Krzywa na wykresie rejestrująca sytuację, w której w nowym środowisku zagęszczenie populacji organizmu szybko wzrasta w formie wykładniczej lub logarytmicznej, ale następnie gwałtownie się zatrzymuje, ponieważ nagle zaczyna działać odporność środowiska (np. sezonowość) lub jakiś inny czynnik (np. koniec fazy rozrodczej). Rzeczywiste tempo zmian w populacji zależy od potencjału biotycznego i wielkości populacji. Można je podsumować matematycznie jako: dN/dt = rN (z określoną granicą na N), gdzie N to liczba osobników w populacji, t to czas, a r to stała reprezentująca wewnętrzne tempo wzrostu (potencjał biotyczny) danego organizmu. Liczebność populacji zwykle wykazuje duże wahania, dając charakterystyczne cykle „rozkwitu i upadku” niektórych owadów lub cykle obserwowane w zakwitach glonów. Ten typ wzrostu populacji jest określany jako „niezależny od gęstości”, ponieważ regulacja tempa wzrostu nie jest związana z gęstością populacji aż do ostatecznego załamania. Porównaj krzywą wzrostu w kształcie litery S.
.