Hoegaarden, Belgia
Strona www: https://hoegaarden.com/
To było dawno temu. Belgia wciąż była częścią Holandii, a Holandia wciąż miała mnóstwo kolonii. A jako prawdziwi turyści Holendrzy często przywozili ze swoich zagranicznych wycieczek wspaniałe i dziwne rzeczy. Doszło więc do tego, że egzotyczne przyprawy stały się łatwo dostępne w naszych stronach. Wszystko z korzyścią dla naszych ukochanych mnichów. Źródła historyczne podają, że pierwsze piwo pszeniczne było niesamowicie kwaśne. Dopóki mnisi z Hoegaarden nie zaczęli eksperymentować ze skórką pomarańczową i kolendrą z kolonii Curaçao: boskie odkrycie, które doprowadziło do powstania znanej na całym świecie receptury Hoegaarden. Gdyby istniał wtedy Masterchef, sędziowie z pewnością nazwaliby go arcydziełem.
Piwo pszeniczne wywołało w Hoegaarden pewne poruszenie. Szczerze mówiąc, Hoegaarden stał się w XVIII wieku jednym wielkim browarem. W 1709 r. w miejscowości było nie mniej niż 12 browarów. W 1726 roku liczba ta wzrosła do 36. Nie zapominajmy też o 110 słodowniach. Ostatni browar w Hoegaarden, Tomsin, zamknął sklep w 1957 roku. Wkrótce potem, w 1965 roku, mieszkańcy wsi postanowili podjąć działania w celu zachowania oryginalnej receptury. Mleczarz Pierre Celis wziął byka za rogi i zaczął warzyć partię w swojej szopie na mleko, używając jedynie miedzianego kotła.
Szybko rozszerzył swoją działalność i przeniósł się do większego budynku – „De Kluis” (Skarbiec) – subtelny ukłon w stronę mnichów. W 1985 roku ukłon ten nie był już tak subtelny, ponieważ produkował już ponad 75 000 hektolitrów rocznie. W momencie, gdy miał rozpocząć eksport do Stanów Zjednoczonych, dość duży pożar zrównał z ziemią jego marzenia (i piwo). Browar został zniszczony.
Oryginalne belgijskie piwo pszeniczne nie mogło i nie chciało zostać utracone. Dziś 9 na 10 piw pszenicznych sprzedawanych w Belgii pochodzi od Hoegaardena. Tymczasem jego niepowtarzalny smak jest doceniany i nagradzany w całej Europie, Ameryce Północnej, Australii, Singapurze i Chinach. Jak wymawiają tę nazwę w innych częściach świata, to już inna historia. Której nie zdradzimy.