Ten arkusz informacyjny jest przeznaczony dla każdego, kto rozważa IVF lub ma zamiar rozpocząć leczenie. Wyjaśnia on ogólny proces leczenia i opisuje, co dzieje się w laboratorium podczas cyklu IVF.
Co to jest IVF?
IVF to skrót od In vitro fertilisation (zapłodnienie in vitro) – co dosłownie oznacza zapłodnienie „w szkle”. Nazwa pochodzi od faktu, że we wczesnych czasach zapłodnienie jajeczek plemnikami poza organizmem odbywało się w szklanych probówkach. Termin IVF jest obecnie powszechnie używany w odniesieniu do całego procesu leczenia polegającego na tworzeniu ciąży w ten sposób.
Czy IVF jest dla mnie odpowiednie?
IVF może być najlepszą opcją leczenia dla par, które mają trudności z zajściem w ciążę lub nie mogą zajść w ciążę w sposób naturalny.
Czy niepłodność lub niska płodność jest spowodowana tym, że kobieta nie może wyprodukować odpowiednich jajeczek, czy mężczyzna nie może wyprodukować odpowiedniej spermy, czy też jest to kombinacja obu tych czynników, istnieją różne sposoby na zwiększenie szans na udaną ciążę poprzez zapłodnienie in vitro poprzez kontrolowanie systemów organizmu za pomocą leków i wzmacnianie procesów biologicznych w laboratorium.
Ogólnie rzecz biorąc, zapłodnienie in vitro może pomóc kobietom w wieku rozrodczym, a czasem i później, ale wskaźnik sukcesu ciążowego dla kobiet używających własnych jajeczek spada dość gwałtownie po 40 roku życia. Zobacz osobny arkusz informacyjny na temat Wiek a płodność.
Jedynki i pary tej samej płci mogą również często zdecydować się na zajście w ciążę w ten sposób, ponieważ IVF może być stosowane w połączeniu z darowanymi jajeczkami i spermą, a także macierzyństwem zastępczym.
Krok 1: Stymulacja rozwoju jajeczka
Normalnie jajniki kobiety uwalniają jedno dojrzałe jajeczko każdego miesiąca, ale w leczeniu metodą IVF stymulujemy jajniki do rozwoju większej liczby pęcherzyków (które zawierają jajeczka), aby wyprodukować większą liczbę jajeczek. Oznacza to, że istnieje większa szansa na uzyskanie zdrowego zarodka do przeniesienia z powrotem do macicy.
Hormony:
W cyklu naturalnym wzrost pęcherzyków jest stymulowany przez hormon zwany „hormonem stymulującym pęcherzyki” (FSH). Gdy pęcherzyk jest dojrzały, inny hormon, zwany hormonem luteinizującym (LH), powoduje uwolnienie jajeczka z pęcherzyka (owulacja).
W cyklu IVF, stosujemy sztuczne wersje FSH i LH, aby pobudzić jajnik do wytwarzania wielu pęcherzyków, a także aby kontrolować czas uwolnienia jajeczka (owulacji). Proces ten nazywany jest „kontrolowaną hiperstymulacją jajników” (COHS). Leki są również stosowane w celu wyłączenia lub ograniczenia własnych sygnałów hormonalnych i zapobiegania zakłócaniu przez nie tego procesu.
Możesz zostać poproszona o przyjmowanie tych hormonów na różne sposoby, takie jak codzienne rozpylanie do nosa lub zastrzyki. FSH jest zazwyczaj codziennym zastrzykiem, który podaje się samodzielnie po otrzymaniu instrukcji od pielęgniarek IVF.
Monitorowanie ultrasonograficzne:
Wkrótce po rozpoczęciu leczenia FSH, monitorujemy odpowiedź Pani jajników i wzrost pęcherzyków jajnikowych za pomocą skanów ultrasonograficznych. Technika ultrasonograficzna polega na delikatnym wprowadzeniu sondy do pochwy. Jest to zwykle bezbolesne i trwa zaledwie kilka minut. Wyniki skanów pozwolą lekarzowi na dostosowanie leków, jeśli to konieczne, w celu poprawy rozwoju pęcherzyków. Możemy również zbadać Pani krew w celu monitorowania poziomu estrogenu (hormonu wytwarzanego przez pęcherzyki jajnikowe).
Okresowo leczenie stymulujące musi zostać przerwane, a Pani leczenie odroczone, jeśli jajnik nie reaguje lub wydaje się nadmiernie reagować.
Krok 2: Zbieranie jajeczek
Wyzwalacz:
Gdy badanie ultrasonograficzne wykaże, że pewna liczba pęcherzyków osiągnęła średnicę 17 mm, podajemy inny hormon „wyzwalający”, który pomaga jajeczkom dojrzeć i zostać uwolnionymi poprzez naśladowanie skoku LH, który wyzwala owulację w normalnym cyklu miesiączkowym. Środek wyzwalający może być podany w formie zastrzyku lub sprayu do nosa. 36 godzin po podaniu zastrzyku wyzwalającego lub sprayu, zanim jajeczka zostaną naturalnie uwolnione z pęcherzyków, zostanie przeprowadzona procedura pobrania jajeczek. Procedura ta nazywana jest pobieraniem jajeczek (ang. egg retrieval lub egg pick-up, EPU).
Procedura pobierania jajeczek:
Zazwyczaj wyzwalacz jest podawany późnym wieczorem i zostaniesz umówiona na zabieg EPU około 36 godzin później. Twoja pielęgniarka-koordynatorka udzieli Ci szczegółowych instrukcji, kiedy należy odstawić leki stymulujące i kiedy użyć wyzwalacza.
Nie wolno Ci jeść ani pić przez sześć godzin przed procedurą pobrania komórek jajowych.
Zostaniesz poproszona o przybycie na salę IVF Life Fertility Clinic na około godzinę przed godziną swojej procedury, gdzie porozmawiasz z jednym z naszych naukowców i pielęgniarek IVF. Nasz przyjazny personel sali operacyjnej załatwi formalności związane z przyjęciem i przygotuje Panią do pobrania komórek jajowych. EPU może być wykonane w znieczuleniu miejscowym lub w sedacji. Twój specjalista od leczenia niepłodności doradzi Ci, co jest dla Ciebie najlepsze. Jeśli masz sedację, spotkasz się z anestezjologiem tuż przed zabiegiem, który uspokoi cię na około 30 minut.
Pobieramy twoje jajeczka przez pochwę, używając sondy ultradźwiękowej (używanej podczas skanowania), aby poprowadzić cienką igłę do pęcherzyków. Pęcherzyki są odsysane i przepłukiwane, a naukowiec zidentyfikuje i wyizoluje jajeczka z zawartości pęcherzyków.
Po zakończeniu zabiegu zajmie się Panią personel pielęgniarski, a pielęgniarki z kliniki Life Fertility Clinic poinformują Panią, ile jajeczek zostało pobranych.
Większość osób jest gotowa do opuszczenia kliniki w ciągu 1-2 godzin po pobraniu jajeczek. Będzie Pani potrzebowała kogoś, kto odbierze Panią ze szpitala, ponieważ nie powinna Pani prowadzić samochodu przez 24 godziny i powinna Pani odpoczywać przez resztę dnia.
W międzyczasie Pani jajeczka są przenoszone do laboratorium IVF i przechowywane w pożywce hodowlanej gotowej do inseminacji spermą 3-5 godzin później.
Krok 3: Pobranie spermy
Mężczyzna zostanie poproszony o wyprodukowanie próbki nasienia około czasu pobrania jajeczek. W klinice znajduje się do tego celu prywatny pokój. Alternatywnie, jeśli mieszkają Państwo w odległości godziny drogi od kliniki Life Fertility, próbka nasienia może zostać pobrana w domu i dostarczona do kliniki na umówioną godzinę. Zalecamy, aby mężczyzna nie miał wytrysku przez okres od dwóch do siedmiu dni przed pobraniem tej próbki.
W przypadku, gdy mężczyzna nie może być dostępny w celu pobrania świeżej próbki nasienia, możemy zorganizować zamrożenie próbki przed pobraniem komórek jajowych.
Jeśli u mężczyzny wcześniej nie stwierdzono obecności plemników w nasieniu, mimo że są one produkowane w jego jądrze, będzie on musiał mieć procedurę zwaną przezskórną aspiracją nasienia najądrza (PESA) lub aspiracją nasienia jąder (TESA), aby chirurgicznie pobrać plemniki. Obie te procedury mogą być wykonane przez Klinikę Płodności Życia i zostaną wcześniej uzgodnione (zobacz oddzielny arkusz informacyjny na temat PESA/TESA).
Klinika Płodności Życia może również zorganizować pobranie nasienia od dawcy, jeśli zajdzie taka potrzeba. Proszę omówić to z lekarzem IVF i pielęgniarką koordynującą przed rozpoczęciem leczenia IVF.
Krok 4: Zapłodnienie in vitro i hodowla zarodków
Inseminacja:
Po otrzymaniu przez laboratorium próbki nasienia (lub rozmrożeniu próbki zamrożonego nasienia), naukowcy oddzielają od nasienia normalnie pływające plemniki.
W przypadku standardowego IVF, ta przygotowana sperma jest używana do zapłodnienia jajeczek poprzez pozostawienie ich razem w naczyniu hodowlanym na noc. Aby mieć duże szanse, że jaja zostaną zapłodnione tą metodą, potrzebujemy dużej liczby normalnych plemników.
Jeśli liczba plemników jest zbyt niska dla standardowego zapłodnienia in vitro lub nie są one wystarczającej jakości, możemy zastosować inną metodę zwaną „wewnątrzcytoplazmatyczną iniekcją plemników” (ICSI), w której pojedynczy plemnik jest wstrzykiwany do każdego jaja (patrz oddzielny arkusz informacyjny na temat ICSI).
Sprawdzenie zapłodnienia:
Niezależnie od zastosowanej metody inseminacji, musimy następnego dnia zbadać jajka pod mikroskopem, aby sprawdzić, czy doszło do zapłodnienia. Jeśli jajo zostało zapłodnione, męski i żeński materiał genetyczny są widoczne jako dwa kuliste ciała w jaju (Rys.1).