Piper PA-46

PA-46-310P MalibuEdit

Pierwszy egzemplarz wstępnej wersji produkcyjnej oblatano w sierpniu 1982 roku, a certyfikat FAA uzyskano we wrześniu 1983 roku. Dostawy rozpoczęły się dwa miesiące później. Zbudowano 404 samoloty z silnikami Continental TSIO-520, zanim model ten został zastąpiony w produkcji przez PA-46-350P Malibu Mirage.

Płatowiec PA-46-310P Malibu ustanowił kilka światowych rekordów prędkości: Seattle do Nowego Jorku ustanowiony 23 listopada 1987 r. na 259,27 mph (417 km/h); Detroit do Waszyngtonu ustanowiony 4 stycznia 1989 r. na 395,96 mph (637 km/h); oraz Chicago do Toronto ustanowiony 8 stycznia 1989 r. na 439,13 mph (707 km/h). Wszystkie trzy rekordy zostały ustanowione przez Steve Stout w jego 1986 Malibu N9114B.

The Continental TSIO-520-BE napędzane Malibu został wycofany w 1988 roku po serii incydentów i wypadków przypisywanych do awarii silnika. Jeden z takich wypadków zaowocował ugodą, w której firma Teledyne Continental Motors wypłaciła 32 125 000 USD pilotowi poszkodowanemu w katastrofie samolotu Malibu.

PA-46-350P Malibu MirageEdit

Produkcja Malibu Mirage rozpoczęła się w październiku 1988 roku na rok modelowy 1989. Nowe elementy obejmowały mocniejszy silnik Lycoming TIO-540-AE2A 350 KM (260 kW) i nowe skrzydło. W ciągu kolejnych lat modelowych nastąpiły różne zmiany. Wcześniejsze modele miały panel typu All-King, a później stał się on w dużej mierze Garmin, szklany kokpit Garmin G1000 jest obecnie standardem.

W 1995 roku, przednia szyba pilota stała się szklana (wcześniej była to szyba akrylowa z nakładką z taśmy termicznej). W 1996 roku, liczne przełączniki zostały przeniesione do konsoli nad głową. W 1999 roku Mirage zyskał wzmocnione skrzydło zaprojektowane dla turbośmigłowego Meridiana.

PA-46-500TP Malibu MeridianEdit

W 1997 r, Piper ogłosił zamiar wprowadzenia na rynek wersji Malibu z napędem turbośmigłowym, a w następnym roku oblatał prototyp napędzany silnikiem Pratt & Whitney Canada PT6A-42A o mocy 500 KM (370 kW). Certyfikację uzyskano we wrześniu 2000 roku, a dostawy rozpoczęły się w listopadzie tego samego roku. Zmiany wprowadzone w celu umożliwienia zastosowania napędu turbośmigłowego obejmują większe skrzydła i powierzchnie ogonowe. W 2009 roku Piper zaczął oferować Meridiana z trzyekranową wersją systemu Garmin G1000, w tym z autopilotem Garmin GFC 700, który zastąpił system Avidyne Entegra.

Piper M-ClassEdit

Piper Aircraft nie określa już swoich samolotów najwyższej klasy nazwami Malibu, Malibu Mirage lub Malibu Meridian. Linia samolotów PA-46, od 2015 roku, jest teraz określana jako Piper M-Class. M350, M500 i najnowszy M600 składają się na całą linię M-Class. Modele wahają się w cenie od M350 za 1,15 miliona dolarów, przez 2,26 miliona dolarów za M500, do flagowego M600, którego ceny zaczynają się od ponad 2,8 miliona dolarów.

M350Edit

M350 jest unowocześnioną wersją Mirage. M350 jest wyposażony w ten sam turbodoładowany silnik Lycoming TIO-540-AE2A o mocy 350 KM (261 kW) i trójłopatowe śmigło Hartzell, co Mirage. Ulepszenia w stosunku do Mirage’a to cyfrowy system ilości paliwa firmy Ametek oraz ulepszony system lotu Garmin G1000 NXi. Nowy system Garmina posiada narzędzia do ochrony obwiedni i zapobiegania niedotlenieniu. Zainicjuje on awaryjne zniżanie w przypadku, gdy pilot stanie się niezdolny do lotu z powodu niedotlenienia. M350 osiąga prędkość przelotową 213 kn (394 km/h) i zasięg 1.343 nmi (2.487 km). Pułap samolotu wynosi 7 620 m (25 000 stóp). Bez wiatru, przy standardowej masie brutto start osiąga się w odległości 1 087 stóp (331 m), a lądowanie w odległości 1 020 stóp (311 m).

M500Edit

M500 jest unowocześnioną wersją Meridiana. Podobnie jak M350, posiada zaktualizowany system lotu Garmin G1000 NXi. System G1000 NXi zawiera funkcję automatycznego poziomowania skrzydeł i obejścia sterowania, aby zapobiec przekroczeniu obwiedni lotu samolotu. Ma to na celu utrzymanie bezpiecznych, stabilnych warunków lotu w przypadku dezorientacji pilota lub jego niezdolności do lotu. Zabezpieczenie to nosi nazwę ESP (Electronic Stability and Protection).M500 posiada również ADS-B, ale nie posiada FADEC. Zbiorniki paliwa M500 mogą pomieścić 170 gal USA (644 l), a jego silnik Pratt & Whitney PT6A-42A spala 37 gal USA/h (140 l/h).Jest to lekki samolot o maksymalnej masie rampowej 5 135 lb (2 329 kg) i 5 092 lb (2 310 kg) MTOW. Jego prędkość przelotowa wynosi 260 kn (482 km/h) na wysokości 9144 m (30 000 stóp). M500, w cenie $2.26M ma niewielu konkurentów, w tym tańszego, siostrzanego Pipera M350, $2.3M Cirrus Vision SF50, $3M Epic E1000 i $3M Eclipse 550.

M600Edit

W 2015 roku firma Piper wprowadziła model M600, jako unowocześnienie modelu M500. M600 ma moc 600 KM (447 kW) i cenę 2,82 mln dolarów. Nowy M600 jest wyposażony w Garmin G3000, nowe skrzydło i większą pojemność paliwa. Samolot jest bardziej wydajny niż M500, ponieważ M600 ma większy zasięg i nieco wyższą prędkość maksymalną. Posiada narzędzia antyhipoksyjne jak w M350.

Od czerwca 2016 do marca 2018 roku dostarczono 50 sztuk, głównie w USA i w większości są to samoloty typu owner-flown.Oferuje prawie zasięg TBM 900 za znacznie mniejsze koszty i może operować z krótszych pasów startowych niż bardzo lekkie odrzutowce, takie jak Eclipse 500 czy Citation Mustang.Spala 350 lb (160 kg) (56.3 usgal/godzinę) w pierwszej godzinie, 300 lb (140 kg) (50 usgal/godzinę) w drugiej godzinie i 200 lb (91 kg) później, średnio 270 lb/godzinę (45 US gal (170 l)) na godzinę, podczas gdy 125-130 dolarów na godzinę musi być zapisane w budżecie na przegląd średniookresowy silnika 1,800 h przed remontem 150,000-200,000 dolarów 3,600 h.

Począwszy od 2020 roku Piper będzie oferował awaryjny system autolądowania firmy Garmin, który inicjuje się po naciśnięciu przycisku. Wbudowany w zintegrowaną awionikę G3000 dla nowego modelu SLS, system ten będzie pierwszym w lotnictwie ogólnym, wraz z Cirrus Vision Jet. Piper nazywa tę technologię „HALO”.Oferowana za 170.000 dolarów wraz z dodatkowym wyposażeniem, zapewnia dostęp do ponad 9.000 pasów startowych o długości ponad 4.500 stóp (1.400 m).

PA-46R-350T MatrixEdit

W październiku 2007 roku firma Piper ogłosiła Matrixa, nieciśnieniową wersję Mirage’a. Nowy model został oznaczony jako PA-46R-350T, wskazując na chowane podwozie, moc 350 KM (260 kW) i turbodoładowanie.

Piper Aircraft sprzedaje Matrixa jako samolot klasy kabinowej dla posiadaczy Cirrusa SR-22 i Cessny 400, do których mogą się przesiąść.

Standardowe wyposażenie Matrixa obejmuje wbudowany system tlenowy, szklany kokpit Avidyne Entegra, autopilota S-Tec 55X i klimatyzację.

Dużymi opcjami w modelu Matrix są system odladzania, pakiet „Enhanced Situational Awareness Package”, hamulce prędkościowe, pakiet awioniki zawierający system Avidyne TAS610 z dwiema antenami, radar pogodowy GWX-68 oraz, począwszy od 2010 roku, system awioniki Garmin G1000 z dwoma 10-calowymi wyświetlaczami PFD i 15-calowym MFD.

Dostawy Matrixa rozpoczęły się na początku 2008 roku.

JetPROPEdit

JetPROP to konwersja silnika turbinowego dla PA-46-310P Malibu i PA-46-350P Malibu Mirage oferowana przez Rocket Engineering of Spokane, WA. Pierwotnie certyfikowany w 1998 roku jako JetPROP DLX z silnikiem Pratt & Whitney PT6A-34, konwersje 90 i wyższe wykorzystywały P&W PT6A-35, po tym jak -34 został wycofany z produkcji. Tańsza wersja JetPROP DL stała się dostępna w październiku 2003 roku z silnikiem P&W PT6A-21. Do września 2008 roku dostarczono 233 egzemplarze JetPROP. Dwadzieścia procent całej floty PA-46 zostało przekonwertowanych.

ZeroAvia HyFlyerEdit

ZeroAvia, partner z Cranfield University, jest amerykańsko-ukraińskim startupem rozwijającym układ napędowy z wodorowymi ogniwami paliwowymi, którego celem jest zmniejszenie o połowę kosztów operacyjnych turbiny.testuje w locie parę silników elektrycznych o mocy 130 kW (170 KM) zastępujących silnik tłokowy Pipera Malibu Mirage w Kalifornii.We wrześniu 2019 roku rząd Wielkiej Brytanii przyznał 2,7 miliona funtów (3,3 miliona dolarów) na swój demonstrator HyFlyer, którego kulminacją będzie lot o długości 250-300 nmi (460-560 km) z wykorzystaniem wodorowych ogniw paliwowych.Inni partnerzy, w tym EMEC z Orkney Isles, Cranfield Aerospace Solutions i deweloper ogniw paliwowych Intelligent Energy, powinni dopasować się do tego finansowania. Prototyp wykonał swój dziewiczy lot napędzany wodorem na lotnisku w Cranfield 24 września 2020 r.

.