Przykład:
Mój przyjaciel zadzwonił do przyjaciela w Gruzji, aby upewnić się, że ona czytać tablicę rejestracyjną poprawnie i że nie są
7 numery i litery, a nie 6 jak nasze. Miała rację i został poinformowany, że to zachowanie zostało zidentyfikowane jako inicjacji gangu w Gruzji i było wszystko w wiadomościach. Zaczęli iść do sąsiednich stanów, które nie są świadome tego. Próbują i dostać się do przeciągnąć przez co myślisz, że jest nagły wypadek i potrzebują twojej pomocy, ale kiedy przeciągnąć, aby pomóc będą zabijać cię jako inicjacji. Mój przyjaciel nazwał tablicę rejestracyjną na policję, ale nie wydawali się zbyt zaniepokojeni, więc wysłała e-maila do szeryfa Leona Lotta dziś rano. Bądź ostrożny tam i ostrzec swoich przyjaciół i rodzinę. Lepiej jest otrzymać ten e-mail 25 razy i uratuje ci życie, niż zignorować go i zostać zabitym.
Origins: Ta pozorna aktualizacja długo żyjącej miejskiej legendy o inicjatorach gangów, którzy przemierzają nocne ulice w pojazdach z wyłączonymi reflektorami, a następnie ścigają i zabijają niczego nie spodziewających się kierowców, którzy błyskają na nich własnymi reflektorami, zaczęła pojawiać się w skrzynce odbiorczej snopes.com w maju 2006 roku. W przeciwieństwie do swojego dobrze znanego poprzednika, w którym to członkowie gangu byli tymi, na których się miga, w opowieści z 2006 roku przyszli gangsterzy sami mrugają reflektorami do potencjalnych ofiar, aby zasygnalizować im zjechanie na pobocze. Jednak, podobnie jak u poprzednika, motywacja zabójstw jest taka sama: zamordowanie przypadkowo wybranych osób w celu inicjacji do gangu.
Although the e-mailed ostrzeżenie stwierdza „to zachowanie zostało zidentyfikowane jako inicjacja gangu w Georgii,” nic nie wypłynęło na powierzchnię, aby poprzeć to stwierdzenie. Morderstwo przypadkowo wybranych ofiar nie jest powszechnym rytuałem inicjacji gangów, ani w Georgii, ani w innych miejscach w USA. Podczas gdy każdy oddział ma swoje własne rytuały przejścia, zwykłym sposobem indukcji pozostaje bycie „wskoczonym” – to znaczy, że inicjowani są bici przez pełnoprawnych członków gangu przez określony czas, a rekruci, którzy wytrzymują bicie, są przyjmowani do gangu.
As for the claim that assaults such as the one reported in this e-mailailed warning being „all over the news,” there has not been a spate of stories cropping up in the media about gang members luring motorists off the road by flashing their brights at them. Rzeczywiście, nie mogliśmy znaleźć nawet jednej historii o takim ataku.
Choć bezpodstawnie, to wymyślone ostrzeżenie zyskało zastrzyk energii, gdy zostało przekazane przez członka Stanowego Biura Pomocy Ofiarom w Karolinie Południowej. Ethel Douglas Ford, starszy menedżer ds. usług dla ofiar w tym biurze, otrzymała ostrzeżenie w e-mailu, a następnie pomyślała, aby przekazać je członkom rodziny, przyjaciołom i kolegom z pracy jako „Lepiej być bezpiecznym niż żałować”. Wysłali go do innych, zostawiając na e-mailu podpis Forda. To z kolei spowodowało, że osoby znajdujące się dalej w kolejce założyły, że Ford była autorką ostrzeżenia (nie była), lub miała bezpośrednią wiedzę na temat opisywanych wydarzeń (nie miała), lub przekazywała je w oficjalnym charakterze w imieniu Biura Pomocy Ofiarom Stanu Karolina Południowa (nie była). Jednakże, dodanie jej podpisu do przodu nadało opowieści aurę autorytetu – wiadomość wyglądała tak, jakby była rozsyłana jako oficjalne ostrzeżenie dla społeczeństwa przez konkretną agencję stanową i tak była postrzegana.
Powieść zyskała kolejny zastrzyk w ramię w październiku 2007 roku, kiedy 22-letni mężczyzna z Appleton w stanie Wisconsin twierdził, że został napadnięty zgodnie z legendą. Ofiara ataku powiedziała, że została zaatakowana przez trzech białych mężczyzn po tym, jak zatrzymała swój samochód na poboczu północnej części US 41 w odpowiedzi na ich migające światła drogowe. Lokalna policja zbadała sprawę i trzy tygodnie później została przeniesiona do oskarżenia „ofiary” o złożenie fałszywego raportu i dostarczenie fałszywych
informacji śledczym.
Powiedział porucznik policji Fox Valley Metro Ray Lee o rzekomym ataku, „Możemy powiedzieć bez wątpienia, że to nie miało miejsca, jak zostało nam zgłoszone. Nie odkryliśmy żadnych informacji, że był to przypadkowy akt przemocy dokonany przez nieznanych
indywidualistów, którzy aktywnie szukają ludzi, aby stać się ofiarą na jezdni.”
Były przypadki inicjacji w gangi uliczne, które prowadziły do zabójstw przypadkowych ofiar, ale są one rzadkie. Na ogół nie są to przypadki, w których nadzieja gangu dostaje wyraźny rozkaz od swoich zwierzchników, aby odebrać życie przypadkowo wybranym, ale raczej przypadki zabójstw, które zdarzają się przypadkowo w trakcie wykonywania zadań kryminalnych, do których przyszli wtajemniczeni zostali wysłani przez swoich opiekunów.
Na przykład, w ramach inicjacji do Bloods w grudniu 2004 roku w Harford County, Maryland, 18-letni Wayne Lavon Bond, Jr. i 21-letni Darrell Levon Miller otrzymali od swoich przełożonych rozkaz wezwania taksówki w odległe miejsce i obrabowania jej kierowcy. Chociaż z lektury relacji prasowych nie wynika jasno, czy którykolwiek z nich otrzymał rozkaz zamordowania człowieka, którego mieli obrabować, to po wejściu do taksówki z taksówkarzem, 37-letnim Deraldem Howardem Guessem, i uwolnieniu go od 20 dolarów, Bond strzelił Guessowi raz w skroń, zabijając go. Bond został skazany na dożywocie plus 60 lat. W zamian za zeznania przeciwko Bondowi, Miller został skazany na dożywocie z zawieszeniem na wszystkie lata z wyjątkiem 45.
Podobnie, w lutym 2004 roku w Nowym Jorku, kiedy 18-letni Charles (C-Murder) Bryant wyraził zainteresowanie wstąpieniem do frakcji Bloodsów zwanej Gun Squad, powiedziano mu, że będzie musiał obrabować dostawcę chińskiego jedzenia wtedy w drodze do mieszkania z zamówieniem. Napad na 18-letniego Huang Chena dokonany przez Bryanta, 19-letniego Nayquana Millera i 19-letniego Williama (Hitz) Capeharta szybko przerodził się w bestialską napaść na dostawcę jedzenia, który został pobity na śmierć młotkiem. Bryant otrzymał za tę zbrodnię wyrok 51-1/3 lat, a Capehart – 50+ lat. W zamian za zeznania przeciwko pozostałym, Miller otrzymał zmniejszoną karę więzienia od 20 lat do dożywocia.
Jednakże był przynajmniej jeden udokumentowany przypadek inicjacji do gangu dokonanej poprzez zabójstwo przypadkowo wybranych nieznajomych. 17 sierpnia 1998 r. Tracy Lambert i Susan Moore zostały uprowadzone przez przyszłych Cripsów („baby gangsters” lub „BGs”) w Linden, NC, wepchnięte do bagażnika samochodu Moore, wywiezione na pole poza miastem i stracone przez strzał w głowę. Wcześniej tego samego wieczoru Debra Cheeseborough została w podobny sposób uprowadzona przez grupę, wepchnięta do bagażnika swojego samochodu, przewieziona do Smith Lake w Fort Bragg i zastrzelona siedem razy w plecy. Cheeseborough została pozostawiona na śmierć, ale przeżyła, by zeznawać przeciwko porywaczom.
Dwaj przywódcy gangu, którzy zlecili uprowadzenia, Francisco Tirado i Eric Devon Queen, zostali uznani za winnych wszystkich stawianych im zarzutów, w tym morderstwa pierwszego stopnia, włamania, porwania, rozboju z użyciem niebezpiecznej broni, spisku, próby morderstwa pierwszego stopnia i napaści z zamiarem zabicia, zadając poważne obrażenia. Queen powiedział policji, że strzelił Lambertowi w głowę, podczas gdy inni się temu przyglądali. Ostatecznie wszyscy dziewięciu uczestnicy morderstw zostali oskarżeni i skazani.
Barbara „gang planked” Mikkelson
Ostatnia aktualizacja: 12 lipca 2011
 |
Źródła: |
Fenton, Justin. „Nastolatek skazany w Harford.”
The Baltimore Sun. 3 czerwca 2006 (s. B8). Fenton, Justin. „A Glimpse Into Gang Initiation.”
The Baltimore Sun. 2 kwietnia 2006 (str. G1). Jeffcoat, Wendy. „Migające światła: Miejska Legenda czy Inicjacja Gangu?”
The Times and Democrat. 9 lipca 2006. Lowe, Ed i John Lee. „Kaukauna Man Says Roadside Attack No Urban Legend.”
Appleton Post-Crescent. 5 października 2007. Appleton Post-Crescent. „Police: Man Lied About Being Beaten by Strangers on U.S. 41 .”
20 października 2007. Quillin, Martha. „State Seeks Death For Pair of Defendants.”
News and Observer. 4 kwietnia 2000 r. (s. A1). Shifrel, Scott. „’Took This Guy’s Life for Nothing’ – Killer.”
Daily News. 19 stycznia 2006 (s. 33).