Podział geograficzny Norwegii jest określony przez dominujące cechy krajobrazu. W południowej Norwegii, główne masywy górskie (w tym góry Hardangervidda, Jotunheimen i Dovre) i podział wód (dział wodny), które tworzą, określają główne obszary Fiordów Zachodnich (Vestlandet), Trondelag (Trøndelag) i Dolin Wschodnich (Østlandet). Ponieważ te góry są tak dominującą cechą, Norwegowie często mówią „na wschód od gór”, „na zachód od gór” lub „na północ od gór”.
Wielkie doliny wschodniej Norwegii wcinają się w centralne masywy górskie ze wschodu na zachód lub z południa na północ, podczas gdy wielkie fiordy na zachodzie podobnie wcinają się w masywy górskie (lub przylegającą tarczę górską) od stromej zachodniej krawędzi tarczy do działu wodnego. W większości północnej Norwegii podział wodny definiuje granicę ze Szwecją.wynikający z tego „rozdrobniony” krajobraz jest wyraźnie widoczny na mapach i zdjęciach satelitarnych.
Bardzo długa i niewiarygodnie nierówna linia brzegowa jest najbardziej charakterystyczną cechą Norwegii. Przegląd Geograficzny Norwegii podaje, że wybrzeże (łącznie z wyspami) ma ponad 100 000 kilometrów (tylko Kanada ma dłuższą linię brzegową). Geograficzny przegląd określa również 240 000 wysp. Większość Norwegów mieszka w odległości kilku kilometrów od słonej wody (fiordy lub ocean). Praktycznie wszystkie miasta są portami morskimi, godnymi uwagi wyjątkami są miasta nad jeziorem Mjøsa oraz stare miasta górnicze Røros i Kongsberg.
Wschodnie doliny charakteryzują się niekończącymi się dolinami, dużymi jeziorami, gęstymi lasami sosnowymi, a we wschodnich i południowych krańcach stosunkowo płaskimi nizinami. Wysokości alpejskie i rozległe płaskowyże górskie występują wzdłuż działu wodnego (zachodnia i północna granica). Klimat jest przeważnie kontynentalny (mroźne zimy, ciepłe lata), z wyjątkiem obszarów położonych w pobliżu Oslofjordu. Oslo, stolica Norwegii, jest głównym miastem regionu wschodniego. Podczas gdy Oslo jest geograficznym centrum wschodnich dolin, dwa główne systemy dolin/rzek kończą się w Drammen i Fredrikstad.
Zachodnie fiordy charakteryzują się dużymi fiordami, niezliczonymi wyspami, głębokimi dolinami kończącymi się gwałtownie, stromymi wzgórzami, rzekami często krótkimi i rwącymi. Region fiordów zachodnich jest domem dla wielu z najwyższych wodospadów na świecie. Krajobraz jest na ogół nierówny, a topografia złożona lub bardzo złożona. Klimat jest przeważnie łagodny/wilgotny oceaniczny (brak ekstremów temperaturowych), ale szczególnie chłodniejsze zimy i ogólnie bardziej suchy we wschodniej/ wewnętrznej części. Górzysty i w dużej części wysokogórski, w regionie Sunnmøre (na południe od Ålesund) i w okręgu Nordland (szczególnie wokół Lofotów) góry alpejskie wznoszą się stromo od Oceanu Atlantyckiego. Bergen jest głównym miastem w zachodniej części fiordów. Stavanger leży na północnym skraju Jæren, jedynej nizinnej równiny w tym obszarze.
Krajobraz Trondelag częściowo przypomina krajobraz wschodnich dolin, pofałdowane, przyjemne krajobrazy, łagodne doliny nizinne, duże rzeki i jeziora, częściowo wyżyny, rozległe lasy/bagna w kilku częściach, poobijane przez pogodę niziny na wybrzeżu, góry alpejskie wzdłuż granicy. Od klimatu nadmorskiego do kontynentalnego. Starożytne Trondheim jest głównym miastem w tym obszarze.
Północna Norwegia to rozległy, zróżnicowany obszar od Trondelag do granicy rosyjskiej i fińskiej. Okręgi Nordland i Troms są w większości bardzo surowe (głębokie fiordy, góry alpejskie), jak region Fiordów Zachodnich, ale obejmują również główne doliny śródlądowe. Okręg Finnmark charakteryzuje się rozległą równiną/wyżyną o umiarkowanej wysokości, poprzecinaną szerokimi fiordami.
Południowe wybrzeże (Sørlandet) to nizina i związane z nią doliny/wzgórza od zewnętrznej części Oslofjord do małego miasta Flekkefjord. Obszar ten charakteryzuje się małymi fiordami, licznymi małymi wyspami, licznymi rzekami, falistymi wzgórzami/lasami, umiarkowanymi wysokościami. Kristiansand jest głównym miastem tego obszaru.
W Norwegii znajduje się kilkaset tysięcy jezior (możliwe, że nawet 450 000) pokrywających 5% powierzchni kraju (obszar mniej więcej wielkości Słowenii). Ponad 2600 km2 lub 1% głównego lądu pokryte jest lodowcami lub stałym śniegiem. 37 % głównego lądu pokrywają lasy, natomiast 44 % to góry lub różne rodzaje bezdrzewnych „otwartych obszarów”.
Tutaj jest link do niektórych informacji biura turystycznego o atrakcjach przyrodniczych,
.