NASA 10-minutowy test chudości*
Nietolerancja ortostatyczna (OI) jest terminem zbiorczym używanym do opisania nieprawidłowej odpowiedzi autonomicznego układu nerwowego na wyzwanie ortostatyczne. Hipotensja ortostatyczna (OH), hipotensja mediowana neuronalnie (NMH) i zespół posturalnej tachykardii ortostatycznej (PoTS) to terminy używane do opisania wariantów tej odpowiedzi. Nowe, oparte na dowodach kryteria kliniczne IOM dla ME/CFS stwierdzają, że nietolerancja ortostatyczna jest powszechną i często pomijaną cechą choroby, która jest obiektywnie mierzalna. OI może przyczyniać się do zawrotów głowy, zmęczenia, zaburzeń funkcji poznawczych, dyskomfortu w klatce piersiowej i jamie brzusznej oraz objawów bólowych.
Zalecamy, aby wszyscy pacjenci z ME/CFS i fibromialgią mieli wykonany 10-minutowy Test Chudości NASA w celu oceny nietolerancji ortostatycznej. Aby ułatwić przyjęcie tego testu, Centrum Batemana Horne’a przygotowało te proste instrukcje dla pracowników służby zdrowia w celu zapoznania ich z procesem i zachęcenia do wykorzystania go u swoich pacjentów.
Zachęcamy pacjentów z ME/CFS i FM do udostępnienia linku do tego postu lub pobrania poniższych instrukcji w celu podzielenia się tą informacją ze swoim zespołem opieki zdrowotnej.
- Pobierz kopię instrukcji dla świadczeniodawców tutaj.
- Pobierz kopię instrukcji dla pacjentów tutaj.
Test będzie najbardziej odkrywczy, jeśli środki zmniejszające nietolerancję ortostatyczną zostaną wstrzymane przed testem. Na przykład: ogranicz spożycie dodatkowych płynów i sodu, nie noś skarpet uciskowych i zmień przyjmowanie leków, które mogą wpłynąć na wynik testu (patrz poniżej). Te zabiegi mogą być wznowione po badaniu. Jeśli to możliwe, używaj urządzeń do ciągłego monitorowania.
Poproś pacjenta, aby zdjął buty i skarpetki i położył się na łóżku lub stole egzaminacyjnym w pozycji supine. Po 5-10 minutach spokojnego leżenia, zanotuj ciśnienie krwi i puls. Powtórz pomiar minutę później. Jeśli powtórzone pomiary parametrów życiowych nie są podobne, powtórz je, aż dwa kolejne odczyty będą względnie zgodne. Celem jest określenie średniego spoczynkowego ciśnienia krwi i pulsu.
Następnie poproś pacjenta, aby wstał, stanął prosto i oparł się o ścianę, tylko z łopatkami stykającymi się ze ścianą i piętami w odległości około 6″ od ściany. Poinstruuj pacjenta, aby rozluźnił się tak bardzo, jak to możliwe. Kiedy pacjent oprze się już o ścianę, uruchom zegar i zarejestruj pierwsze ciśnienie krwi i puls w pozycji stojącej. Powtarzaj pomiar ciśnienia krwi i pulsu co minutę przez następne 10 minut. Poinstruować pacjenta, aby nie rozmawiał i nie gawędził, z wyjątkiem zgłaszania objawów, oraz aby nie poruszał stopami lub nie zmieniał ciężaru ciała. Obserwować pacjenta pod kątem występowania światłowstrętu lub oznak omdlenia i przerwać badanie, jeśli pacjent jest bliski omdlenia. Obserwuj skórę i kończyny pod kątem obrzęku lub zmian koloru i temperatury. Ocenić zdolności poznawcze. Dołącz wszelkie komentarze, jeśli dotyczy. Szablon, który może być użyty do rejestracji ciśnienia krwi i pulsu znajduje się na stronie 2.
Ogólne instrukcje przygotowania do testu, zalecane przez świadczeniodawcę, dostosowane odpowiednio do każdego pacjenta.
- Zmniejszyć spożycie wody/płynów do 500-1000 mL na 24 godziny przed testem
- Zmniejszyć spożycie sodu na 48 godzin przed testem
- Nie nosić skarpetek uciskowych ani odzieży w dniu testu
- Zatrzymać leki, suplementy lub substancje, które mogą wpływać na ciśnienie krwi lub częstość akcji serca, z czasem opartym na okresie półtrwania leku i bezpieczeństwie pacjenta. Przykłady:
- midodryna lub Northera
- fludrokortyzon
- beta-blokery, takie jak propranolol, metoprolol lub atenolol
- stymulanty, takie jak metylofenidat, deksadryna lub kofeina
- trójcykliczne leki przeciwdepresyjne (TCA)- amitryptylina, doksepina lub cyklobenzapryna
- inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI) np.g. Cymbalta lub duloksetyna
- tizanidyna
*10-minutowy Test Chudości NASA jest wariantem testu stosowanego przez badaczy NASA do badania nietolerancji ortostatycznej1; Zmniejsza wpływ mięśni na powrót żylny, co jest główną przyczyną zmienności w testach ortostatycznych. Test pasywnej postawy został zatwierdzony jako równoważna lub lepsza miara nietolerancji ortostatycznej w porównaniu z testami z pochyloną głową2,3.
Bungo, M. W., Charles, J. B., & Johnson Jr, P. C. (1985). Cardiovascular deconditioning during space flight and the use of saline as a countermeasure to orthostatic intolerance. Aviation, space, and environmental medicine, 56(10), 985-990. Shvartz, E., Meroz, A., Magazanik, A., Shoenfeld, Y., & Shapiro, Y. (1977). Exercise and heat orthostatism and the effect of heat acclimation and physical fitness. Aviation, Space, and Environmental Medicine, 48(9), 836-842. Hyatt, K. H., Jacobson, L. B., & Schneider, V. S. (1975). Comparison of 70 degrees tilt, LBNP, and passive standing as measures of orthostatic tolerance. Aviation, Space, and Environmental Medicine, 46(6), 801-808.