Keratoacanthoma Zabiegi i zarządzanie

Keratoacanthoma jest nieprawidłowy wzrost na powierzchni skóry. Jest to mała zmiana, która ma twarde centrum, wypełnione białkiem – keratyną. Mały guzek na skórze jest koloru cielistego i ma kształt kopuły. Zwykle wywodzi się z mieszka włosowego i jest uważany za podtyp dobrze zróżnicowanego raka kolczystokomórkowego.

Zmiana skórna Keratoacanthoma występuje głównie u osób dorosłych, które były narażone na częste działanie promieniowania ultrafioletowego słońca. Nowotwory naskórka występują na ogół na odsłoniętych częściach twarzy, rąk, ramion, tułowia i nóg. Uszkodzenia skóry spowodowane promieniami słonecznymi są czynnikiem sprzyjającym wystąpieniu tego schorzenia.

Postępy Keratoacanthoma

Na początku na skórze pojawi się mały guzek o wielkości 1-2 mm. Guzek w kolorze cielistym zacznie się powiększać w ciągu następnych 6 do 8 tygodni. Będzie on przypominał kształtem kopułę i będzie miał centralny rdzeń z twardej keratyny, która naciska na skórę, napinając ją. Po osiągnięciu maksymalnego rozmiaru 1-3 cm guzek przechodzi w stan uśpienia i nie zmienia się przez prawie 2 do 6 tygodni.

Nawet jeśli nie zastosuje się żadnego leczenia, guzki zaczną się samoistnie goić w ciągu 2 do 12 miesięcy. Twarde centrum keratyny wypadnie, ponieważ skóra napięta na nim będzie się przerzedzać i pękać. Boki guzka, który będzie wyglądał jak krater wulkaniczny, będą się stopniowo cofać. W końcu zmiana zagoi się i całkowicie spłaszczy. Pozostawi po sobie bliznę w miejscu guza.

Diagnozowanie Keratoacanthoma

Diagnozowanie Keratoacanthoma jest często trudne, ponieważ przypomina wiele innych chorób skóry. Usunięcie zmiany jest zalecane, ponieważ guzek na skórze może być również rak kolczystokomórkowy. Jest to znacznie bardziej agresywna forma nowotworu skóry, która może powodować poważne zniekształcenia. Rak kolczystokomórkowy nie powinien pozostać niewykryty.

Jako że Keratoacanthoma przypomina tę bardziej niebezpieczną chorobę, zaleca się wykonanie biopsji, aby upewnić się, że nie ma innego zagrożenia dla zdrowia pacjenta. Istnieje wiele regionalnych różnic w diagnozowaniu rogowiaka i raka kolczystokomórkowego, ponieważ trudno jest je odróżnić nawet na poziomie mikroskopowym.

Leczenie rogowiaka

Usunięcie zmiany skórnej jest uważane za pełne leczenie rogowiaka, jeśli dermatolog z powodzeniem usunie całą dotkniętą chorobą tkankę. Usunięcie to może być wykonane następującymi sposobami:

Wycinanie

Wycinanie rogowiaka za pomocą narzędzia chirurgicznego. Dotknięta tkanka jest wycinana, a rana pozostała po wycięciu jest zaszywana w celu przyspieszenia gojenia. Opatrunek rany chirurgicznej może być konieczne, aby być wykonane w regularnych odstępach czasu, aż do całkowitego wyleczenia. Normalnie trwa to około tygodnia, aby rana się zagoiła.

Kiretaż i kauteryzacja

Jest to procedura elektrochirurgiczna, w której mięsisty guzek jest najpierw zeskrobywany przy użyciu instrumentu przypominającego łyżkę, znanego jako kiretaż. Następnie na obszar skóry nakłada się ciepło, aby uniknąć infekcji i zatrzymać krwawienie. W razie potrzeby może być również konieczne założenie kilku szwów. Opatrunek na ranę może być również wykonany.

Krioterapia

Zmiany skórne w Keratoacanthoma Multiple są zamrażane przy użyciu ciekłego azotu, lub śniegu dwutlenku węgla, lub eteru dimetylowego i propanu. Ciecz ta jest nakładana za pomocą aplikatora z końcówką bawełnianą. W tej procedurze zmiany dosłownie zamarzają i odpadają od skóry. Stosowanie krioterapii jako metody leczenia Keratoacanthoma jest całkowicie bezpieczne i stosunkowo niedrogie.

Radioterapia

Choć zwykle nie jest zalecana w przypadku pojedynczej zmiany, w przypadku gdy pacjent cierpi z powodu mnogich Keratoacanthomas, można zasugerować napromienianie. Promieniowanie w małych seriach jest stosowane do docelowej tkanki nowotworowej. Energia, która jest przekazywana niszczy komórki nowotworowe. Siła stosowanego promieniowania będzie się różnić na podstawie indywidualnej.

Zarządzanie w przypadku Keratoacanthoma

Osoba, u której raz rozwinął się Keratoacanthoma, znajduje się w grupie podwyższonego ryzyka rozwoju tego nowotworu ponownie. Jest również prawdopodobne, że za drugim razem wystąpi jako Keratoacanthoma Multiple, dlatego osoba musi regularnie sprawdzać skórę pod kątem guzów. Pomocne byłoby chronienie skóry przed uszkodzeniami słonecznymi, a także unikanie chemicznych czynników rakotwórczych, takich jak tytoń i papierosy. Utrzymanie tych czynników w ryzach zmniejszyć prawdopodobieństwo rozwoju Kerantoacanthomas.

Ale nie ma bezpośrednich dowodów na poparcie faktu, że Keratoacanthoma jest chorobą genetyczną, stwierdzono, aby uruchomić w rodzinach. Keratoacanthoma Multiple jest znacznie bardziej prawdopodobne, aby znaleźć się w członkach rodziny spokrewnionych przez krew, dlatego historia medyczna rodziny musi być również dzielona z dostawcą opieki zdrowotnej. Nie istnieje żaden czynnik wywołujący tę zmianę skórną i dlatego trudno jest przewidzieć, kto będzie nią dotknięty.

Referencje -.

Dalsza lektura

• Wszystkie treści dotyczące ciężkiego mieszanego niedoboru odporności
• Terapia genowa ciężkiego mieszanego niedoboru odporności (SCID)
• Ciężki mieszany niedobór odporności (SCID) Przyczyny
• Diagnoza Ciężkiego Połączonego Niedoboru Odporności (SCID)