jesteśmy w Waszyngtonie w centrum handlowym przy pomniku Weteranów Wietnamu, który znajduje się pomiędzy Pomnikiem Waszyngtona a pomnikiem Lincolna. Architekt pomnika pomyślał o połączeniu pomnika z narodową przełęczą, łącząc przeszłość z teraźniejszością. bardzo długa seria płyt kamiennych ten wysoce odblaskowy czarny granit, który faktycznie wskazuje na oba te pomniki chociaż architekt nie lubił odnosić się do nich jak do ścian, ale w pewnym sensie są one również bardzo cienkie zatopione w ziemi i wpisane z nazwiskami żołnierzy, którzy zginęli w wojnie wietnamskiej teraz jest ponad 58,000 nazwisk i w rzeczywistości więcej nazwisk jest dodawanych to jest przytłaczające w gęstości nazwisk co się dzieje jak idziesz tą ścieżką zapadasz się w ziemię ziemia otwiera się i ujawnia te nazwiska i ponieważ powierzchnia kamienia jest tak odblaskowa staje się lustrem i naprawdę wszystko co wydaje się mieć substancję jest bardziej chropowata powierzchnia samych nazwisk Mayans idea był, że to nazwy, które były rzeczywistością substancja i że odblaskowość granitu otworzył się na inny świat, że nie mogliśmy wejść, ale który był tam dla nas, aby zobaczyć i ona opisuje, kiedy po raz pierwszy odwiedził witrynę, że chciała ujawnić, że krawędź dobrze w rzeczywistości powiedziała miałem prosty impuls do cięcia w ziemię wyobraziłem sobie biorąc nóż i Wyobrażałam sobie, że biorę nóż i wbijam go w ziemię, otwierając ją, początkową przemoc i ból, który z czasem się zagoi. Pisze, że doświadczenie pomnika pomoże ludziom pogodzić się ze śmiercią ich bliskich. Jest tu zaangażowana prawdziwa podróż, schodzisz w dół, znajdujesz imię swojego bliskiego osadzone w chronologicznym ciągu śmierci tych wszystkich żołnierzy, a potem wychodzisz. a potem wychodzisz z powrotem, to jest w samym centrum, chronologia zaczyna się i schodzi w dół w kierunku prawej strony, gdy stoimy przed ścianą, a następnie podnosi się ponownie na niskiej krawędzi lewej strony i przesuwa się w kierunku centrum ponownie i jak poruszamy się w dół centrum ścieżka rozszerza się i granit wznosi się ponad dziesięć stóp nad nami nazwiska stają się symbolem tej osoby pomnożone więcej niż 58,Maya Lin mówi o nazwisku jako o abstrakcji, która w rzeczywistości znaczy więcej dla rodziny i bliskich niż zdjęcie. Zdjęcie reprezentuje kogoś w konkretnym czasie, w konkretnym miejscu, w jednym momencie jego życia, podczas gdy nazwisko może przywołać wszystko o tej osobie. Istnieje ta potężna kumulacja wszystkich nazwisk, gdy schodzimy w dół, gdy wchodzimy w najgęstszy środek pomnika, staje się to absolutnie przytłaczające i jest to zupełnie inne doświadczenie niż większość poprzednich pomników wojennych. poprzednich pomników wojennych Kiedy myślimy o historii pomników wojennych, często myślimy o pomnikach bohaterów wojskowych, takich jak pomnik Lorda Nelsona na Trafalgar Square, albo o pomniku Shawa Augusta Saint Gaudensa w National Gallery, gdzie mamy bohatera prowadzącego anonimową armię z alegoryczną postacią reprezentującą pokój i śmierć. alegoryczną postacią reprezentującą pokój i śmierć to połączenie alegorii i heroizmu, które zwykle występuje w pomnikach, a tutaj jest całkowicie nieobecne Jak można stworzyć znaczący pomnik pod koniec XX wieku? Co to znaczy pozbawić pomnik wszelkiej formy reprezentacyjnej?świadomie abstrakcyjnego, a jednocześnie tak potężnego i znaczącego. Komitet, który się tym zajmował, zdecydował, że abstrakcja będzie najlepsza. Interesujące jest to, że komitet nie wiedział, kim jest Milan. Było czternaście setek zgłoszeń, całkowicie anonimowych. Jest Azjatką. Ciekawe, co by się stało, gdyby wiedzieli, od kogo pochodziła ta aplikacja. Gdy ujawniono jej tożsamość, nastąpił prawdziwy odwet i rasizm. Odwrót dotyczył też abstrakcji, którą ostatecznie rozwiązała znacznie bardziej naturalistyczna rzeźba przylegająca do głównego pomnika. która pokazuje żołnierzy w bardzo naturalistyczny sposób w trzech wymiarach, co jest również potężne, ale w sposób, który czuje się dużo bardziej publiczny i dużo mniej intymny. Milan był genialny, myślę, że w tworzeniu przestrzeni publicznej, a jednocześnie ogromnej intymności możemy poczuć te nazwiska wpisane i akt czytania jest zbliżyć się do internalizacji tych nazwisk mój Lin’s Vietnam Memorial Memoriał Wietnamu Lin jest jednym z najbardziej udanych pomników w kraju i najwyraźniej jednym z najczęściej odwiedzanych pomników w Waszyngtonie w artykule, który został opublikowany dużo później pisząc o swoich pomysłach na pomnik Milan powiedziała, że będzie on interfejsem pomiędzy naszym światem a cichszym, ciemniejszym i spokojniejszym światem poza nim Wybrałam czarny granit, aby powierzchnia była odbijająca i spokojna Nigdy nie patrzyłam na to, że pomnik będzie odbijający i spokojny. Nigdy nie patrzyłam na pomnik jak na ścianę, obiekt, ale jak na krawędź ziemi i otwartą stronę, efekt lustrzanego odbicia podwoiłby rozmiar parku, tworząc dwa światy, jeden, którego jesteśmy częścią, a drugi, do którego nie możemy wejść, ale nawet ten czarny granit wywołał kontrowersje. lub ze Szwecji do krajów, które miały naprawdę dobrą jakość czarnego granitu, ponieważ było zbyt wiele bagażu politycznego, ponieważ osoby uchylające się od poboru udały się do obu tych krajów, a jeden z przeciwników jej projektu powiedział, że nie potrzeba artystycznego wykształcenia, aby zobaczyć ten projekt pomnika za to, co jest czarną blizną w dziurze ukrytą jakby ze wstydu. Teraz to jest bardzo różne. niż to, co Milam zamierzała umieścić na murze. Ona specjalnie przyjęła apolityczne podejście i chciała, by projekt dotyczył weteranów, którzy poświęcili swoje życie, a nie politycznych kontrowersji. Nie chodziło o to, czy wojna była czymś haniebnym, czy honorowym. Kraj nie tylko walczył w wojnie, ale potem walczył sam ze sobą. o sens wojny, ale Milan, jak sądzę, bardzo mądrze odszedł od tego i na pierwszy plan wysunął po prostu nazwiska, liczbową moc tych wszystkich poległych i napisał ścianę D materializuje się jako forma i pozwala nazwiskom stać się obiektem czystych i odbijających powierzchni, które pozwoliłyby odwiedzającym zobaczyć siebie z nazwiskami
.