Kiedy kogoś kochasz, boli cię widok jego cierpienia. Najgorszym uczuciem na świecie jest świadomość, że nic im nie jest. Jeśli ktoś zaczyna płakać przy tobie, nie stajesz się zdenerwowany i nie wychodzisz z pokoju, aby uniknąć konfrontacji. Nie biegniesz w drugą stronę, aby oszczędzić sobie dramatu. Nie zachowujesz się tak, jakby ich emocje były dla ciebie ciężarem.
Siedzisz z nimi i omawiasz sprawy. Przytulasz ich blisko, gdy szlochają. Dajesz im znać, że bez względu na wszystko, zawsze będziesz przy nich. Przekonujesz ich, że znowu będzie dobrze – a jeśli ci nie wierzą, to przynajmniej przekonujesz ich, że jest ktoś, kto ich kocha i będzie stał u ich boku na każdym kroku.
Kiedy kogoś kochasz, nienawidzisz siebie, kiedy jesteś powodem jego łez. Nienawidzisz siebie za spowodowanie im nawet najmniejszej ilości bólu. Za każdym razem, gdy nie jesteście w dobrych stosunkach, jest ci niedobrze w żołądku. Nie jesteś w stanie poradzić sobie z faktem, że jesteś powodem ich nieszczęścia, kiedy chcesz być tylko powodem ich uśmiechu.
Gdy kogoś kochasz, stajesz się defensywny, gdy chodzi o nich. Jeśli ktoś cię zrani, to jest w porządku. Poradzisz sobie z tym. Jesteście przyzwyczajeni do rozczarowania. Ale jeśli ktoś skrzywdzi osobę, którą kochacie? Staniesz się wściekły. Twoje zęby wyjdą na wierzch. Będziesz walczył na śmierć i życie.
Nie pozwolisz nikomu skrzywdzić osoby, którą kochasz. Nawet jeśli wiesz, że ona poradzi sobie sama, jesteś dla niej opiekuńczy. Nie pozwolisz nikomu traktować ich z lekceważeniem. Nie możesz znieść widoku ich nieszczęścia. Nie pozwolisz, aby była maltretowana. Bardziej zależy ci na tym, jak inni ludzie traktują twoją osobę, niż na tym, jak oni traktują ciebie.
Kiedy kogoś kochasz, nie jesteś z nim w bezpośredniej rywalizacji. Nie masz skrytej nadziei, że zostaną zwolnieni z pracy lub będą mieli plany odwołane przez swoich przyjaciół, ponieważ chcesz dla nich tego, co najlepsze. Jesteś podekscytowany, kiedy dostają awans. Cieszysz się, kiedy mają wolny wieczór od pracy. Dostajesz podekscytowany, że mają własne życie, ponieważ zasługują na to.
Gdy kogoś kochasz, boli cię, gdy boli. Widząc je we łzach zbliża cię do łez. Widząc ich gniew sprawia, że jesteś zły. Widząc ich szczęśliwych sprawia, że jesteś szczęśliwy. Twoje emocje są powiązane razem. Twój nastrój zależy od tego, czy oni mają ciężki czas, czy nie.
Kiedy kogoś kochasz, nie tylko mówisz, że ci na nim zależy. Mówisz serio. Kiedy są zdenerwowani, masz problemy z zasypianiem w nocy, ponieważ próbujesz znaleźć odpowiedź na ich problemy. Bo to niesprawiedliwe, że ktoś tak niesamowity ma do czynienia z czymś tak strasznym.
Kiedy kogoś kochasz, chcesz, żeby był szczęśliwy. Troszczysz się o nich tak samo, jak o siebie – może nawet bardziej. 
.