Jay-Z

Shawn Carter został wychowany przez samotną matkę i ukształtowany przez szorstkie obyczaje nowojorskiej ulicy. Jego pseudonim sceniczny brzmiał początkowo „Jazzy”, dopóki nie zorientował się, że są już różni artyści o tym imieniu. Po kilku nieudanych próbach rozpoczęcia kariery muzycznej, Carter założył w końcu wraz z Damonem Dashem wytwórnię płytową Roc-a-Fella Records, za pośrednictwem której wydał swój debiutancki album Reasonable Doubt. Choć został dobrze przyjęty na scenie, nie odniósł komercyjnego sukcesu. Zawierał on cztery single: Ain’t No Nigga (z udziałem Foxy Brown), Can’t Knock the Hustle (z udziałem Mary J. Blige), Dead Presidents (który zawierał próbkę od rapera Nas I’m Out for Dead Presidents to Represent Me) i Feelin’ It.

W 1997 roku, następca albumu In My Lifetime, Vol. 1 umieścił trzecią pozycję na listach przebojów w USA i położył fundament pod jego sukces finansowy z szerszą publicznością. Rok później Jay-Z, jak sam siebie nazywał Carter, wydał album Vol. 2… Hard Knock Life, przenosząc swoją uwagę z muzyki rapowej na mainstreamową publiczność. Z albumu pochodziły single Can I Get A…, Hard Knock Life (Ghetto Anthem), Jigga What?, Jigga Who?, It’s Alright i Money Ain’t a Thang.

W 1999 roku ukazał się Vol. 3… Life and Times of S. Carter, komercyjnie udany album, który dał dalszy powód do krytyki popowego stylu jego muzyki ze sceny rapowej. Gościnni muzycy na jego następnym albumie, The Dynasty: Roc La Familia, obejmują Beanie Sigel, Memphis Bleek, Amil, Scarface, Just Blaze, R. Kelly, Kanye West, The Neptunes i Snoop Dogg.

Kolejnym sukcesem dla Jay-Z był album The Blueprint, wydany w 2001 roku, a następnie album Unplugged. Następnie ukazał się album Best of Both Worlds z R. Kelly. W 2002 roku ukazał się The Blueprint 2: The Gift & the Curse, podwójny album.

W 2003 roku Jay-Z odbył trasę koncertową z raperami takimi jak 50 Cent, Busta Rhymes i Sean Paul podczas pracy nad swoim albumem The Black Album. Powstała również osobna wersja a cappella, aby zachęcić do remiksów innych muzyków. Najbardziej znanym i kontrowersyjnym z tych projektów był wydany w 2004 roku The Grey Album DJ-a Danger Mouse’a, który połączył The Black Album z Białym Albumem The Beatles, tworząc album typu mashup. Wytwórnia płytowa EMI podjęła kroki prawne przeciwko Szarej Płycie, co wywołało internetowy protest Szarego Wtorku. Również w 2004 roku, album współpracy nazwie Collision Course został stworzony we współpracy z Linkin Park jako część MTV’s Ultimate Mash-Ups.

Oprócz działalności muzycznej, Jay-Z również dabbled w branży mody z projektantem etykiety Roc-a-Wear. Wypuścił również kolekcję butów pod nazwą S. Carter lub Shawn Carter wraz z firmą sportową Reebok. Jest również współwłaścicielem NBA koszykówki zespołu Brooklyn Nets.

W grudniu 2004 roku, został nazwany nowym prezesem i dyrektorem generalnym hip-hop wytwórni Def Jam po nabyciu Roc-a-Fella Records outright. Kontrakt Jay-Z z Def Jam wygasł pod koniec 2007 roku i nie został przedłużony. Został zastąpiony przez Shakir Stewart w czerwcu 2008.

W 2006 roku, po kilku latach waśni, pogodził się z Nas, który występuje na jego albumie American Gangster. Po ogłoszeniu końca kariery muzycznej w postaci Czarnego Albumu, który miał być jego ostatnim, 21 listopada 2006 roku ukazał się jego powracający album Kingdom Come. Jesienią 2006 roku, Jay-Z zwiedził Europę, Australię, Japonię i Afrykę z Memphis Bleek i kilku muzyków z jego wytwórni Roc-A-Fella Records w Water for Life Tour, z celem podejmowania czystej wody pitnej dostępne dla rodzin w Africa.

W sierpniu 2007 roku, Forbes Magazine poinformował, że Jay-Z był najlepiej zarabiającym w hip-hopie, z szacowanym rocznym dochodem 36 mln USD. W okresie od czerwca 2009 do czerwca 2010 roku Jay-Z zarobił 63 miliony dolarów, jak podaje Forbes. Magazyn szacuje jego wartość netto w 2009 roku na US$ 150 mln.

Na 4 kwietnia 2008 roku, Carter poślubił piosenkarkę Beyoncé Knowles, znany jako Beyoncé, z którym został wymieniony jako Hollywood’s najlepiej zarabiających para przez Forbes Magazine. 5 czerwca 2009 roku wydał singiel promocyjny D.O.A. (Death of Auto-Tune) do swojego albumu The Blueprint 3, który został wydany 8 września przez Roc Nation. Sprzedając się w ponad dwóch milionach egzemplarzy, odniósł większy sukces niż jego dwaj poprzednicy. Większość nagrań miała miejsce na Hawajach. Pierwszym oficjalnym singlem był Run This Town, który nagrał z Rihanną i Kanye Westem; utwór zdobył dwie nagrody Grammy w 2010 roku. Następny singiel, Empire State of Mind, stał się jego najbardziej udaną piosenką i spędził pięć tygodni na szczycie Billboard Hot 100.

Oryginalnie ogłoszony jako EP, Jay-Z wydał album Watch the Throne wraz z Kanye Westem jako The Throne w sierpniu 2011 roku. Obaj raperzy współpracowali ze sobą regularnie od 2000 roku; Jay-Z pojawił się także w dwóch utworach z albumu Westa My Beautiful Dark Twisted Fantasy. Album nagrywany był m.in. w Nowym Jorku, Sydney, Paryżu i Real World Studios w Wiltshire w Anglii. Utwór H-A-M, który otrzymał mieszane recenzje, oraz bardziej udany Otis zostały wydane w przedsprzedaży. Do tego ostatniego wykorzystano utwór Try a Little Tenderness Otisa Reddinga. Nietypowo dla albumu, który cieszył się dużym zainteresowaniem mediów, Watch the Throne nie został wcześniej ujawniony ze względu na zwiększone środki bezpieczeństwa. Z numerem jeden na liście przebojów w Szwajcarii, numerem dwa w Niemczech i numerem dwanaście w Austrii, Watch the Throne jest najbardziej udanym dziełem obu muzyków w krajach niemieckojęzycznych. W USA jest to piąty album Westa i dwunasty Jaya-Z, który dotarł na szczyt. W iTunes Store ustanowił rekord z 290.000 pobrań w pierwszym tygodniu. Z wynikiem prawie 1,2 miliona sprzedanych egzemplarzy wylądował na 14 miejscu amerykańskiej rocznej listy przebojów. O oprawę graficzną albumu zadbał projektant gwiazd Givenchy Riccardo Tisci. Singiel Niggas w Paryżu stał się jego jedenasty Top 5 hit w USA i później poszedł poczwórną platyną.

Począwszy od 28 września, Jay-Z grał w sumie osiem koncertów do 6 października na inaugurację Barclays Center w nowojorskiej dzielnicy Brooklyn. Obecnie gra tam klub koszykarski Brooklyn Nets, w którym również posiada udziały. Serii koncertów towarzyszył album na żywo zatytułowany Jay-Z Live in Brooklyn.

Podczas piątego meczu serii NBA Finals pomiędzy Miami Heat a San Antonio Spurs, który odbył się 16 czerwca 2013 roku, sponsorowany przez Samsunga filmik wyemitowany w połowie czasu pokazujący Jaya-Z w studiu z producentami Timbalandem, Pharrellem Williamsem, Swizzem Beatzem i Rickiem Rubinem. Promowany był dwunasty studyjny album artysty zatytułowany Magna Carta Holy Grail. Miała ona „przejść do historii”, jak hucznie promowali ją sami zainteresowani, będąc dostępną za darmo dla miliona użytkowników smartfonów Samsunga już 4 lipca, a w sklepach jako CD lub download dopiero 8 lipca. Samsung kupił od Jay-Z milion albumów do pobrania za kilka milionów dolarów. Duże zainteresowanie mediów ograniczyło się głównie do spektakularnej promocji i premiery, a sam album określany był jako raczej przeciętny z muzycznego punktu widzenia. W USA Magna Carta Holy Grail stała się pierwszym albumem, który pokrył się platyną w dniu premiery, 9 lipca, dzięki aplikacji na telefon komórkowy, a później stała się jego trzynastym numerem jeden. W Wielkiej Brytanii oraz w krajach niemieckojęzycznych stał się jego najlepiej sprzedającym się albumem solowym. Również 9 lipca, jego występ na Coachella 2010 został wydany w niektórych krajach jako album na żywo za pośrednictwem iTunes.

W ramach wspólnej trasy koncertowej, Jay-Z wydał swój pierwszy album współpracy z Beyoncé w 2018 roku z Everything Is Love pod nazwą The Carters. Wcześniej towarzyszył swojej żonie na poszczególnych koncertach minionych tras, takich jak The Mrs. Carter Show World Tour.

Jay-Z jest miliarderem, według Forbes.

.