Wierzy się, że taki Nagual używa swych mocy dla dobra lub zła, zgodnie z jego osobowością. Konkretne wierzenia różnią się między sobą, ale ogólna koncepcja nagualizmu jest ogólnoamerykańska. Nagualizm jest powiązany z prekolumbijskimi praktykami szamańskimi poprzez preklasyczne przedstawienia Olmeków, które są interpretowane jako ludzie przemieniający się w zwierzęta. System jest powiązany z mezoamerykańskim systemem kalendrycznym, używanym do rytuałów wróżbiarskich.
Data urodzenia często określa czy dana osoba będzie Nagualem. Mezoamerykańska wiara w tonalizm, gdzie wszyscy ludzie mają zwierzęcy odpowiednik, z którym związana jest ich siła życiowa, jest również częścią definicji nagualizmu. W języku angielskim słowo to jest często tłumaczone jako „transformująca czarownica”, ale tłumaczenie bez negatywnych konotacji słowa czarownica byłoby „transformujący trickster” lub „zmieniacz kształtów”.
Słowo nagual wywodzi się z nahuatlskiego słowa nahu?lli , rdzennego praktykującego religię, zidentyfikowanego przez Hiszpanów jako „magik”. Nagual jest nabywany wraz z innymi cechami dnia urodzenia danej osoby w momencie narodzin. Każdy dzień jest związany z jakimś zwierzęciem, które ma silne i słabe aspekty. Osoba urodzona w „Dniu Psa” miałaby zarówno silne jak i słabe aspekty 'Psa’.
W języku Nahuatl słowo tonalli było używane zarówno w odniesieniu do dnia jak i do zwierzęcia związanego z tym dniem. Nagual jest inny, gdzie tonal jest właściwym duchem dnia, nagual jest duchem znanym z dnia. Jest prawdopodobne, że tonal reprezentuje aspekt dzienny, a nagual aspekt nocny tonalli, „rzeczy dnia”. Ponieważ praktycy potężnej magii rodzili się zwykle w określone dni związane ze zwierzętami o silnym lub szkodliwym aspekcie, często mieli specyficzne tonale, takie jak jaguar czy puma. W mitologii azteckiej bóg Tezcatlipoca był obrońcą nagualizmu, ponieważ jego tonalem był jaguar i zarządzał on dystrybucją bogactwa.