How to Master Shooting Street Portraits

Jeśli pociągają Cię ciekawi ludzie, twarze i tematy, polecam Ci fotografowanie portretów ulicznych!

Wykład: How to Master Shooting Street Portraits

Definicja „portretu ulicznego”

Po pierwsze, co to jest portret uliczny?

Dla mnie, portret uliczny to po prostu fotografia/portret kogoś, kogo spotykasz na ulicy (nieznajomego). Na ogół jest skupione na twarzy, ale nie musi być. Portret” oznacza po prostu „podobieństwo” do kogoś. Na przykład, możesz zrobić komuś „portret całego ciała”, a także możesz zrobić komuś portret twarzy w zbliżeniu.

Anyways, I’ve personally always been drawn and attracted to faces. Nie jestem do końca pewien dlaczego, ale uważam, że ludzka twarz jest prawdopodobnie jedną z najbardziej interesujących rzeczy. Ludzka twarz występuje w nieskończonej różnorodności: żadne dwie twarze nie są całkowicie podobne.

Także z perspektywy ewolucyjnej, myślę, że wyewoluowaliśmy, aby być w stanie znaleźć inne ludzkie twarze interesujące. Nie tylko to, ale jednostki w przeszłości, które potrafiły najlepiej interpretować twarze innych, to te, które dobrze prosperowały w dynamice grup społecznych.

Mistrzowie ulicznej fotografii portretowej

Uważam tych fotografów za najlepszych portrecistów ulicznych w historii:

1. Diane Arbus
2. Richard Avedon
3. Bruce Gilden

Co sprawia, że portret uliczny jest świetny?

Dla mnie, oto co moim zdaniem czyni świetny portret uliczny:

1. Tekstury na twarzy: Ogólnie wolę fotografować starszych ludzi, ponieważ mają oni więcej interesujących zmarszczek i tekstur na twarzy. Myślę, że estetycznie, szorstkie tekstury są bardziej interesujące/piękne dla istot ludzkich.
2. Trudny do zinterpretowania wyraz twarzy: Powodem, dla którego Mona Lisa jest tak słynnym obrazem portretowym, jest to: każdy ma inną interpretację tego, co ona myśli. Możesz to uchwycić, fotografując ludzi o tajemniczym lub złośliwym spojrzeniu.
3. Bliskość: Uważam, że portrety ludzi w zbliżeniu wykonane obiektywem szerokokątnym (24mm, 28mm, 35mm) są bardziej interesujące niż portrety wykonane „normalnym” obiektywem (50mm) lub teleobiektywem (85mm-200mm). Dlaczego? Ujęcie twarzy z bliska obiektywem szerokokątnym jest bardziej fascynujące dla oka, ponieważ zniekształca twarz fotografowanego obiektu. Oczywiście, jeśli chcesz stworzyć „pochlebny” portret kogoś, nie używałbyś szerokokątnego obiektywu z bliska. Jednak jako fotograf uliczny, nie uważam, że Twoim zadaniem jest robienie po prostu pochlebnych zdjęć ludzi. Twoim zadaniem jest stworzenie własnej interpretacji obiektu, który fotografujesz. Dlatego fotografuj swój obiekt w sposób, który jest dla Ciebie interesujący.

Przezwyciężanie strachu przed poproszeniem nieznajomego o zrobienie mu portretu

Podejście do nieznajomego i poproszenie o zrobienie mu portretu jest trudne i przerażające. Dlaczego? Zostaliśmy zsocjalizowani w myśleniu, że to „dziwne” i że też powinniśmy się bać obcych (przynajmniej w Ameryce).

Moja propozycja jest taka: spróbuj „10 no challenge”. Koncepcja polega na tym, aby podejść do grupy nieznajomych (którzy, jak sądzisz, powiedzą „nie”) i poprosić ich o zrobienie im portretu. Musisz nadal prosić nieznajomych o zrobienie ich portretu, dopóki nie dostaniesz 10 osób, które powiedzą „nie”. Jest to przykład „terapii narażenia na odrzucenie”: uczysz się przezwyciężać strach przed odrzuceniem, zwiększając swoją ekspozycję na nie.

W rzeczywistości trudno jest zdobyć 10 osób, które powiedzą „nie”. Tak więc, to ćwiczenie pomoże Ci pokonać strach przed odrzuceniem. Bo tak naprawdę, kiedy ludzie faktycznie kończą Cię odrzucać, to nie jest tak źle! Większość ludzi, którzy Cię odrzucają są całkiem mili w tej kwestii. A im więcej razy zostaniesz odrzucony, tym mniej strachu będziesz miał w przyszłości przed proszeniem innych nieznajomych o swój portret!

Jak fotografować ciekawsze portrety nieznajomych

Ogólnie moje wskazówki dotyczące fotografowania nieznajomych obejmują:

1. Użyj lampy błyskowej: lampa błyskowa pomoże oddzielić obiekt od tła i zapewni lepszą ekspozycję/kontrast w twarzy obiektu. Również użycie lampy błyskowej do portretu wygląda bardziej „intensywnie”, a przez to interesująco.
2. Rozmawiaj z obiektem podczas fotografowania go: To nie jest niegrzeczne fotografować ludzi, gdy z nimi rozmawiasz. Zadaj swojemu obiektowi otwarte pytania na temat tego, skąd pochodzą, jaka jest ich historia życia, jak przebiega ich dzień lub jakie są ich cele życiowe. Kiedy ludzie zaczną rozmawiać, zapomną o aparacie. W ten sposób „opuszczą gardę” i będą mieli bardziej naturalną ekspresję. Kliknij podczas rozmowy ze swoim przedmiotem, i eksperymentuj używając ekranu LCD podczas fotografowania ich, aby utrzymać kontakt wzrokowy z nimi podczas gdy oni mówią.
3. Strzelaj dużo: Jeśli to możliwe, spróbuj zrobić co najmniej 30-50 zdjęć obiektu, który mówi „tak” na bycie fotografowanym. Nigdy nie wiadomo, które zdjęcie będzie najlepsze. Ponadto im więcej zdjęć zrobisz, tym większe prawdopodobieństwo, że uda Ci się stworzyć interesujący portret. Kiedy jestem w ferworze robienia komuś portretu, nie mam pojęcia, które zdjęcie będzie najlepsze, dopóki nie wrócę do domu i nie przejrzę swoich zdjęć na komputerze. Dlatego pamiętaj o tym, że im więcej fotografujesz, tym większe prawdopodobieństwo, że zrobisz komuś ciekawy portret.
4. Nie przeglądaj swoich zdjęć (chimp) podczas fotografowania obiektu: Wyłącz funkcję automatycznego przeglądania zdjęć w swoim aparacie cyfrowym, aby nie przeszkadzać sobie podczas fotografowania obiektu. Czynność „czipowania” polega na spoglądaniu na ekran LCD w celu przejrzenia zdjęć po każdym zdjęciu, które zrobisz swojemu obiektowi. Powodem, dla którego jest to złe, jest to, że zakłóca to płynność fotografowania. Lepiej jest zrobić dużo zdjęć z góry, a następnie sprawdzić najlepszą kompozycję po powrocie do domu.
5. Rozśmieszaj swój obiekt! Życie jest zbyt krótkie, aby być nudnym. Kiedy rozmawiasz ze swoim obiektem, rozśmiesz go. Rób kiepskie żarty lub opowiedz im coś osobistego o sobie. Pamiętaj, że fotografowanie twojego obiektu jest dwukierunkową ulicą: im więcej dasz swojemu obiektowi, tym więcej on da w zamian.
6. Praktykuj przez długi czas: Szczerze mówiąc, zajęło mi to prawie 4 lata praktyki w fotografii ulicznej, zanim udało mi się zbudować pewność siebie, aby fotografować nieznajomych z bliska i osobiście. Nie oczekuj, że strach przed fotografowaniem nieznajomych zniknie z dnia na dzień. Ale ekscytujące jest to, że pokonanie strachu przed fotografowaniem nieznajomych jest umiejętnością, którą możesz rozwijać i kultywować, jak budowanie mięśni. Zdaj sobie sprawę, że bez względu na to, jak doświadczony jesteś w fotografii ulicznej, zawsze będziesz trochę przestraszony lub niepewny siebie podczas fotografowania nieznajomych, i to jest w porządku! Zamiast pozwalać, by strach powstrzymywał cię przed fotografowaniem nieznajomych, wykorzystaj go do bardziej aktywnego fotografowania nieznajomych. Za każdym razem, gdy zobaczysz nieznajomego, którego chcesz sfotografować, ale czujesz się zdenerwowany, powiedz sobie: „To uczucie strachu jest tak naprawdę uczuciem podniecenia! Nie boję się fotografować tej osoby, jestem do tego bardzo entuzjastycznie nastawiony!”

BE BOLD,
ERIC

Jeśli jest jeden gatunek fotografii ulicznej, w którym się specjalizuję, to jest to „portret uliczny.”

Uwielbiam rozmawiać z moimi obiektami, angażować się z nimi i skupiać się na ich twarzach. Gdybym zaczął fotografować portrety uliczne od nowa, oto rada, jakiej bym sobie udzielił:

Nie wahaj się

Unikaj wszelkich przykrości. Jeśli widzisz kogoś nawet średnio interesującego, kogo chcesz sfotografować, podejdź do niego i zapytaj o zgodę. Lepiej jest poprosić i zostać odrzuconym, niż nigdy nie zapytać w pierwszej kolejności.

Zadanie: Podejdź do ludzi, którzy twoim zdaniem powiedzą „nie”

Problemem w życiu jest to, że staramy się uniknąć odrzucenia – nigdy nie staramy się o odrzucenie.

Jako zadanie, wyjdź na ulice z aparatem i spróbuj celowo skłonić 10 nieznajomych, aby cię odrzucili. Podejdź do ludzi, którzy twoim zdaniem wyglądają na „wrednych” i nieprzystępnych. Powiedz im, co Cię w nich interesuje, i poproś o zrobienie ich portretu.

Nie możesz przestać, dopóki nie dostaniesz 10 odrzuceń. Następnie obserwuj i ucz się, jak trudno jest faktycznie uzyskać 10 „nie”.

Uśmiechnij się

Jako istoty ludzkie jesteśmy naturalnie podejrzliwi wobec siebie nawzajem. W czasach prehistorycznych jedno niewłaściwe spojrzenie mogło oznaczać życie lub śmierć.

Jednakże w dzisiejszym świecie mamy szczęście – nie zostaniemy zabici przez sąsiednie plemię, jeśli źle na nie spojrzymy (chyba że, niestety, mieszkasz w jakichś gettach lub dzielnicach, w których panuje przestępczość).

W większości przypadków fotografia uliczna jest oswojona. Jaki jest najlepszy sposób, aby sprawić, że fotografowany obiekt poczuje się bardziej komfortowo? To proste – wystarczy się uśmiechnąć.

W psychologii istnieje coś, co nazywa się „neuronami lustrzanymi”. Pojęcie to polega na tym, że jako ludzie naśladujemy zachowanie innych. Dlatego, jeśli ktoś uśmiecha się do ciebie, jesteś genetycznie pre-wired, aby uśmiechać się z powrotem.

Nie ma nic lepszego niż uśmiech. Jeszcze lepiej, nawet uśmiech od nieznajomego.

Uśmiech podniesie twój nastrój, sprawi, że poczujesz się bardziej pewny siebie i związany ze społeczeństwem. Większość ludzi (jak się wydaje) domyślnie chodzi ze zmarszczkami na twarzy (w tym ja). Ale zawsze, gdy spotykam ludzi, staram się dać im ogromny uśmiech, gdy tylko jest to możliwe. I to zmienia ich sposób postrzegania mnie. To, co początkowo było podejrzliwym spojrzeniem, zamienia się w równie entuzjastyczny uśmiech.

Zadanie: Kliknij, uśmiechnij się i powiedz „dziękuję”

Dla twojego zadania, jeśli chcesz strzelać szczere zdjęcia uliczne, po prostu zrób zdjęcie nieznajomemu, kliknij, uśmiechnij się i powiedz „Dziękuję.”Następnie, gdy już przyciągniesz ich uwagę, podejdź bliżej i poproś o pozwolenie na zrobienie im portretu.

Korzyść z tego podejścia: otrzymujesz zarówno szczere zdjęcie, jak i portret za pozwoleniem. To pomaga Ci „upiec dwie pieczenie na jednym ogniu.”

„Zrób” zdjęcie, nie „zrób” zdjęcie

Słowa, których używasz, mają znaczenie. Szczególnie jeśli chodzi o robienie ulicznych portretów.

Na przykład zadaj sobie pytanie, jaka jest różnica między tymi dwoma pytaniami:

• Excuse me sir, do you mind if I take your photo?
• Excuse me sir, do you mind if I make your photo?

Dla mnie „take” brzmi siłowo. Wydaje się agresywne. Wydaje się podejrzane.

Jednakże „make” jest bardziej ciekawe. Brzmi bardziej twórczo, otwarcie i współdziałanie. Wielu Europejczyków mówi „zrób zdjęcie” (a nie zrób zdjęcie – być może właśnie to sprawia, że wielu europejskich fotografów jest bardziej kreatywnych niż fotografowie amerykańscy).

Zrób „portret”, a nie zrób „zdjęcie”

Nie tylko to, ale zmień słowo „zdjęcie” na „portret”.

Kontynuując nasz poprzedni przykład, jaka jest różnica między:

• Excuse me sir, do you mind if I make your photo?
• Excuse me sir, do you mind if I make your portrait?

Dla mnie „photo” brzmi jakbyś chciał po prostu pstryknąć fotkę. Zdjęcie” to coś, co po prostu wrzucasz na Facebooka. Zdjęcie” wydaje się niezamierzone i być może trochę turystyczne.

Jednakże „portret” brzmi bardziej intencjonalnie, artystycznie i przemyślanie. Artyści malują portrety. A bardzo niewielu ludzi ma odpowiednie „portrety” samych siebie.

Zadanie: Shift your vocabulary

Więc dla twojego zadania, jeśli chodzi o fotografowanie portretów ulicznych, zmień swoje słownictwo.

Nie mów „zrób” zdjęcie- mów „zrób” zdjęcie.

I nie mów zrób „zdjęcie”- mów zrób „portret.”

Spróbuj eksperymentować z tym podejściem ze swoimi obiektami i zobacz, jak różnie reagują.

Uczyń swój obiekt częścią sesji tworzenia portretu

Czuję, że najpiękniejszą częścią fotografowania portretów ulicznych jest to, jak możesz współpracować ze swoimi obiektami. Możesz uczynić ich częścią sesji tworzenia portretu. Nie kradniesz po prostu ich duszy, robiąc szybkie zdjęcie i uciekając.

Jak sprawić, by Twój obiekt stał się częścią procesu tworzenia portretu? Kilka pomysłów:

• Zapytaj swój obiekt: „Jaka jest twoja dobra strona?”
• Jeśli twój obiekt czuje się sztywno, poproś go, aby „podskakiwał” (to sprawi, że się roześmieje i pozwoli, aby trochę krwi popłynęło w jego ciele)
• Po wykonaniu portretu twojego obiektu, pokaż mu ekran LCD i zapytaj, którą wersję woli najbardziej
• Zaproponuj wysłanie mu portretu e-mailem, a może nawet wydrukowanie i wysłanie go pocztą

Zadanie: Zleć wykonanie własnego portretu

Dowiedziałem się tego zadania od Sary Lando – jeśli chcesz się nauczyć, jak sprawić, by twoje obiekty czuły się bardziej komfortowo, naucz się, jak być po drugiej stronie aparatu.

To znaczy, zatrudnij profesjonalnego fotografa, by wykonał twój portret.

Naucz się, jak oni sprawiają, że czujesz się komfortowo. Dowiedz się, co sprawia, że czujesz się niekomfortowo. Następnie traktuj swój przedmiot tak, jak chciałbyś być traktowany (lub jak nie chcesz być traktowany).

Komplementuj swój temat

Nikt nie lubi być komplementowany. Jako ludzie, jesteśmy próżni, egoistyczni i zapatrzeni w siebie.

Uwielbiam komplementować innych – bo to jest za darmo. I podnosi na duchu, zachęca i sprawia, że ludzie są szczęśliwi.

To, czego nie chcesz robić, to dawać ludziom fałszywe lub fałszywe komplementy. Ludzie mają dobry miernik B.S. – więc zawsze upewnij się, że twoje komplementy są prawdziwe.

Ale kluczem jest powiedzenie swojemu obiektowi, dlaczego chcesz go sfotografować. Powodem, dla którego podchodzisz do tematu, jest to, że znajdujesz w nim coś wyjątkowego lub interesującego. Więc nie wstydź się – skomplementuj to, co jest w nich interesujące.

Zadanie: Komplementuj wszystkich za jedną małą rzecz (przez cały dzień)

Przez cały dzień komplementuj każdą napotkaną osobę. To może być drobiazg – skomplementuj ich kolczyki, tatuaże, fryzurę, strój, uśmiech, życzliwość lub coś innego.

Zrób z tego nawyk komplementowania innych. To podniesie ich na duchu, podniesie Ciebie i pomoże Ci zbudować silniejszą więź z nimi.

Hang out with your subject longer than you think you should

Większość ludzi jest samotna, i brakuje im kontaktu z ludźmi. Nawet w dużych miastach- jesteśmy stale otoczeni ludźmi, ale czujemy się wyobcowani. Większość z nas po prostu chce kogoś, z kim może porozmawiać i podzielić się swoją historią życia.

Jednakże popełniamy błąd myśląc, że wszyscy inni są zawsze zajęci i nienawidzą rozmawiać. Prawda jest taka, że uwielbiamy rozmawiać, nawiązywać kontakty towarzyskie i być ludźmi.

Błędem, który popełniamy również w fotografii ulicznej jest to, że kiedy podchodzimy do nieznajomego, chcemy szybko zrobić mu portret i iść dalej. Ponieważ czujemy się winni, że „marnujemy ich czas.”

Zmień swoją percepcję. Pomyśl, że dodajesz wartość do ich życia- że sprawiasz, że ich przyziemne dni są bardziej interesujące.

Pomyśl o tym- jeśli podejdziesz do nieznajomego, aby zrobić jego portret, skomplementujesz go i porozmawiasz z nim- nie tylko sprawisz, że jego dzień, ale będziesz miał dla niego wspaniałą historię, którą będzie mógł opowiedzieć swoim przyjaciołom i rodzinie.

Na przykład, kiedyś robiłem portret tej niesamowitej kobiety, i ktoś do niej zadzwonił. Podniosła telefon i powiedziała: „Nie uwierzysz, co mi się przytrafiło! Szłam sobie po prostu ulicą, a ten obcy człowiek podszedł do mnie, żeby zrobić mi zdjęcie! On myśli, że jestem kimś sławnym czy coś! Haha!”

Są tam miliony ludzi – wyróżniając jedną osobę, mówisz jej, że jest wyjątkowa, specjalna i jedyna w swoim rodzaju.

Zadanie: Przesuń swoją percepcję

Podejście do obcej osoby, aby zrobić jej portret, jest komplementem. Należy o tym pamiętać.

Ponadto, gdy jest to możliwe, staraj się pozostać przy swoim obiekcie jak najdłużej. Zadawaj im otwarte pytania i rób portrety, gdy rozmawiają. Wykonując portrety uliczne, staraj się zrobić co najmniej 10 zdjęć. Niektóre z moich najlepszych zdjęć wymagały ode mnie zrobienia prawie 100 zdjęć.

Zadawaj swojemu obiektowi pytania otwarte

Wracając do wcześniejszego punktu – czasami podchodzisz do nieznajomych, aby zrobić im portret, a oni mówią „tak”. Kiedy mówią „tak” – często pytają: „Więc, co chcesz, żebym zrobił?”

Jako domyślną odpowiedź powiem im: „Czy możesz po prostu patrzeć w obiektyw i nie uśmiechać się?”. Dzięki temu zdjęcie wygląda bardziej naturalnie.

To, co również lubię robić, to zadawać im pytania otwarte, takie jak:

• „Jaka jest historia twojego życia?”
• „Co dziś porabiasz?”
• „Jak widziałeś, jak to miasto zmieniało się na przestrzeni lat?”

Zaletą zadawania pytań otwartych jest to, że twój obiekt przechodzi w „tryb opowiadania historii”. A kiedy to robią, zapominają o Tobie. Znikasz w tle. A to powoduje, że Twój obiekt wygląda bardziej naturalnie.

Zadanie: Klikaj, gdy Twój obiekt mówi

Postaraj się robić zdjęcia, gdy Twój obiekt mówi.

Postaraj się uchwycić ich poruszające się usta, gesty rąk lub język ciała. Postaraj się zrobić zdjęcia z kontaktem wzrokowym i bez niego.

„Pracuj nad sceną” i postaraj się zrobić jak najwięcej różnych wersji zdjęcia. Często, gdy robisz zdjęcia podczas rozmowy ludzi, są one bardziej płynne, żywe i dynamiczne.

Poszukaj czystego tła

Jednym z fotografów, którzy najbardziej mnie zainspirowali, jest Richard Avedon. Był on znany z fotografowania swoich obiektów na prostym, białym tle.

To pozwala Ci umieścić 100% swojej uwagi na twarzy Twojego obiektu.

Jednym z błędów, które wielu z nas popełnia w portretach ulicznych jest to, że tło jest rozpraszające lub niechlujne. Możesz znaleźć kogoś interesującego na ulicy i po prostu szybko pstryknąć mu zdjęcie. Ale możesz mieć rozpraszający słup wystający z ich głowy lub ramienia, niechlujne drzewa lub linie energetyczne.

Więc kiedy podchodzisz do nieznajomego, aby zrobić jego portret, a on mówi „tak” – rozejrzyj się i poproś go, aby poruszył się na prostym tle. Możesz też im to wytłumaczyć – powiedz: „Przepraszam, ale tło jest dość niechlujne. Czy mógłbyś stanąć przed tym prostym, białym tłem, tutaj po lewej stronie? To sprawi, że zdjęcie będzie lepsze.” To sprawi, że twój obiekt będzie bardziej chętny do współpracy. I o dziwo, nigdy nie spotkałem tematu, który powiedział „tak” na moją prośbę, aby ich portret nie chciał się poruszyć na prostym tle.

Zadanie: Znajdź czyste tła

Moja sugestia: kiedy wychodzisz fotografować na ulicach, spróbuj najpierw zidentyfikować czyste tło. Może to być tło z bramą, ceglany mur, lub po prostu czyste białe/szare/jednokolorowe tło.

Potem po prostu czekaj, aż twoi fotografowani podejdą do ciebie. Następnie, gdy się zbliżą, poproś swój obiekt, aby wykonał swój portret na tle, które zidentyfikowałeś.

Uchwyć gest ręki

Zazwyczaj uważam, że uliczne portrety samych twarzy są nieco nudne. Dla mnie moje ulubione portrety uliczne są wtedy, gdy uzyskasz interesujący gest ręki lub język ciała.

Aby skłonić obiekt do wykonania interesującego gestu ręki, skomentuj coś w pobliżu jego twarzy. Możesz spróbować następujących rozwiązań:

• „Uwielbiam twoje okulary! Gdzie je kupiłeś?” (większość ludzi zacznie bawić się swoimi okularami, to jest moment, w którym zaczniesz klikać).
• „Wow twoja broda jest taka długa! Jak długo hodowałeś swoją brodę?” (większość ludzi zacznie bawić się swoimi włosami na twarzy, co jest interesującym gestem ręką, wtedy zaczynasz klikać)

Możesz również poprosić ich, aby po prostu pozowali dla ciebie w pewien sposób, i poprosić ich, aby cię naśladowali. Niektóre interesujące gesty rąk:

• Pięść na podbródku
• Podrapanie czoła
• Dłoń z boku twarzy

Aby rozwinąć tę kwestię, możesz również poprosić obiekt o spojrzenie w różnych kierunkach (poproś ich o spojrzenie w górę, w dół, w lewo i w prawo).

I aby to zakończyć, możesz nawet spróbować sprowokować zabawną reakcję od nich. Na przykład, poproś ich, aby dali ci duży śmiech i sam zacznij się śmiać naprawdę głośno. Powiedz, „HA HA HA!” i zazwyczaj ludzie będą się śmiać (z powrotem na ciebie), i to jest, gdy zaczniesz click.

Conclusion: Naucz się czuć komfortowo we własnej skórze

Robienie portretu ulicznego (imho) jest trudniejsze niż robienie tradycyjnych „szczerych” zdjęć ulicznych.

Dlaczego? Ponieważ kiedy wykonujesz „portret uliczny”, pytasz o pozwolenie i wchodzisz w interakcję z obiektem – wymaga to wiele odwagi. Potrzeba wielkiej odwagi. Musisz wyjść poza swoją strefę komfortu i wystawić się na widok publiczny.

Łatwo jest zrobić zdjęcie nieznajomemu bez pozwolenia i pójść dalej.

Ciężko jest wczuć się w sytuację swojego obiektu, obnażyć swoją duszę i stać się nagim.

Ostatnią radą, jaką mam dla Ciebie, jeśli chodzi o robienie portretów ulicznych, jest strzelanie sercem. Róbcie to otwarcie, z ogromnym uśmiechem i nie wahajcie się.

Wiedźcie też, że umiejętność podchodzenia do obcych ludzi i robienia im portretu pomoże Wam we wszystkich formach życia. Staniesz się bardziej pewny siebie, odważniejszy i będziesz się mniej wahał (w życiu osobistym, w biznesie i ze swoimi związkami).

Na koniec, czy czujesz się komfortowo we własnej skórze – i będąc po drugiej stronie obiektywu? Naucz się najpierw czuć się komfortowo z tym, kim jesteś, zanim zdecydujesz się wyjść i fotografować innych.

Bądź silny, pewny siebie i dzielny!

Zawsze,
Eric

Kontynuuj naukę o portretach ulicznych/fotografii ulicznej

Aby dowiedzieć się więcej o fotografowaniu portretów ulicznych, sprawdź mój darmowy ebook: „The Street Portrait Manual”

Sprawdź również Street Photography 101 >

.