Simone Biles urodziła się w Columbus w stanie Ohio. Oboje z jej rodziców zmagało się z alkoholizmem i uzależnieniem od narkotyków. Jej rodzony ojciec porzucił rodzinę, a jej matka, Shannon, nie była w stanie opiekować się Simone i jej trójką rodzeństwa. Po pobycie w rodzinie zastępczej, trzyletnia Simone i jej młodsza siostra, Adria, zostały adoptowane przez ojca Shannon, Rona Bilesa, i jego drugą żonę, Nellie. Starszy brat i siostra Simone zostali adoptowani przez siostrę Rona Bilesa. Ron Biles jest weteranem sił powietrznych i byłym kontrolerem ruchu lotniczego. Nellie jest wykształconą pielęgniarką, która posiadała i prowadziła szereg domów opieki w rejonie Houston. Dzięki nim Simone i Adria otrzymały bezpieczne wychowanie w Spring w Teksasie, na przedmieściach Houston, a dziewczynki zawsze uważały Rona i Nellie za matkę i ojca. Od samego początku Simone była aktywnym dzieckiem, biegała i skakała gdzie tylko mogła. Jej naturalna siła i wysoka energia łączyły się z niezwykłą odwagą fizyczną. „Po prostu bardzo odważne dziecko” – tak opisywała siebie w tamtym wieku. Podczas wycieczki do przedszkola w wieku sześciu lat, została zabrana na salę gimnastyczną, gdzie zobaczyła starsze dziewczynki ćwiczące gimnastykę. Kiedy trenerzy zobaczyli, że sześcioletnia Simone z powodzeniem naśladuje wyczyny dziewcząt w wieku nastoletnim, napisali list do rodziny, sugerując, by dziecko uczęszczało na regularne zajęcia gimnastyczne. Rozpoczęła program treningowy w Bannon’s Gymnastix w Houston z trenerką Aimee Boorman. Energiczne dziecko szybko podjęło treningi i wyruszyło w długą drogę do zostania mistrzynią.
Bujność i bezgraniczna energia, która uczyniła Biles uczennicą gwiazd w Bannon’s Gymnastix, stanowiła inne wyzwanie dla jej nauczycieli i kolegów z klasy w szkole publicznej. W młodym wieku zdiagnozowano u niej zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD). Jak większość młodych ludzi z tą diagnozą, przepisano jej środek stymulujący Ritalin. Dzięki niemu była w stanie przez dłuższy czas skupić się na zadaniu, które przed nią stało, czy to akademickim, czy gimnastycznym. Nellie Biles była wielką pomocą dla Simone, jak również, siadając z nią na początku każdego roku, aby napisać listę celów na następne 12 miesięcy i rejestrować jej postępy w ciągu roku.
Simon Biles dokonał jej pierwszy występ w juniorów krajowych konkurencji w 2011 American Classic w Houston, umieszczając trzeci w konkursie all-around i pierwszy w sklepieniu. Simone był teraz na rozdrożu. Podjęcie zobowiązania do konkurencyjnej gimnastyki będzie wymagało poświęcenia. W wieku 14 lat, Biles opuściła szkołę publiczną, aby uczyć się w domu. Od tego czasu odpuściłaby zwykłą rundę nastoletnich działań społecznych, aby trenować przez sześć do ośmiu godzin dziennie.
W 2012 American Classic, zajęła trzecie miejsce na równoważni, zremisowała na drugim miejscu w ćwiczeniach na podłodze i zajęła pierwsze miejsce zarówno w konkursie sklepienia i all-around. Na 2012 U.S. Classic, ona umieszczona drugi w podłodze ćwiczenia i ponownie skończył pierwszy w sklepieniu i all-around konkurencji. Zajęła pierwsze miejsce na sklepieniu ponownie na USA Gymnastics National Championships i została nazwana do United States Junior National Team.
Na 2013 U.S. Classic, straciła kontrolę na balansie i upadła podczas ćwiczenia na podłodze. Jej trenerka, Aimee Boorman, została zmuszona do ściągnięcia jej ze spotkania. Obserwatorzy toru gimnastycznego otwarcie zastanawiali się, czy jej niezaprzeczalna siła i zwinność wystarczyły, by pokonać jakiś wewnętrzny deficyt. Biles skonsultowała się z psychologiem sportowym i wzięła udział w prywatnym obozie treningowym z legendarną trenerką Mártą Károlyi. Biles nie opowiada szczegółowo o istocie tych sesji, ale coś w nich kliknęło. Nauczyła się odsuwać od siebie oczekiwania innych i cieszyć się swoim występem w danej chwili. Zaledwie trzy tygodnie po fatalnym występie w Classicu, zdobyła mistrzostwo USA Gymnastics i została powołana do kadry narodowej seniorów. Dwa miesiące później wygrała World Gymnastics Championships w Antwerpii, w Belgii – jej pierwszy międzynarodowy tytuł – zdobywając pierwsze miejsce w ćwiczeniach na podłodze, drugie na sklepieniu i pierwsze w all-around. Od tamtej pory nie przegrała żadnego spotkania.
Biles ustanawiała nowy standard wydajności w swoim sporcie. Wysokość jej skoków, szybkość jej obrotów i pewność lądowania wyróżniały ją spośród wszystkich konkurentów. W historycznym dziesięciopunktowym systemie Międzynarodowej Federacji Gimnastyki, wyniki gimnastyków w każdym wydarzeniu były oceniane w stałej skali od jednego do dziesięciu. System ten zachęcał zawodników do doskonalenia tradycyjnych umiejętności, a przede wszystkim do unikania błędów, a nie do eksperymentowania z nowymi ruchami. W nowej, otwartej skali, wprowadzonej przez federację w 2006 roku, można było rozpoznać wyższe poziomy trudności, a Biles była przygotowana na ich przekraczanie. Na sklepieniu i równoważni dodała do swoich zjazdów dodatkowe skręty i salta. Podczas gdy Biles dochodziła do siebie po kontuzji kolana, jej trener zasugerował jej, aby zakończyła podwójny układ (przerzucanie koniec do końca z prostymi nogami i ciałem) wykonując półobrót i lądując na jednej nodze, oszczędzając delikatne kolano. Biles wprowadziła nową umiejętność na Mistrzostwach Świata w 2013 roku; obecnie weszła ona do repertuaru i jest znana jako Biles.
W 2014 roku Biles i jej trenerka, Aimee Boorman, zakończyli współpracę z firmą Bannon’s Gymnastix. Ron i Nellie Biles otworzyli nowy obiekt, Word Champions Centre, w Spring w Teksasie, gdzie Boorman i Biles trenowali przez kolejne sezony. Kontuzja barku trzymała Biles z dala od konkurencji na początku sezonu 2014, ale wróciła w 2014 U.S. Classic w Chicago, wiążąc się na pierwszym miejscu na belce równoważni, zajmując pierwsze miejsce w sklepieniu i ćwiczeniach podłogowych, a także wygrywając all-around z dużym marginesem. Teraz rutynowo wyprzedzała swoje najbliższe konkurentki marginesami całych punktów, a nie frakcji, jak to jest bardziej zwyczajowo przyjęte. W 2014 USA Gymnastics National Championships, Biles zdobył srebro na równoważni, pomimo upadku podczas ostatniego ćwiczenia w dwudniowym spotkaniu. Zdobyła złoto w sklepieniu i ćwiczeniach podłogowych, aby wyłonić się jako krajowy mistrz all-around po dwóch dniach konkurencji, kończąc ponad cztery punkty przed najbliższym konkurentem. Później w tym samym roku, na Mistrzostwach Świata w Gimnastyce Artystycznej w Nanning w Chinach, Biles zdobył srebrny medal w sklepieniu, złoto w belce równoważni i ćwiczeniach podłogowych, a także zdobył swój drugi z rzędu tytuł światowy all-around.
Biles rozpoczęła 2015 rok od zwycięstw w AT&T American Cup w Arlington w Teksasie oraz City of Jesolo Trophy we Włoszech. Na tegorocznym U.S. Classic, zajęła pierwsze miejsce w konkursie all-around, z pierwszymi miejscami w balance beam, vault i floor exercise. Chociaż wygrała wczesne przyjęcie do UCLA, podjęła decyzję, aby stać się profesjonalnym, tym samym tracąc możliwość konkurowania dla UCLA.
Her zwycięska passa kontynuowana z trzecim z rzędu mistrzostwem all-around na 2015 U.S. National. Zdobyła trzeci międzynarodowy tytuł na Mistrzostwach Świata w Glasgow, Szkocja. W Glasgow, wzięła złote medale w balansie i ćwiczeniach podłogowych ponownie, przynosząc jej łączną liczbę medali i złotych medali do najwyższego kiedykolwiek zdobytego przez jakąkolwiek kobietę w światowych zawodach gimnastycznych. Została nazwana Team USA Athlete of the Year.
Weszła w nowy rok rywalizacji, taki, który zobaczyłby jej udział w igrzyskach olimpijskich po raz pierwszy. Rozpoczęła rok wygrywając all-around na Pacific Rim Championships z najwyższymi wynikami na sklepieniu, podłodze i belce równoważni. Na 2016 USA Gymnastics National Championships, ponownie zdobyła tytuły w sklepieniu i ćwiczeniach podłogowych, zdobywając tytuł all-around.
Zgodnie z oczekiwaniami, Biles został wybrany do zespołu olimpijskiego 2016, a trener Boorman został wybrany do kierowania zespołem USA Gymnastics Women’s Team. Igrzyska Olimpijskie w 2016 roku odbyły się w Rio de Janeiro w Brazylii. 9 sierpnia 2016 r. Biles poprowadziła amerykańskie gimnastyczki do zwycięstwa w zawodach drużynowych, z wynikiem o ponad osiem punktów lepszym od zajmującej drugie miejsce drużyny rosyjskiej. Dwa dni później, Biles wziął złoty medal w imprezie all-around, z najwyższymi wynikami na sklepieniu, podłodze i belce równoważni. Drugi indywidualny złoty medal zdobyła na sklepieniu. Pomimo pierwszego miejsca na równoważni w konkursie all-around kilka dni wcześniej, niespodziewany błąd zepsuł imponujący występ w finale na równoważni. Mimo to otrzymała brązowy medal za to wydarzenie. Na koniec zdobyła czwarty złoty medal w finale ćwiczeń na podłodze. Oprócz ustanowienia kilku innych rekordów świata, ustanowiła nowy amerykański rekord dla największej liczby złotych medali w gimnastyce na jednych igrzyskach olimpijskich. Łącznie z występami na Igrzyskach Olimpijskich i Mistrzostwach Świata zdobyła 19 medali, co czyni ją najbardziej udekorowaną amerykańską gimnastyczką wszech czasów. Jako wybitna gwiazda Team USA na igrzyskach, Biles została wybrana przez swoich kolegów z drużyny, aby nieść flagę swojego kraju w ceremoniach zamknięcia.
W następstwie Igrzysk rosyjscy hakerzy komputerowi uzyskali dostęp do dokumentacji medycznej Biles i innych sportowców Team USA. Ujawniły one, że Biles miał testowane pozytywne dla Ritalin i próbował wykorzystać te informacje do dyskredytowania jej wydajność. Biles swobodnie przyznała, że od dawna bierze Ritalin na ADHD, a Komitet Olimpijski potwierdził, że otrzymała zwolnienie terapeutyczne, aby kontynuować przyjmowanie leku podczas zawodów. Jej szczera dyskusja o jej doświadczeniach z ADHD dała zachętę wielu młodym ludziom w podobnych sytuacjach.
Po 13 latach nieustannych ćwiczeń i zawodów, Biles zdecydowała się wziąć rok przerwy przed wznowieniem treningów na Igrzyska Olimpijskie w 2020 roku. W 2017 roku otrzymała nagrodę ESPY Award dla najlepszej kobiety sportowca roku. Po tym, jak jej życiowa trenerka Aimee Boorman przeniosła się z Teksasu na Florydę, Biles wznowiła treningi z trenerem Laurentem Landi.
Świat żeńskiej gimnastyki wyczynowej został wstrząśnięty na początku 2018 roku, ponieważ ponad 150 byłych pacjentów lekarza Team USA Larry’ego Nassara oskarżyło go o seksualne wykorzystywanie ich, gdy byli pod jego opieką. 18 stycznia Simone Biles dodała swoje nazwisko do tej listy. Nassar został skazany na 60 lat więzienia za federalne zarzuty dotyczące pornografii dziecięcej, a w dwóch różnych procesach został skazany na kary od 40 do 175 lat za wielokrotne wykorzystywanie seksualne. W więzieniu spędzi resztę swojego życia. Simone Biles pochwaliła decyzje sędziów w tej sprawie i wezwała Amerykański Komitet Olimpijski do wyciągnięcia ręki do ocalałych z nadużyć, takich jak ona.
Po 711-dniowym zwolnieniu Simone Biles dokonała triumfalnego powrotu do publicznej rywalizacji podczas U.S. Classic w lipcu 2018 roku. Złożyła najwyższe wyniki na sklepieniu, ćwiczeniu podłogowym, belce balansowej i występie all-around. W USA Gymnastics National Championships w następnym miesiącu, Biles zdobyła złote medale we wszystkich czterech wydarzeniach – jej pierwszy medal za nierówne bary, wcześniej uważane za jej najsłabszą imprezę – i zdobył tytuł all-around. Jest ona tylko drugą kobietą w historii, która zdobyła wszystkie pięć złotych medali na Narodowym. Biles nosiła trykot w kolorze teal dla jej historycznego występu, gest solidarności ze wszystkimi ofiarami napaści seksualnej.
Na mistrzostwach świata w gimnastyce 2018 Biles zdobyła medal w każdym wydarzeniu: brąz na belce balansowej, srebro na nierównych prętach, a także złote medale w ćwiczeniach na podłodze, sklepieniu i finale drużynowym, a także za indywidualny występ all-around. Jako pierwsza amerykańska zawodniczka, która zdobyła medal we wszystkich konkurencjach na Mistrzostwach Świata, osiągnęła ten niezwykły wynik, cierpiąc jednocześnie na bolesną kamicę nerkową. Opóźniając leczenie do czasu po zawodach, odrzuciła leki przeciwbólowe, które uniemożliwiłyby jej zakwalifikowanie się zgodnie z przepisami antydopingowymi.
Na Mistrzostwach Świata, które odbyły się w Stuttgarcie w Niemczech w październiku 2019 roku, poprowadziła zespół USA do piątego z rzędu zwycięstwa i zdobyła pięć kolejnych złotych medali – w belce równoważni, ćwiczeniu podłogowym, sklepieniu, all-around i jako członek zwycięskiej drużyny. To był jej siódmy tytuł all-around i podniósł jej łączną liczbę medali w zawodach światowych do 25, co jest rekordem wszech czasów. Jest teraz najbardziej udekorowaną gimnastyczką w historii. Jak ona zbliża się do Igrzysk Olimpijskich 2020 w Tokio, ona dominuje jej sport jak nikt wcześniej.