé jest tradycyjnie używane w odniesieniu do mężczyzn, podczas gdy fiancée jest używane tylko w odniesieniu do kobiet. Oba słowa tłumaczą się na „ten obiecany”, a różnią się tylko, jeśli chodzi o płeć i pisownię. Dodatkowe e na końcu narzeczonej jest nazywane podwójną spółgłoską i jest używane, aby wywnioskować, że rzeczownik jest rodzaju żeńskiego. W rzeczywistości, większość francuskich słów, które kończą się literą „e” są rodzaju żeńskiego.

Istnieje kilka zasad i wyjątków w języku francuskim, które określają, które słowa są rodzaju żeńskiego lub męskiego, ale ponieważ „le fiancé” jest przeznaczony dla mężczyzn, rzeczownik jest rodzaju męskiego. A ponieważ terminy narzeczony i narzeczona są zapożyczone z języka zbudowanego wokół płci gramatycznej, nie są one pisane zamiennie w języku angielskim.

Płeć gramatyczna fiancé vs. fiancée

Słowa takie jak narzeczony i narzeczona są przykładami płci gramatycznej, która pozwala nam określić czy rzeczownik jest rodzaju żeńskiego, męskiego czy nie. Używanie płci gramatycznej jest również powszechne w językach takich jak hiszpański czy niemiecki, ale jest również używane w języku angielskim. Na przykład, męski poeta jest po prostu „poetą”, ale kobieta poetka jest nazywana „poetessą”. Podobnie jak w przypadku narzeczonego i narzeczonej, możemy użyć „poet” zarówno dla mężczyzn jak i kobiet, ale nie użylibyśmy „poetess” dla nikogo innego niż kobieta.

Dodatkowe przykłady obejmują,

• Host vs. hostessa
• Steward vs. stewardessa
• Aktor vs. aktorka
• Waiter vs. kelnerka
• Bull vs. krowa

Koncepcja płci gramatycznej staje się bardziej skomplikowana, gdy rzeczowniki zawierające płeć obejmują obiekty nieożywione, takie jak „but” lub „łódź”. Na przykład, francuskie słowo na „but” to „la chaussure,” a słowo na „łódź” to „le bateau.” La chaussure (but) jest rodzaju żeńskiego, a le bateau (łódź) jest rodzaju męskiego, ale dlaczego tak się dzieje, jest nieco arbitralne.

Może to być trudne do wyobrażenia sobie, jak rzeczowniki nieożywione i związane z płcią istnieją w języku angielskim, a to dlatego, że używamy zaimków podmiotowych i przedmiotowych, aby przypisać tożsamość obiektom. Na przykład, angielskie słowo „table” nie ma płci, a więc użylibyśmy zaimków płci nijakiej jak „it/its/it’s” zamiast „she/her/hers” lub „he/him/his”.

Istnieje kilka wyjątków w języku angielskim, gdzie obiekty nieożywione mają przypisaną płeć, i to jest nazywane „płcią metaforyczną”. Często widzimy to, kiedy ludzie mówią o Ziemi używając „ona” lub kiedy nazywają huragany, samochody i kraje. Ten typ przypisania płci nie jest gramatyczny, jednakże, i nie jest taki sam jak płeć gramatyczna w innych językach.

Czy istnieje neutralna pod względem płci forma narzeczonego lub narzeczonej?

Narzeczony jest tradycyjnie używany dla zaręczonych mężczyzn, ale obecnie jest akceptowany we współczesnym angielskim jako neutralny pod względem płci termin dla mężczyzn, kobiet i tożsamości niezgodnych z płcią. W przeciwieństwie do tego, słowo narzeczona opisuje tylko zaręczoną kobietę, ale nie oznacza to, że jest ono ograniczone do heteronormatywnych związków. Kiedy jest to preferowane, możemy używać słowa narzeczona w odniesieniu do każdej osoby identyfikującej się z kobietą, która jest zaręczona w celu zawarcia związku małżeńskiego.

Są przypadki, kiedy ludzie wolą używać słowa „partner” zamiast „narzeczony”, aby uniknąć przestarzałych, genderowych rzeczowników. W ten sposób, termin „partner” stał się synonimem narzeczonego, narzeczonej, żony, męża, a nawet chłopaka i dziewczyny. Te wszystkie słowa są bardzo różne od siebie, a więc zrozumienie natury związku nie jest tak oczywiste w przypadku terminu „partner”.

Jak wymówić fiancé i fiancée?

Jeśli możesz powiedzieć imię Beyoncé, możesz powiedzieć słowa fiancé i fiancée. Większość użytkowników języka angielskiego wie, kim jest Beyoncé Knowles i jak znak diakrytyczny nad „é” w jej nazwisku pozwala nam wymówić je jako „bee-yon-say”. Narzeczony i narzeczona również nie różnią się od tej wymowy.

Słowa narzeczony i narzeczona są wymawiane tak samo, a rozróżnienie między tymi dwoma terminami występuje w piśmie, w przeciwieństwie do słowa mówionego. Niektórzy ludzie wymawiają fiancée z naciskiem na dwuliterowe „e”’s (tj. „fee-ohn-see”), ale ta wymowa jest nieprawidłowa.

Fiancé i fiancée mają znaki akcentu powyżej pierwszego „e”, a ten akcent wskazuje francuskim mówcom, kiedy wymawiać „ce” w obu słowach. W języku francuskim, litera „c” jest wymawiana jak angielskie „s”. Tak więc, kiedy litery „c” i „e” są sparowane razem, wymawia się je jako „se”. W wymowie, narzeczony i narzeczona są wymawiane jako „fee-ahn-say”.

Jak używać fiancé vs. fiancée w zdaniu?

Używanie słów fiancé i fiancée jest łatwe, gdy wiesz, co one oznaczają. Jak w przypadku każdego terminu związanego z płcią, ważne jest, aby zwracać uwagę na wskazówki społeczne, aby zapewnić szacunek. Jeśli nie jesteś pewien, zawsze możesz użyć synonimu, takiego jak „partner” lub „towarzysz”.

Przykładowe zdania o narzeczonym

„Wybieram się na wakacje z moim narzeczonym.”
„Kurtka należy do mojego narzeczonego.”
„To jest jego narzeczony, Jarrod.”
„Jej narzeczony po nas przyjedzie.”

Przykładowe zdania z narzeczoną

„On mieszka ze swoją narzeczoną, Amy.”
„To jest Jessica i jej narzeczona, Sarah.”
„Kupiłem naszyjnik dla mojej narzeczonej.”
„Zatrzymujemy się w domu rodziców mojej narzeczonej.”

Przewodniki stylu na fiancé vs. fiancée

Jeśli używasz profesjonalnego przewodnika stylu do pisania, są przypadki, w których pominąłbyś znaki diakrytyczne w fiancé i fiancée. Na przykład, Associated Press Stylebook radzi członkom prasy, aby unikali używania znaków akcentowych dla tych terminów.

Chicago Manual of Style Online nie porusza wyraźnie tematu narzeczony vs. narzeczona, ale CMS Online zaleca używanie Słownika Merriam Webster’s Dictionary do pisowni słów ze znakami specjalnymi. W naszym przypadku, słownik online zawiera znaki akcentu.

Sprawdź się!

Gramatyka angielska wymaga zaangażowania, a zaangażowanie jest niezbędne do nauki nowych pojęć. Sprawdź się w poniższych pytaniach wielokrotnego wyboru, aby przekonać się, jak dobrze znasz różnicę między narzeczonym a narzeczoną.

1. Które z poniższych określeń nie jest synonimem narzeczonej?
   a. Swain
   b. Narzeczony
   c. Zamierzony
   d. A i B
2. Które z poniższych określeń nie jest synonimem narzeczonego?
   a. Narzeczony
   b. Oblubienica
   c. Przyszły pan młody
   d. Companion
3. Który z poniższych terminów nie jest etymologicznie związany z narzeczonym/narzeczoną?
   a. Affidare
   b. Affidavit
   c. Betroth
   d. Fiancer
4. Prawda czy fałsz: fiancée jest neutralną pod względem płci formą narzeczonego i narzeczonej?
   a. Prawda
   b. False
5. The AP Stylebook recommends using which spelling of fiancé and fiancée?
   a. Fiancé/fiancée
   b. Fiance/fiancee
   c. A i B
   d. Żadne z powyższych

Odpowiedzi

1. D
2. C
3. C
4. B
5. B

Źródła

1. „Affidavit”. Lexico, Oxford University Press, 2020.
2. „Betrothed.” Lexico, Oxford University Press, 2020.
3. „Narzeczony.” Cambridge Dictionary, Cambridge University Press, 2020.
4. „Fiancé.” Lexico, Oxford University Press, 2020.
5. „Fiancé.” The Merriam-Webster.com Dictionary, Merriam-Webster Inc, 2020.
6. „Narzeczona.” The Merriam-Webster.com Dictionary, Merriam-Webster Inc, 2020.
7. „Fiancer.” Cambridge Dictionary, Cambridge University Press, 2020.
8. Hornoiu, D. „The Category of Gender in Present-day English.” Ovidius University Press, Diacronia.ro, 2009.
9. Karfis-Chevalier, C. „French Nouns Gender – Feminine Endings.” French Today, 2010.
10. „Nouns and gender.” English Grammar Today, Cambridge Dictionary, 2020.
11. „Special Characters.” The Chicago Manual of Style Online, The University of Chicago, 2017.
12. „Troth.” Lexico, Oxford University Press, 2020.Uglow, L. „The History of Marriage.” Thought Hub, 2017.