Jedną z najciekawszych rzeczy dotyczących tych rodzajów problemów ze snem jest to, że osoba z zaburzeniem jest często mniej dotknięta nim, przynajmniej na krótką metę, niż jej partner w łóżku – lub inni ludzie w domu. Głośne chrapanie może być tak złe, że ludzie w innych sypialniach lub nawet na innych piętrach domu mogą nie być w stanie spać. W rzeczywistości chrapanie może osiągać 69 decybeli – co bezsprzecznie jest bardzo głośne! Wiertarka pneumatyczna wytwarza na przykład od 70 do 90 decybeli. Istnieje wiele innych problemów związanych ze snem, które mogą również spowodować, że pary śpią osobno – w różnych pokojach łóżkowych lub w różnych częściach domu.
Okazuje się również, że ludzie nie śpią osobno tylko z powodu zaburzeń snu. Przyczyniają się do tego również inne czynniki, takie jak potrzeba przestrzeni czy problemy w związkach. Badania przeprowadzone od 2000 roku wskazują na dużą i rosnącą liczbę osób śpiących oddzielnie. Wyrywkowe krajowe badanie telefoniczne z 2001 roku wykazało, że 12% Amerykanów będących w związku małżeńskim śpi oddzielnie, a w badaniu przeprowadzonym w 2005 roku odsetek ten wzrósł do 23%. Podczas gdy niektórzy mogą spać osobno z powodu potrzeby emocjonalnej lub fizycznej przestrzeni lub z powodu emocjonalnego dystansu stworzonego przez rozpad związku, zdecydowana większość robi to, ponieważ jest to jedyny sposób, w jaki mogą się wyspać.
Oczywiście najczęstszym powodem spania osobno jest chrapanie. Chrapanie występuje, gdy struktury tkanek miękkich w gardle wibrują podczas oddychania w czasie snu. Podczas gdy chrapanie najprawdopodobniej nie jest całkowicie łagodnym problemem dla osoby chrapiącej, często zbiera ono największe żniwo u partnera w łóżku. Możliwe jest również, że oboje partnerzy w łóżku mają znaczne chrapanie i to, kto zasypia danej nocy, może zależeć od tego, kto pierwszy położy się do łóżka lub kto może najlepiej spać przez dźwięk wagonu kolejowego przejeżdżającego obok okna sypialni.
Innym potencjalnie zakłócającym sen problemem jest zaburzenie okresowych ruchów kończyn. Okresowe ruchy kończyn to powtarzające się, stereotypowe ruchy nóg, a czasami rąk, które występują we wzorze co najmniej czterech z rzędu, trwające od 0,5 do 5 sekund, które są powtarzane po 4 do nie więcej niż 90 sekund. Ruchy te mogą lub nie mogą obudzić osoby z nimi, ale mogą zakłócać sen partnera w łóżku, ponieważ jest on lub ona wielokrotnie kopany lub uderzany łokciem w nocy.
W poprzednim poście omówiłem niezwykły i raczej rzadki problem ze snem, REM Sleep Behavior Disorder (RBD). Zaburzenie to może być dość dramatyczne i szkodliwe dla partnera w łóżku. W RBD osoba śpiąca wykonuje ruchy związane ze stanem snu, np. wyrywa się z siłą, aby obronić się przed napastnikiem. Niestety może to mieć poważne reperkusje dla partnera w łóżku, który może zostać uderzony i być może poważnie ranny. Kiedy partner ma nieleczone RBD może być konieczne, aby spać w innym łóżku, aby zapobiec urazom.
Najczęściej diagnozowanym problemem ze snem jest bezsenność. Niepokój i złe nawyki snu bezsennego mogą mieć znaczący i szkodliwy wpływ na sen partnera w łóżku. Ja może być bardzo trudny dostawać wygodnego i zasypiać jeżeli twój łóżkowy partner ustawicznie rusza się wokoło, zmienia pozycje lub dostawać z łóżka i wracać często przez noc.
Jeżeli ty śpisz samotnie podczas gdy twój partner jest w innym pokoju, ja może być należny związek lub osobisty przestrzeń zagadnienia. W dzisiejszym świecie, bardziej niż w przeszłości, ludzie akceptują potrzebę przestrzeni osobistej, a spanie osobno, przynajmniej od czasu do czasu, może być tego częścią. Jeśli problemem są problemy w związku, pomocne może okazać się doradztwo. Jeśli jest to spowodowane zaburzeniami snu partnera, pomoc jest również dostępna. Dla każdego z zaburzeń omówionych powyżej istnieją skuteczne i dobrze zbadane metody leczenia. Nie musisz spać sam z powodu zaburzeń snu – własnych lub cudzych.
.