LanguageEdit
Język indonezyjski (bahasa Indonesia ) jest językiem urzędowym Indonezji. Jest to znormalizowana odmiana malajskiego, języka austronezyjskiego, który był używany jako lingua franca w archipelagu indonezyjskim przez wieki. Większość Indonezyjczyków mówi również jednym z ponad 700 języków tubylczych.
Większość Indonezyjczyków, oprócz mówienia w języku narodowym, biegle posługuje się innym językiem regionalnym (przykłady obejmują jawajski, Sundanese i inne), które są powszechnie używane w domu i w ramach społeczności lokalnej. Większość formalnej edukacji i prawie wszystkie krajowe media i inne formy komunikacji są prowadzone w języku indonezyjskim. W Timorze Wschodnim, który był indonezyjską prowincją w latach 1975-1999, indonezyjski jest uznawany przez konstytucję jako jeden z dwóch języków roboczych (drugim jest angielski), obok oficjalnych języków Tetum i portugalskiego.
LiteraturaEdit
Literatura indonezyjska może odnosić się do literatury powstałej na archipelagu indonezyjskim. Używa się go również do szerszego określenia literatury powstałej na obszarach o wspólnych korzeniach językowych opartych na języku malajskim (którego indonezyjski jest jedną z pochodnych). To rozszerzyłoby zasięg do Morskiej Azji Południowo-Wschodniej, w tym Indonezji, ale także innych narodów ze wspólnym językiem, takich jak Malezja i Brunei, jak również ludności w ramach innych narodów, takich jak Malajów mieszkających w Singapurze.
Są też prace napisane w i o Indonezji w językach niepowiązanych. Istnieje kilka języków i kilka odrębnych, ale powiązanych tradycji literackich w granicach geograficznych nowoczesnego narodu Indonezji. Na przykład, wyspa Jawa ma swoją własną jawajską przed-narodową historię kulturową i literacką. Istnieją również tradycje sundzkie, balijskie i Batak lub Madurese. Indonezja ma również kolonialną historię okupacji holenderskiej, brytyjskiej i japońskiej, jak również historię wpływów islamskich, które przyniosły własne teksty, wpływy językowe i literackie. Istnieje również tradycja literatury ustnej na tym obszarze.
Termin „literatura indonezyjska” jest używany w tym artykule w odniesieniu do indonezyjskiego, jak napisano w narodzie Indonezji, ale również obejmuje literaturę napisaną we wcześniejszej formie języka indonezyjskiego tj. Malaj napisane w Holenderskich Indiach Wschodnich.
ReligiaEdit
Indonezja jest konstytucyjnie państwem świeckim, a pierwszą zasadą fundamentu filozoficznego Indonezji, Pancasila, jest „wiara w jedynego Boga”. W kraju praktykuje się wiele różnych religii, a ich wspólny wpływ na życie polityczne, gospodarcze i kulturalne kraju jest znaczący. Konstytucja Indonezji gwarantuje wolność wyznania. Jednakże rząd uznaje tylko sześć oficjalnych religii (islam, protestantyzm, katolicyzm, hinduizm, buddyzm i konfucjanizm). Chociaż na podstawie danych zebranych przez Indonesian Conference on Religion and Peace (ICRP), w Indonezji istnieje około 245 nieoficjalnych religii. Prawo indonezyjskie wymaga, aby każdy obywatel Indonezji posiadał dowód osobisty, który identyfikuje daną osobę z jedną z tych sześciu religii, chociaż obywatele mogą wpisać „wierzący” w tej rubryce w przypadku, gdy dana osoba wyznaje inną religię niż sześć uznanych religii lub pozostawić tę rubrykę pustą. Indonezja nie uznaje agnostycyzmu ani ateizmu, a bluźnierstwo jest nielegalne. Indonezja ma największą na świecie populację muzułmańską W spisie powszechnym w 2018 roku 86,7% Indonezyjczyków zidentyfikowało się jako muzułmanie (z sunnitami stanowiącymi około 99%, szyitami 1% , Ahmadis 0,2%), 7,6% protestanci, 3,12% katolicy, 1,74% hinduiści, 0,77% buddyści, 0,03% konfucjanizm i 0,04% inne religie / Brak religii.
Przywództwo polityczne Indonezji odegrało ważną rolę w stosunkach między grupami, zarówno pozytywnie, jak i negatywnie, promując wzajemny szacunek poprzez afirmację Pancasili, ale także promując Program Transmigracyjny, który spowodował szereg konfliktów we wschodnim regionie kraju.
KuchniaEdit
Kuchnia indonezyjska jest jedną z najbardziej żywych i kolorowych kuchni na świecie, pełną intensywnych smaków. Jest zróżnicowana, częściowo dlatego, że Indonezja składa się z około 6000 zaludnionych wysp z całkowitej liczby 18000 w największym na świecie archipelagu, z ponad 600 grupami etnicznymi. Istnieje wiele kuchni regionalnych, często opartych na rodzimej kulturze i wpływach zagranicznych. Indonezja ma około 5,350 tradycyjnych receptur, z 30 z nich uważane za najważniejsze.
Indonezyjska kuchnia różni się znacznie w zależności od regionu i ma wiele różnych wpływów. Sumatran kuchnia, na przykład, często ma Bliskiego Wschodu i wpływów indyjskich, featuring curried mięsa i warzyw, takich jak gulai i kari, podczas gdy Javanese kuchni lub Sundanese kuchni jest głównie rodzimych, z pewną nutą wpływów chińskich. Kuchnie wschodniej Indonezji są podobne do kuchni polinezyjskiej i melanezyjskiej. Elementy kuchni chińskiej można dostrzec w kuchni indonezyjskiej: potrawy takie jak bakmi (makaron), bakso (kulki mięsne lub rybne) i lumpia (sajgonki) zostały całkowicie zasymilowane.
ArchitectureEdit
Indonezyjska architektura odzwierciedla różnorodność wpływów kulturowych, historycznych i geograficznych, które ukształtowały Indonezję jako całość. Najeźdźcy, kolonizatorzy, misjonarze, kupcy i handlowcy przynieśli zmiany kulturowe, które miały głęboki wpływ na style i techniki budowlane.
Tradycyjnie, najbardziej znaczący wpływ zagraniczny był indyjski. Jednak chińskie, arabskie i europejskie wpływy również odegrały znaczącą rolę w kształtowaniu indonezyjskiej architektury. Architektura religijna waha się od rdzennych form do meczetów, świątyń i kościołów. Sułtanów i innych władców zbudował pałace. Istnieje znaczna spuścizna architektury kolonialnej w indonezyjskich miastach. Niezależna Indonezja widział rozwój nowych paradygmatów dla postmodernistycznej i współczesnej architektury.
.