Privacy & Cookies
Ta strona używa plików cookie. Kontynuując, wyrażasz zgodę na ich użycie. Dowiedz się więcej, w tym jak kontrolować pliki cookie.
Brad Pitt i Jonah Hill przedstawili sabermetrię masom w 2011 roku w filmie Moneyball.
Wszyscy słyszeliśmy powiedzenie „Bądź miły dla frajerów. Szanse są, że skończysz pracując dla jednego.” Nie tylko pracowałem dla jednego z nich, ale poprosiłem o pracę dla niego. John nie jest kujonem w tradycyjnym znaczeniu tego słowa. Ma wystarczającą prezencję społeczną, aby poruszać się po świecie bez niezręczności zwykle kojarzonej z niezwykle wysoką inteligencją i jest zaskakująco wysportowany, wiesz, jak na kujona. Jego naturalny intelekt jest poza skalą. Ma talent do liczb. Mówi tak szybko, że nie wierzysz, że nawet on jest w stanie przetrawić wszystkie liczby, które wyrzuca z siebie.
Jedną rzeczą, którą zyskałem pracując z nim, jest to, że każdy może nauczyć się liczb. Nie zrozum mnie źle, nauka liczb i matematyki to jedna rzecz. Posiadanie mózgu, który może je przetwarzać z prędkością światła to coś innego. Ale jeśli możesz zmienić sposób myślenia i rozbić rzeczy na mniejsze, łatwiejsze do zrozumienia kawałki, to zrozumienie Johna okazało się możliwe.
W ten sam sposób zrozumienie Johna wymagało ode mnie świadomej zmiany sposobu myślenia o liczbach, które on wyrzucał sabermetria wymaga od nas przeformułowania sposobu, w jaki nasze mózgi myślą o statystykach baseballowych.
Bill James zdefiniował sabermetrię jako poszukiwanie obiektywnej wiedzy o baseballu.
Czy sabermetria mierzy wydajność gracza pozycyjnego czy miotacza, prawie zawsze wyrażana jest w zwycięstwach, biegach lub w stosunku do średniej ligowej. Dzieje się tak, ponieważ celem baseballu jest wygranie meczu poprzez zdobycie większej ilości punktów niż przeciwnik.
To jest sposób, w jaki musimy przekwalifikować nasz mózg. Oceniając zawodników i ich występy musimy myśleć w kategoriach: ile runów lub zwycięstw jest wart ten zawodnik i jego występ. Albo musimy myśleć w kategoriach o ile lepszy lub gorszy był w porównaniu do średniej ligowej. To jest myślenie sabermetryczne.
Pytania, które zadajemy nie zmieniły się. Nadal chcemy wiedzieć, który gracz jest „najbardziej wartościowy”. Nadal chcemy wiedzieć, który gracz w historii jest najwspanialszy. Nadal chcemy wiedzieć, czy miotacze są tak samo wartościowi jak uderzający. Zamiast używać domysłów sabermetria przyjęła matematyczne podejście, aby spróbować odpowiedzieć na te pytania.
Trout i Cabrera byli ucieleśnieniem nowej szkoły vs starej szkoły podczas debaty o MVP 2012.
Nie oznacza to, że odrzucamy lub nie dbamy już o home runs, rbi, stolen bases, innings pitched, strikeouts i inne tradycyjne statystyki. Te statystyki są surowymi danymi i są często określane jako statystyki licznikowe. Bez tych surowych danych, sabermetria nie jest możliwa. Musimy je znać, aby prawidłowo oceniać zawodników. Same w sobie nie dostarczają nam już odpowiedzi na nasze pytania. Zamiast tego, są one kawałkami skomplikowanej układanki, którą próbujemy rozwiązać, aby odpowiedzieć na te pytania.
Sabermetria jest ciągle rozwijającą się nauką. Sabermetrycy z natury nie są zadowoleni. Dążą do poprawy istniejącego stanu rzeczy i szukają nowych sposobów pomiaru. Ponieważ ilość dostępnych danych wciąż rośnie, liczba metryk i ich dokładność będzie rosła.
Nie mam zaawansowanego stopnia z matematyki. Jestem dowodem na to, że osoba z ograniczonym zapleczem matematycznym może mieć robocze zrozumienie zaawansowanej analizy statystycznej. Po prostu trzeba chcieć się tego nauczyć.
W tej serii artykułów omówimy metryki, których możesz nie znać. Nie będę starał się wyjaśnić każdej metryki wspomnianej w każdym artykule. Mój pomysł polega na tym, aby usuwać jedną większą metrykę na raz.