Ulubioną zimową/wczesnowiosenną uprawą w naszej rodzinie jest jadalny groszek strączkowy. Nasiona mogą być sadzone w styczniu i lutym, a gotowe do zbiorów w ciągu 50-65 dni. Nasiona wymagają gleby cieplejszej niż 45 stopni do kiełkowania i tolerują lekki mróz. Preferują stanowiska słoneczne. Świeżo zebrany groszek, podobnie jak uprawiane w ogrodzie pomidory, tylko w niewielkim stopniu przypomina mniej smaczne wersje dostępne w sklepach spożywczych – są słodkie i pyszne.
Podczas zimy 2017 roku dwóch Master Gardenerów UC Marin – jeden w Point Reyes, a drugi w San Rafael – obaj uprawiali jadalny groszek strączkowy jako projekt badawczy dla Edibles Guild, dzieląc się tym, czego się nauczyli, w prezentacji dla innych Master Gardenerów. Poniżej, w pigułce (lub, bardziej odpowiednio, w strąku grochu) są kluczowe rzeczy, których się dowiedzieli.
Sadzenie
Groch najlepiej sadzić bezpośrednio do ziemi. Wybierz dzień, w którym gleba nie jest zbyt mokra do pracy (kilka dni po niedawnym deszczu) i przygotuj teren, dodając trochę kompostu. Istnieją różne rodzaje grochu. Te powszechnie sadzone w ogrodach to groszek angielski (lub ogrodowy), groszek śnieżny (lub cukrowy) i groszek snap. Groszek angielski należy pozbawić łupiny przed spożyciem, ale strąki groszku śnieżnego i groszku pstrego są jadalne. Odmiany groszku śnieżnego, które dobrze radziły sobie w obu ogrodach Marin, to Sugar Snap, Super Sugar Snap i Cascadia. Sugar Magnolia, purpurowa odmiana groszku śnieżnego o obfitych pędach, dobrze poradziła sobie w San Rafael. Karłowe odmiany, takie jak Sugar Bon i Sugar Sprint, można uprawiać w doniczkach. Nasiona należy sadzić na głębokość jednego do dwóch cali i w odległości dwóch do trzech cali od siebie. W przypadku sadzenia w rzędach należy pozostawić dwa metry między rzędami. Podobnie jak inne rośliny strączkowe, groch skorzysta z zastosowania inokulantu przed sadzeniem, który doda pożyteczne mikroby, aby promować zdrowie roślin i pomóc w wiązaniu azotu. Większość szkółek sprzedaje obecnie małe paczki inokulantów. Można je stosować do nasion przed sadzeniem (w postaci proszku) lub posypać nimi glebę w czasie sadzenia (w postaci granulatu).
Ochrona
Młode siewki grochu są atrakcyjne dla ślimaków, pomrowów i ptaków. Mistrz ogrodnik w San Rafael był przerażony, aby zobaczyć jej sadzonki kiełkują, rosną do 2 cali wysokości, a następnie pozornie znikają. Dopiero po zastosowaniu czujnika ruchu „critter camera” odkryła, że ptaki zjadają rośliny. Po ponownym wysiewie i pokrycie rzędów z siatki pokrywy rzędu, rośliny rosły na tyle duże, aby wytrzymać wszelkie nibbling, a okładki mogą być usunięte.
Supporting
Rośliny grochu wymagają struktur wsparcia dla tendrils chwycić na jak rośliny rosną wyższe. Najlepiej jest umieścić podpory w miejscu wkrótce po posadzeniu. Podpory powinny być trzy stopy wysokości dla krzewów lub odmian karłowatych i sześć do ośmiu stóp wysokości dla odmian biegunowych. Na opakowaniach nasion podawana jest średnia wysokość, jaką osiągną rośliny. Ogrodnicy często używają klatek na pomidory lub drutu kurczaka jako podpór. Niektórzy tworzą podpory za pomocą sznurka lub nylonowej siatki zawieszonej na bambusowych tyczkach. W miarę wzrostu grochu należy monitorować ich wsparcie, od czasu do czasu używając dodatkowego sznurka, aby pomóc utrzymać pionowy wzrost.
Zbieranie
Około 45 dni po pojawieniu się roślin, zaczniesz widzieć kwiaty grochu, które mogą być w odcieniach różu, bieli i fioletu, w zależności od wybranej odmiany. W innym tygodniu lub dwóch groch zacznie się formować. Groszek należy zbierać, gdy zaczyna się wypełniać, ale zanim stanie się w pełni okrągły. Winorośl jest delikatna, więc użyj małych nożyczek, aby obciąć groszek lub przytrzymaj roślinę jedną ręką i delikatnie zbierz drugą. Zbieraj często (co trzy dni), aby utrzymać rośliny w stanie kwitnienia. Większość roślin będzie produkować groszek przez miesiąc lub dłużej, pod warunkiem, że będziesz kontynuować zbiory, a pogoda pozostanie chłodna. Końcówki liści i gałązki mogą być również spożywane na surowo w sałatkach lub szybko podsmażone i doprawione odrobiną sosu sojowego.
Więcej informacji można znaleźć na stronie: