Jim Henson, twórca Kermita Żaby, Miss Piggy i innych Muppetów, które bawiły i edukowały miliony przedszkolaków i ich rodziców na całym świecie, zmarł we wczesną środę na zapalenie płuc. He was 53.
Henson zmarł w New York Hospital na Manhattanie, gdzie został zabrany na pogotowie mniej niż 24 godziny wcześniej cierpiąc na „ostre zaburzenia oddychania i objawy zapalenia płuc”, rzecznicy szpitala powiedział.
Opisali oni przyczynę śmierci jako „masywną infekcję bakteryjną, bardziej szczegółowo znaną jako paciorkowcowe zapalenie płuc.”
Arthur Novell, rzecznik Jim Henson Productions, powiedział, że Henson zaniedbał poszukiwanie leczenia, dopóki nie było za późno. Autopsja wykazała, że infekcja szalała w organizmie Hensona przez co najmniej trzy dni.
„Tragicznie, ostra infekcja rozwinęła się już do tego stopnia, że miał niewydolność wielonarządową: niewydolność nerek, niezdolność krwi do krzepnięcia, niewydolność serca i wstrząs”, powiedział szpital. „Na tym etapie, (wysokie dawki) antybiotyki nie mogły odwrócić procesu.”
Henson, który twierdził, że został lalkarzem przez przypadek, w zeszłym roku sprzedał wiele z jego ponad 200 postaci Muppetów i jego New York-based Henson Associates Inc. do Walt Disney Co. za szacunkową kwotę 150 milionów dolarów do 200 milionów dolarów. Sprzedaż zawierała 15-letni kontrakt na kreatywne usługi Hensona, który powiedział, że kiedyś chciał być animatorem Disneya.
„Michael Eisner, Frank Wells i wszyscy, którzy pracują w Walt Disney Co. są głęboko wstrząśnięci i zasmuceni przedwczesną śmiercią Jima Hensona”, dyrektorzy Disneya powiedzieli w oświadczeniu.
„Świat stracił kreatywnego geniusza oraz ciepłego i łagodnego człowieka. Łączymy się w żalu z jego rodziną i dzielimy ich wielką stratę. Ślubujemy zrobić wszystko, co w naszej mocy, aby zobaczyć, że niezwykła spuścizna tego wielkiego przyjaciela i kolegi będzie żyła dalej.”
Henson’s Muppet credits included „Sesame Street,” introduced for preschoolers by Children’s Television Workshop on educational stations in 1969 and now seen in more than 80 countries; „The Muppet Show”, który był emitowany od 1976 do 1981 roku, zdobył trzy nagrody Emmys i stał się najczęściej oglądanym programem telewizyjnym na świecie, z 235 milionami widzów w ponad 100 krajach; seriale „Fraggle Rock” i „The Ghost of Faffner Hall” dla telewizji kablowej; trzy filmy, „The Muppet Movie” w 1979 roku, „The Great Muppet Caper” w 1981 roku i „The Muppets Take Manhattan” w 1984 roku, oraz animowany sobotni poranek „Jim Henson’s Muppet Babies”, obecnie w swoim szóstym sezonie z czterema nagrodami Emmys i zdrową oglądalnością.
W tym roku jego sprytne kostiumy pomogły stworzyć nową magię kasową w filmie „Teenage Mutant Ninja Turtles.”
Brodaty, siwiejący Henson ostatniej jesieni pojawił się jako on sam w „The Jim Henson Hour.” Telewizyjny felietonista Howard Rosenberg opisał tę krótką serię, która przyniosła Hensonowi kolejną nagrodę Emmy, jako „radosny, pełen wyobraźni, mądrze napisany, futrzany romans.”
„Jak zwykle”, napisał Rosenberg, „Muppeteering przynosi rozrywkę na dwóch poziomach: wizualnym dla młodych i satyrycznym dla dorosłych.”
James Maury Henson urodził się 24 września 1936 roku w Greenville, Miss…, gdzie jego ojciec, Paul, był agronomem w amerykańskim Departamencie Rolnictwa. Rodzina wkrótce przeniosła się do Hyattsville, Md., na przedmieścia Waszyngtonu, D.C., gdzie Henson dorastał i, z tylko dorywczym zainteresowaniem, dołączył do licealnego klubu kukiełkowego.
Jak przeszedł od hobby z kukiełkami do kariery z Muppetami – słowo, które ukuł dla swojego połączenia marionetek i kukiełek – również nastąpiło bez projektu.
„To były wczesne lata pięćdziesiąte i byłem między szkołą średnią a college’em i potrzebowałem pracy”, powiedział. „Była dostępna praca dla lalkarza w lokalnej stacji NBC w Waszyngtonie. Pomyślałem, że będzie to całkiem dobra praca, więc złożyłem podanie i dostałem ją.”
Utrzymał tę pracę, podczas gdy studiował aktorstwo, inscenizację i scenografię na Uniwersytecie w Maryland.
Podczas jego pierwszego roku studiów, miały miejsce dwa wydarzenia, które jeszcze bardziej ukształtowały życie Hensona: nabył pięciominutowy lokalny program telewizyjny o nazwie „Sam i przyjaciele”, który doprowadził do „Tonight Show” Johnny’ego Carsona. Program trwał przez osiem lat, a w 1958 roku zdobył lokalną nagrodę Emmy, co ostatecznie przekonało Hensona do zrobienia kariery przy manipulowaniu skarpetkami i szmacianymi lalkami.
Do tego czasu, jak kiedyś wyjaśnił, „To znaczy, nie wydawało mi się, że jest to rodzaj rzeczy, przy której dorosły mężczyzna pracuje na życie.”
Drugie wydarzenie miało miejsce podczas jego pierwszego roku studiów, kiedy poznał studentkę sztuki Jane Nebel, która została jego partnerką lalkarską w programie, a w 1959 roku jego żoną. Kontynuowała pracę nad Muppetami podczas wychowywania piątki ich dzieci – Lisy, Cheryl, Briana, Johna i Heather.
Henson stworzył Kermita Żabę, którego opisał jako „normalnego człowieka pośród bandy wariatów”, dla tego lokalnego show. Ale to Rowlf, pies Muppetów stworzony pierwotnie do reklamy karmy dla psów, po raz pierwszy przyciągnął uwagę całego kraju.
Rowlf stał się stałym bywalcem telewizyjnego „Jimmy Dean Show”, a rosnący gang Muppetów wkrótce gościł w „The Ed Sullivan Show”, „Today” i „Tonight.”
„Ulica Sezamkowa”, gdzie Wielki Ptak, Ernie i Ciasteczkowy Potwór pomagali uczyć dzieci w wieku od 3 do 5 lat liczb, alfabetu i kształtów geometrycznych, sprawiła, że Muppety stały się słowem domowym. (Henson był współwłaścicielem Muppetów z „Ulicy Sezamkowej” z Children’s Television Workshop i nie sprzedał ani nie wydał tych postaci Disneyowi.)
Henson uważał, że trzema najważniejszymi czynnikami w wychowaniu dzieci, w tym jego własnych, są dom, szkoła i telewizja.
„Dzieci uwielbiają się uczyć”, powiedział. „A nauka powinna być ekscytująca i zabawna. That’s what we’re out to do.”
Although Henson’s Muppets are large–Big Bird is eight feet tall–they are basically hand puppets sculpted out of foam rubber and covered with fleecy materials like wool or flannel. W przeciwieństwie do „staromodnych” drewnianych kukiełek, on uczynił je miękkimi i elastycznymi z dużymi, nadgryzionymi ustami. Większość z nich może być kierowana przez jedną osobę, która również podkłada głos. Henson, na przykład, manipulował i mówił dla Kermita i Erniego, między innymi.
The Muppets zarobiły Hensonowi Peabody za doskonałość w programowaniu dla dzieci i Grammy za album płytowy. Głos Hensona może być najlepiej zapamiętany jako Ernie w przebojowym singlu „Rubber Duckie.”
Henson rozciągnął swoje talenty do animacji i innych kreatywnych mediów. W 1965 roku napisał, wyprodukował, wyreżyserował i wystąpił w krótkim filmie eksperymentalnym „Timepiece”, który zdobył nominację do Oscara. Jego późniejsze nie-muppetowe wysiłki, takie jak film „Ciemny kryształ” z 1982 roku i „Labirynt” z 1986 roku, były znacznie mniej udane.
Ale lalkarstwo, kariera, o której nie wiedział, że jej pragnie, dała mu największe wyróżnienia i największą satysfakcję.
„Kiedy robisz lalki”, powiedział kiedyś, „możesz sam stworzyć całe przedstawienie – napisać je, zagrać, wyreżyserować, zaprojektować. Wszystko. To jest całość, nastrój… . . Staram się, aby było zabawne, a potem humorystyczne.”
„Również”, dodał, „lalkarstwo jest dobrym sposobem na ukrycie się.”
Henson jest żywy przez swoją żonę i dzieci.
Uroczystość żałobna ma zostać ogłoszona.
WIĘKSZE ARCHIWALNE OBITUARIA
Z archiwów: Rita Hayworth, 'Love Goddess’ of ’40s, Dies
From the Archives: Perry Como, Soothing Pop Crooner, Dies at 88
From the Archives: Bette Davis Dies in Paris at 81
From the Archives: Frank Sinatra, Premier Vocalist of His Time, Dies at 82
From the Archives: James Cagney, legenda kina, umiera w wieku 86 lat