Zobacz także repeater i transponder.
Transceiver jest kombinacją nadajnika i odbiornika w jednym pakiecie. Termin ten stosuje się do urządzeń komunikacji bezprzewodowej, takich jak telefony komórkowe, bezprzewodowe aparaty telefoniczne, ręczne radia dwukierunkowe i przenośne radia dwukierunkowe. Sporadycznie termin ten jest stosowany w odniesieniu do urządzeń nadawczo-odbiorczych w systemach kablowych lub światłowodowych.
W radiowym urządzeniu nadawczo-odbiorczym odbiornik jest wyciszony podczas nadawania. Elektroniczny przełącznik pozwala nadajnika i odbiornika do podłączenia do tej samej anteny, i zapobiega wyjście nadajnika z uszkodzenia odbiornika. W transceiverze tego rodzaju nie jest możliwe odbieranie sygnałów podczas nadawania. Tryb ten nazywany jest half duplex. Nadawanie i odbiór często, ale nie zawsze, są wykonywane na tej samej częstotliwości.
Niektóre transceivery są zaprojektowane tak, aby umożliwić odbiór sygnałów podczas okresów nadawania. Ten tryb jest znany jako pełny dupleks i wymaga, aby nadajnik i odbiornik działały na zasadniczo różnych częstotliwościach, aby nadawany sygnał nie zakłócał odbioru. Trybu tego używają telefony komórkowe i bezprzewodowe. Sieci łączności satelitarnej często wykorzystują nadajniki full-duplex w naziemnych punktach abonenckich. Sygnał nadawany (transceiver-to-satelita) nazywa się uplink, a sygnał odbierany (satelita-to-transceiver) nazywa się downlink.
.