Rozdział ten opisuje początki centralnego układu nerwowego, móżdżku: wewnętrzne połączenia i wewnętrzne mechanizmy wzrostu leżące u podstaw zachowań lokomotorycznych, kory mózgowej: zewnętrzne połączenia i organizacja OUN oraz struktury układu limbicznego, w tym ilustracje plastyczności neuronalnej w rozwoju. W rozdziale omówiono również badania kilku obszarów kory mózgowej w celu wyjaśnienia behawioralnego znaczenia ścieżek łączących odległe struktury, organizacji struktur w systemy oraz modulacji rozwoju przez doświadczenie. Rozwój układu nerwowego jest silnie uzależniony od środowiska zewnętrznego i możliwości, jakie ono stwarza dla doświadczenia i uczenia się. Komórki, które mają stać się neuronami, powstają w określonych dniach w określonych miejscach embrionalnej płytki neuronalnej. Komórki te migrują, znów zgodnie z precyzyjnym harmonogramem, do swoich ostatecznych miejsc przeznaczenia. Rozwój jest procesem sekwencyjnym, a jedną z funkcji stopniowej progresji dojrzewania może być regulacja kolejności i wpływu wewnętrznych i zewnętrznych bodźców i doświadczeń na sam proces rozwoju. Tak więc, jednolitość i uporządkowanie w sekwencji ekspozycji na środowisko może być regulowane i programowane przez harmonogramy rozwoju różnych części układu nerwowego. Zasady i mechanizmy zjawisk regeneracyjnych w rozwijającym się układzie nerwowym nie są jeszcze dobrze poznane, ale jest najbardziej nieprawdopodobne, że po ich odkryciu obalą podstawowe koncepcje struktury i funkcji OUN.
.