Kształty tulipanów
Późne lato i jesień to zalecany czas sadzenia tulipanów w dobrze zdrenowanej glebie na głębokości od 4 do 8 cali, w zależności od gatunku. Aby zakwitnąć, cebulka tulipana potrzebuje okresu chłodnego spoczynku (wernalizacji). Tulipany są idealne dla naszego klimatu Santa Fe, charakteryzującego się chłodnymi zimami i ciepłymi, suchymi latami i często pojawiają się w naszych lokalnych ogrodach. W bardziej umiarkowanym klimacie gniją, jeśli pozostawimy je w ziemi. Dzielenie tulipanów po kilku latach pomoże zapobiec wymieraniu cebulek. Aby cebulka mogła zmagazynować wystarczającą ilość składników odżywczych, które pozwolą jej zakwitnąć w następnym roku, liście powinny pozostać na roślinie do czasu, aż zacznie ona naturalnie obumierać. Choć kuszące jest sadzenie wyłącznie wspaniałych hybryd i kultywarów, tulipany gatunkowe należą do najodporniejszych roślin cebulowych. Są piękne, ponownie się wysiewają i produkują wiele odrostów, które nie zamierają tak szybko jak ich uprawiani potomkowie.
Rozmnażanie odbywa się z odrostów lub nasion. Tulipany rozmnażane z nasion są zazwyczaj bardziej zróżnicowane genetycznie. Nasiona są często wykorzystywane do rozmnażania gatunków lub do tworzenia nowych mieszańców. Tulipany rozmnażane z nasion kwitną przez kilka lat, podczas gdy tulipany rozmnażane z odrostów cebulowych zakwitają po roku lub dwóch. Ważne jest, aby osoby uprawiające lub rozmnażające tulipany pamiętały, że mogą one ulegać zapyleniu krzyżowemu, zwłaszcza tulipany gatunkowe.
Łodygi tulipanów będą nadal rosły po ścięciu i umieszczeniu w wodzie. Dla tych, którzy chcą, aby ich tulipany pozostały pionowo w aranżacji, łodygi będą musiały być przycięte. Wielu jednak woli pozwolić łodygom rosnąć, pozwalając tulipanom przeciągnąć się nad wazonem w uroczym, swobodnym stylu. Większość tulipanów ma czarny środek, który podobno symbolizuje serce kochanka, przyciemnione przez żar namiętności. Świeże płatki tulipanów są jadalne (ale nie cebulki) i są czasami używane w sałatkach lub na kanapkach do herbaty.