Monitorowanie poziomu cukru we krwi jest ważną częścią zarządzania cukrzycą. Najlepsze plany monitorowania często opierają się zarówno na samodzielnym monitorowaniu w domu, jak i na badaniach zleconych przez lekarza, takich jak testy A1C.
Do samodzielnego monitorowania dostępnych jest wiele rodzajów monitorów poziomu cukru we krwi. Większość urządzeń monitorujących poziom cukru we krwi w Stanach Zjednoczonych wykorzystuje krew pobraną z palca i paski testowe. Umożliwiają one odczyt stężenia cukru we krwi w mg/dl.
Nowoczesne domowe glukometry obliczają stężenie glukozy w osoczu zamiast w całej krwi.
Pozwala to na dokładniejsze odczyty dziennego stężenia glukozy we krwi. Łatwiej jest również bezpośrednio porównać wyniki samokontroli i testów zleconych przez lekarza, ponieważ lekarze również używają osoczowych wskaźników glukozy.
Śledzenie dziennych zmian poziomu cukru we krwi może pomóc lekarzom zrozumieć, jak dobrze działają plany leczenia. To może pomóc im określić, kiedy dostosować leki lub cele. Może również pomóc odzwierciedlić wpływ diety i ćwiczeń fizycznych.
Częstotliwość badań poziomu cukru we krwi różni się w zależności od indywidualnych planów leczenia, jak również od typu i stadium cukrzycy.
Zalecenia dotyczące badań są następujące:
Typ 1, dorośli: Sprawdzaj co najmniej dwa razy dziennie, do 10 razy. Ludzie powinni wykonywać swoje testy przed śniadaniem, na czczo, przed posiłkami, czasami 2 godziny po posiłkach, przed i po aktywności fizycznej oraz w porze snu.
Typ 1, dziecko: Sprawdzać co najmniej 4 razy dziennie. Osoby powinny wykonywać badania przed posiłkami i w porze snu. Testy mogą być również wymagane 1-2 godziny po posiłkach, przed i po wysiłku fizycznym oraz w nocy.
Typ 2, osoby przyjmujące insulinę lub inne leki regulujące: Zalecana częstotliwość badań różni się w zależności od dawki insuliny i stosowania wszelkich dodatkowych leków.
Osoby przyjmujące intensywnie insulinę powinny wykonywać badania na czczo, przed posiłkami i przed snem, a czasami w nocy. Osoby przyjmujące insulinę i dodatkowe leki powinny wykonywać badania co najmniej na czczo i w porze snu. Osoby przyjmujące insulinę bazową i jedno wstrzyknięcie mieszanki insulinowej dziennie powinny wykonywać badania na czczo, przed dawkami mieszanki i posiłkami, a czasem na noc.
Osoby nie przyjmujące doustnych leków nieinsulinowych lub zarządzające poziomem cukru we krwi poprzez dostosowanie diety wymagają znacznie rzadszych badań poziomu cukru we krwi w domu.
Typ 2, gdy istnieje małe ryzyko niskiego poziomu cukru we krwi: Często codzienne badania nie są konieczne. Wykonywanie badań w porze posiłków i snu powinno odzwierciedlać wpływ zmian stylu życia w czasie rzeczywistym.
Jeśli dana osoba nie osiąga docelowych poziomów cukru we krwi lub docelowych wartości A1C, częstotliwość badań powinna wzrosnąć do czasu, gdy poziomy powrócą do normalnych zakresów.
Płodna: Osoby stosujące kurs insuliny powinny wykonywać badania na czczo, przed posiłkami i 1 godzinę po posiłkach. Osoby nieprzyjmujące insuliny powinny wykonywać badania na czczo i 1 godzinę po posiłkach.
Pacjenci z cukrzycą ciążową powinni wykonywać badania częściej w okresach stresu fizycznego i emocjonalnego, takiego jak ostra choroba lub depresja.
Ciągłe monitory glukozy (CMG) są urządzeniami szczególnie pomocnymi dla osób, które mają trudności z używaniem glukometrów. CMG posiadają czujnik, który osoba wkłada do skóry, aby zmierzyć ilość cukru w tkankach.
Jeśli poziom cukru we krwi staje się znacznie wyższy lub zbyt daleko poniżej ustalonych celów, włącza się alarm. Niektóre CMG śledzą również zmiany poziomu cukru we krwi w ciągu kilku godzin i wyświetlają użytkownikowi, czy poziom cukru wzrasta czy spada.
Osoba powinna regularnie sprawdzać CMG poprzez pomiar poziomu cukru we krwi za pomocą glukometru nakłuwającego palec. Najlepiej jest przeprowadzać testy w czasie, gdy poziom cukru we krwi jest stały, więc unikaj testów bezpośrednio po posiłkach i aktywności fizycznej.
.