Gęsi mogą stać się dość agresywne. Zachowanie to związane jest z faktem, że są to duże, niezdarne ptaki. Nie mogą łatwo ukryć się, gdy są zagrożone, więc uciekają się do agresji, aby odeprzeć niebezpieczeństwo.
Najlepszym sposobem na uniknięcie agresji skierowanej w twoją stronę jest poświęcenie czasu na przywitanie się z gęsiami, gdy tylko wejdziesz na ich podwórko. Zwróć uwagę na to, jak gaworzą i przybierają postawę podczas witania się; jest to uprzejma rzecz do zrobienia. Jest to gęsi odpowiednik ludzi podających sobie ręce.
Innym sposobem na zminimalizowanie agresji jest unikanie dużych, nagłych lub głośnych ruchów podczas opieki nad gęsiami. Upewnij się również, że psy, dzieci i wszystkie inne osoby są nauczone poruszać się cicho wśród gęsi i nigdy, przenigdy im nie dokuczać.
Gęś staje się szczególnie agresywna w sezonie lęgowym, kiedy będzie zaciekle bronić swojej partnerki, gdy ta jest na gnieździe, a później z taką samą zaciekłością bronić swojego potomstwa. Kiedy sandacz myśli o ataku, wyciąga szyję na całą długość, odrzuca głowę do tyłu i spogląda na ciebie jednym okiem. Taka postawa wskazuje na to, że nie jest zbyt pewny co do mądrości ataku. Jeśli ruszysz w jego kierunku, machając rękami i robiąc głośny hałas, prawdopodobnie się wycofa.
Czasem należy uważać, gdy zirytowana gęś skieruje się w twoją stronę z szyją wyciągniętą do przodu, głową w dół, wydając syczące dźwięki. Ta gęś zamierza ugryźć, ale najgorsze, co możesz zrobić, to uciec. Musisz pokazać mu, kto tu rządzi, ale to nie oznacza szybkiego kopnięcia go butem lub innej formy walki. Walka z sandaczem sprawi tylko, że stanie się on jeszcze bardziej wredny.
Gdy sandacz podejdzie do ciebie z zamiarem ugryzienia, klaskaj w dłonie i tup nogami. Jeśli nadal się zbliża, wymachuj ramionami, aby wyglądać na jak największego, i biegnij w jego kierunku. Jeśli to nie zadziała, wyciągnij rękę ze spiczastym palcem (tworząc wrażenie długiej gęsiej szyi z dziobem na końcu) i ruszaj groźnie w jego kierunku. Powiedz mu stanowczo: „Nie waż się!”
Jeśli zbliży się na tyle, aby ugryźć, daj mu ostrego klapsa na szczycie rachunku. W przypadku młodego sandacza, tylko jeden lub dwa klapsy powinny wystarczyć, aby dać mu znać, który z was jest większym, wredniejszym sandaczem. Kiedy już raz wyrazisz swoją opinię, nie powinieneś mieć potrzeby powtarzania jej w przyszłości. Klaps może wydawać się bezduszny, ale nie rani gęsi i na pewno bije na głowę atak wielkiego wściekłego ptaka.
I pozwól mi powiedzieć, że to nie jest śmieszne! Gęś ma ostrą końcówkę przypominającą ząb na swoim górnym dziobie. Kiedy złapie cię za skórę, przekręci głowę i pociągnie do tyłu, efektem będzie rozdarte ciało otoczone siniakiem. A to jeszcze nie wszystko. Gdy gęś się odsuwa, może zadać Ci kilka celnych uderzeń jednym lub oboma skrzydłami. Uderzenie kościstą krawędzią skrzydła przypomina bicie kijem billy, powodując liczne siniaki na twojej osobie.
Uważaj więc: Jeśli uderzenie w dziób nie jest wystarczającym środkiem odstraszającym, odsuń się na bok, gdy sandacz rzuca się na ciebie, chwyć go za kark i odwróć go. Jeśli z trudem odwróci się w twoją stronę, podnieś go z ziemi, trzymając się z dala od jego trzepoczących skrzydeł. To działanie nie wyrządza szkody gąsiorze, ale powoduje, że doznaje on wielkiego upokorzenia, którego nie chce powtórzyć.
Jak młode gęsi rosną, jeśli zaoferujesz uprzejme powitania i zdusisz agresję w zarodku przy pierwszych oznakach, twoje gęsi mogą nauczyć się być potulne i zabawne, aby być w pobliżu.
I to są dzisiejsze wiadomości z Cackle Coop.
Gail Damerow jest redaktorem i głównym autorem Backyard Homestead Guide to Raising Farm Animals, który zawiera rozdział o wychowywaniu gęsi i kaczek.
.