The Complete Peerage, w całości The Complete Peerage of England Scotland Ireland Great Britain and the United Kingdom Extant Extinct or Dormant, wyczerpujący 14-tomowy (w 15 księgach) przewodnik po rodach peerelowskich (utytułowanej arystokracji) Wysp Brytyjskich, uznawany za największe brytyjskie osiągnięcie w dziedzinie genealogii. Pierwsze wydanie w ośmiu tomach zostało opublikowane w Londynie (1887-98) przez George’a Edwarda Cokayne’a, Clarenceux King of Arms. Drugie wydanie, poprawione i znacznie powiększone przez serię redaktorów, zostało wydane w 13 tomach od 1910 do 1959 roku, z jednym ostatnim tomem opublikowanym w 1998 roku, aby włączyć do serii tytuły peerage powstałe od 1938 roku.
Ta ogromna praca jest „kompletna” w tym sensie, że obejmuje wszystkie istniejące, wymarłe i uśpione tytuły szlacheckie Anglii, Szkocji, Irlandii, Wielkiej Brytanii i Zjednoczonego Królestwa, ale ogranicza swój materiał tylko do tych, którzy posiadali tytuły i tych, przez których tytuły przeszły, gdy zmarli przedwcześnie. Nie zawiera rodzeństwa (tak jak np. katalogi Burke’a i Debretta). Szczegóły biograficzne są kompletne w odniesieniu do pochodzenia, narodzin, postępowania sądowego, nagród i honorów, małżeństw i rozwodów, polityki i służby publicznej oraz śmierci i pochówku. Wpisy zawierają obszerne i drobiazgowo szczegółowe cytaty bibliograficzne, wraz ze szczerymi i nieskrępowanymi komentarzami na temat działalności i charakteru badanych. Kilka rodzin ma ich rodowód podjęte z powrotem do okresów przed ich tytuł peerage został przyznany, ale ogólnie genealogie są ograniczone do tych, którzy po rodziców, a czasem dziadków, z pierwszego peer.
Peerage prawo jest skomplikowana dyscyplina, dużo zamulone przez wiele błędów popełnionych przez decyzje sędziów, polityków i rówieśników, którzy nie rozumieją kwestii związanych z sytuacjami, na których orzekali. Zbyt często takie decyzje były oparte na intuicyjnych domysłach, które ignorowały niepodważalne fakty historyczne. Najważniejszym wkładem autorów The Complete Peerage do nauki było jasne ukazanie tych błędów i sposobu ich rozwoju, ukazanie, w którym triumfowali nad, jak to wyrazili, „trudnością, że nie da się pogodzić faktów historycznych z Prawem Peerage”
.