 Aikman grający dla Cowboys |
|
| Nr. 8 | |
|---|---|
| Pozycja: | Quarterback |
| Informacje osobiste | |
| Data urodzenia: | 21 listopada 1966 (wiek 54 lata) |
| Miejsce urodzenia: | West Covina, Kalifornia |
| Wysokość: 6 ft 4 in | Waga: 220 lbs |
| Debiut w National Football League | |
| Debiut: 1989 dla Dallas Cowboys Ostatni mecz: 2000 dla Dallas Cowboys |
|
| Informacje o karierze | |
| Szkoła średnia: | Henryetta (Oklahoma) |
| Kollege: | Oklahoma (1984-1985) UCLA (1985-1988) |
| NFL Draft: | 1989 / Runda: 1 / Pick: 1st |
| Historia kariery | |
|
|
| Wyniki kariery i nagrody | |
|
|
| Pro Football Hall of Fame | |
| HOF Induction: 2006 | |
Troy Kenneth Aikman (ur. 21 listopada 1966 r. w West Covina w Kalifornii) to były rozgrywający futbolu amerykańskiego w drużynie Dallas Cowboys z National Football League, a obecnie telewizyjny prezenter sportowy dla sieci Fox. Jest niegdyś współwłaścicielem zespołu wyścigowego NASCAR Sprint Cup, Hall of Fame Racing, wraz z byłym rozgrywającym Cowboys, Rogerem Staubachem. On jest określany jako jeden z „The Triplets” z kolegami z drużyny Cowboys Michael Irvin i Emmitt Smith.
Aikman został wybrany do Pro Football Hall of Fame w 2006 roku i do College Football Hall of Fame w dniu 9 grudnia 2008.
College
The New York Mets oferowane Aikman umowy z liceum, ale zamiast grać w baseball wybrał do wykonywania piłkę nożną i uczęszczał do University of Oklahoma pod trenerem Barry Switzer.
W 1984 roku, jego pierwszy sezon jako starter college’u, Aikman poprowadził Sooners do zwycięstw nad Minnesotą, Kansas State i #17 Texas w Red River Shootout przed przyjęciem Miami Hurricanes i jego przyszłego trenera Jimmy’ego Johnsona.
19 października, Miami’s Jerome Brown przełamał linię ofensywną, zepsuł Aikmana na linii 29 jardów Sooner i złamał kostkę Aikmana. Aikman, który był sześć z ośmiu przechodzących na 131 jardów, byłby stracony dla sezonu. Switzer i koordynator ofensywy Jim Donnan zostali zmuszeni do przejścia z powrotem na ofensywę wishbone pod świeżo upieczonym rozgrywającym Jamelle Holiewayem. Zespół poszedł na wygrać 1985 National Championship pokonując Penn State w 1986 Orange Bowl. Z Holieway ustanowiony jako rozgrywający startowy w OU, Aikman postanowił przenieść się do UCLA.
Switzer nadzorował transfer Aikman do UCLA, program pod Terry Donahue, który był bardziej sprzyjający do przechodzącej rozgrywającego. Miał do redshirt jeden rok ze względu na zasady transferu uczelni, ale poszedł na prowadzić Bruins do 20-4 rekord w ciągu dwóch sezonów.
Jako junior, Aikman poprowadził Bruins do 10-2 rekord i 1987 Aloha Bowl, gdzie pokonali Florida Gators 20-16.
Jako senior, Aikman wygrał 1988 Davey O’Brien Award jako narodu najlepszego rozgrywającego, pierwszy dla UCLA. Był Consensus All-American, UPI West Coast Player of the Year, Washington DC Club QB of the Year, finalistą 1988 AFCA „Coaches Choice” Player of the year award, a on skończył trzeci dla 1988 Heisman Trophy. UCLA wyrównała liczbę zwycięstw z poprzedniego sezonu pod wodzą Aikmana, wygrywając 10-2 i przegrywając tylko z USC i Washington State. Sezon 1988 zakończył się zwycięstwem 17-3 nad Arkansas Razorbacks w Cotton Bowl w 1989 roku, które zostało rozegrane w Dallas. Media w Dallas spędziły większość tygodnia Cotton Bowl promując Aikmana jako „następnego rozgrywającego Cowboys”, a wiele mówiło się o tym, że Tom Landry oglądał treningi Troya Aikmana podczas treningów Bruins na Texas Stadium. Aikman zakończył swoją karierę jako lider numer dwa w historii UCLA. W 2008 roku został wybrany do College Football Hall of Fame.
Przez krótki okres czasu, Aikman rozważał pójście do kariery w swojej pierwszej miłości, biologii morskiej. Jednak znalazł powab NFL być zbyt much.
Joining Dallas 'crew
Aikman był nr 1 ogólny pick w 1989 NFL Draft, przez Dallas Cowboys. 25 lutego 1989 roku nowy właściciel Jerry Jones zwolnił głównego trenera Toma Landry’ego i zastąpił go Jimmym Johnsonem. Kilka miesięcy później w drafcie uzupełniającym NFL, Johnson wybrał Steve’a Walsha, który grał dla Johnsona na Uniwersytecie Miami. Aikman wygrał pracę początkującego rozgrywającego, a Walsh został sprzedany na początku sezonu 1990.
Aikman’s NFL kariera rozpoczęła się od 28-0 straty do New Orleans Saints. W następnym tygodniu, Aikman rzucił swoje pierwsze przyłożenie pass, 65-jard ukończenia Michael Irvin, ale Atlanta Falcons przechwycił dwa przejścia i wygrał. W meczu przeciwko Phoenix Cardinals rzucił na 379 jardów, aby ustanowić rekord debiutanta NFL. Skończył 1989 z 0-11 rekord jako starter, kończąc 155 z 293 przepustek na 1,749 jardów, 9 TDs, 18 INTs.
Po jego debiutanckim sezonie, Dallas wybrał Florida Gators RB Emmitt Smith w 1 rundzie 1990 NFL Draft. Z Emmitt Smith i WR Michael Irvin, Aikman prawie doprowadził Cowboys do playoffów w sezonie 1990.
W 1991 roku, Aikman doprowadził Cowboys do 6-5 rekord w pierwszych 11 meczach i miał Cowboys do przodu w tygodniu 12 przeciwko niepokonanemu Waszyngtonowi, kiedy został ranny. Steve Beuerlein zastąpił Aikmana. Beuerlein poprowadził Cowboys do zwycięstwa w Wild Card playoff nad Chicago Bears. Aikman zagrał w meczu NFC Divisional Playoff w następnym tygodniu przeciwko Detroit Lions, ale przegrał, 38-6. Aikman został wybrany do pierwszej z sześciu kolejnych Pro Bowls.
W 1992 roku, Aikman ustanowił rekordy kariery w completions (302), jardów przechodzących (3,445) i touchdown passes (23), i poprowadził Cowboys do zespołu rekord 13 zwycięstw sezonu regularnego i 2. najlepszy rekord w NFC. Podczas playoffów Aikman pobił rekord Joe Montany 83 podań bez przechwytu, rzucając 89. Cowboys pokonali Eagles u siebie w Division Playoffs i zmierzyli się z 49ers w NFC Title Game, meczu, w którym zmierzyły się 2 najlepsze drużyny w NFC. Cowboys wygrali 30-20, z Aikmanem, który zdobył 2 punkty zmieniające wynik meczu i wysłał Cowboys do ich pierwszego Super Bowl od 1979 roku. W Super Bowl XXVII przeciwko Buffalo Bills, Aikman poprowadził Cowboys do spektakularnego zwycięstwa, 52-17. Aikman został uznany za Super Bowl MVP po wykonaniu 22 z 30 podań na 273 jardy i 4 TD.
W 1993 roku, Aikman zamieścił 125.0 passer rating, pomimo braku czasu gry z powodu kontuzji ścięgna. Dallas zakończył 12-4, najlepszy rekord w NFC. W playoffach, Aikman ponownie poprowadził Dallas do domowego zwycięstwa w playoffach, tym razem nad młodym, początkującym składem Green Bay Packers prowadzonym przez QB Bretta Favre’a, który był w swoim pierwszym pełnym sezonie jako QB startowy. Aikman następnie poszatkował 49er secondary w NFC Title Game 38-21, przed opuszczeniem gry z wstrząsem mózgu po 49er DT Dana Stubblefield kolano uderzył głowę Aikman. W Super Bowl XXVIII, Aikman był trzymany z dala od endzone, ale kombinacja kluczowych przewrotów przez ofensywę Bills i bieganie Emmitt Smith pomógł doprowadzić do zwycięstwa 30-13 dla Cowboys.
Po Super Bowl XXVIII, Aikman mówił o wciąż czując złe skutki wstrząsu mózgu, którego doznał przeciwko 49ers w NFC Title game. Aikman mówił po tym, jak nie pamiętał nic o Super Bowl XXVIII, nie mówiąc już o graniu w game.
Główny trener Jimmy Johnson opuścił zespół 29 marca 1994 roku, a Jerry Jones zatrudnił Barry’ego Switzera, byłego trenera Aikmana w Oklahomie. Cowboys zakończył z 2. najlepszy rekord w NFC, (za 49ers) i Aikman ponownie brakuje czasu gry z powodu kontuzji. Dallas wygrali mecz o mistrzostwo dywizji z Green Bay 38-9, ale w meczu o mistrzostwo NFC ulegli 49ers, 38-28. Aikman był poobijany i posiniaczony przez cały dzień, ale pokazał odporność, która zdobyła szacunek fanów, trenerów i graczy tak samo.
W 1995 roku, Aikman przeszedł przez ponad 8,300 jardów przechodzących jako Cowboys po raz kolejny zakończył z najlepszym rekordem w NFC, z 49ers posiadającymi drugi najlepszy rekord. Aikman został znokautowany z bardzo antycypowanego rewanżu pomiędzy Dallas i San Francisco, kiedy 49er DT Dana Stubblefield wylądował na Aikmanie, zmuszając jego kolano do uderzenia w murawę. Po porażce 49ers w playoffach z Packers, Cowboys gościli Packers w meczu o tytuł NFC i po raz trzeci z rzędu wyeliminowali Green Bay Packers z playoffów, zdobywając swój trzeci występ w Super Bowl w ciągu ostatnich czterech lat. Dallas wygrał Super Bowl XXX przeciwko Pittsburgh Steelers 27-17, z Aikman rzucając 1 TD pass.
W 1996 roku, pomimo kłopotów ofensywnych, Aikman ponownie pomógł prowadzić Dallas do innego tytułu NFC East Division i domu gry dla Wild Card rundy playoff, 40-15 drubbing Minnesota Vikings. To zwycięstwo, jak na ironię, jest ostatnim zwycięstwem w playoffach dla Dallas Cowboys. Dallas spadł w Dywizji Playoffs do Carolina 26-17.
W 1997, Aikman stał się pierwszym rozgrywającym w historii Cowboys 'mieć trzy proste 3,000-yard sezonów, ale zespół zakończył 6-10 i przegapił playoffs po raz pierwszy od 1992 roku. Switzer doznał pierwszego przegranego sezonu w swojej karierze. On zrezygnował w 1997.
1998 był rok odbicia dla Aikman i Cowboys, i mimo braku 5 gier, Aikman ponownie pomógł prowadzić Dallas z powrotem do tytułu NFC East i playoffów. Dallas zostało ogłuszone w domu w meczu o Dziką Kartę, kiedy to Arizona Cardinals wygrała 20-7.
Sezon 1999 rozpoczął się z hukiem dla Aikmana i Cowboys, którzy zmierzyli się z Washington Redskins. Aikman strzelił 5 TD passów, w tym zwycięzcę meczu w OT, aby pokonać Washinton. Rok 1999 oznaczał również ostatni występ w playoff dla Troya Aikmana i ostatni sezon, w którym wielka trójka (Aikman, Irvin, Emmitt Smith) grała razem. Dallas zakończył 8-8 i stracił w Wild Card playoff gry do Minnesota, 27-10.
The 2000 sezon był ostatni sezon Aikman jako profesjonalny gracz w piłkę nożną. Aikman cierpiał z powodu kilku wstrząsów mózgu w trakcie sezonu, a drzwi obrotowe w QB odbyło się między Aikman i byłego Eagles QB Randall Cunningham. Ostatnim meczem Aikmana był domowy mecz z Washington Redskins. Aikman został uderzony przez linebackera LaVara Arringtona i doznał dziesiątego wstrząśnienia mózgu w swojej karierze. Uderzenie nie tylko zakończył sezon Aikman, ale ostatecznie, jego career.
Po został zwolniony dzień przed był należny $ 70 mln/7-year rozszerzenie umowy, Aikman ogłosił swoją emeryturę na 9 kwietnia 2001 po nie znalezieniu innego zespołu. Zakończył swoją karierę jako wiodący podający w historii Cowboys (32,942 jardów). 90 z jego 94 zwycięstw kariery były w latach 90. i były najbardziej przez każdego rozgrywającego w każdej dekadzie aż Peyton Manning prześcignął go w 2000s z 101.
Działalność po emeryturze
Po przejściu na emeryturę jako gracz, Aikman dołączył Fox’s NFC telecasts jako komentator kolor na sezon 2001. Rok później, został nazwany do sieci ołowiu zapowiadania załogi, zespół z Joe Buck i (od 2002-2004) Cris Collinsworth. Aikman otrzymał nominację do nagrody Emmy za swoją pracę telewizyjną w 2004 roku i pomógł nadać 5 Super Bowls (XXXIX, XLII, XLV, XLVIII i LI) do dnia dzisiejszego.
Aikman jest również gospodarzem cotygodniowego sportowego programu radiowego, który emitowany jest w czwartki od 7 do 8 p.m. ET na Sporting News Radio, i pojawia się co tydzień w sezonie piłkarskim na Dunham & Miller rano show na Dallas sport talk radio stacji 1310 The Ticket. Był publicznym rzecznikiem Acme Brick przez całą swoją karierę. Jest również przewodniczącym Fundacji Troy Aikman, organizacji charytatywnej na rzecz dzieci, która ostatnio koncentruje się na budowaniu miejsc zabaw dla szpitali dziecięcych. Agencja Sports Management & Marketing obsługuje działania marketingowe Aikmana, gdzie Jordan Bazant jest jego głównym agentem.
Aikman, który w 1999 roku został sklasyfikowany nr 95 na liście 100 największych graczy piłkarskich The Sporting News, był oficjalnym rzecznikiem Wing Stop przez kilka lat. Pojawił się w odcinku Simpsonów „Sunday, Cruddy Sunday” u boku byłego rozgrywającego Miami Dolphins Dana Marino, uczestniczył w filmach z 2001 i 2011 roku honorujących 83-te i 93-te urodziny Billy’ego Grahama, a także został zaproszony do bycia w Tańcu z gwiazdami, ale go odrzucił.
Na 19 września 2005, w połowie czasu gry Cowboys-Redskins (transmisja w Monday Night Football), Aikman został wprowadzony do Dallas Cowboys Ring of Honor z jego długoletnich kolegów z drużyny Michael Irvin i Emmitt Smith. 5 sierpnia 2006 roku Aikman był jednym z sześciu zawodników, którzy zostali włączeni do Pro Football Hall of Fame. Kiedy przyjął ten zaszczyt, zawsze skromny Aikman skomentował, że był tylko beneficjentem systemu Cowboys i bycia potrojony z późniejszym Hall-of-Famers Irvin i Smith.
Na innej ceremonii półmetku, ten jeden na 7 lutego 2009 w UCLA-Notre Dame meczu koszykówki, Aikman indukcji do College Hall of Fame został uhonorowany. Aikman ogłosił, że zakończył pracę nad kursem, aby ukończyć swój stopień w socjologii. Uczestniczył w ceremonii rozpoczęcia roku 2009 na wydziale socjologii UCLA wraz z obecnym rozgrywającym Kevinem Craftem i byłym linebackerem Marcusem Reece’em, który również powrócił, aby ukończyć studia. Były rozgrywający UCLA John Sciarra był głównym mówcą na ceremonii.
Na 9 lutego 2010 roku, Aikman został członkiem zarządu National Football Foundation.
Od jesieni 2010 roku, Aikman jest co-spokesman dla Rent-a-Center, wraz z Hulk Hogan.
W jesieni 2011 roku, Aikman stał się częścią Oxford Preparatory Academy Charter School Advisory Board w Południowej Kalifornii.
W listopadzie 2013 roku, Aikman został nazwany jako 2014 odbiorca NCAA Silver Anniversary Award, przyznawanej corocznie sześciu byłym sportowcom college’u 25 lat po zakończeniu kariery sportowej w college’u.
W marcu 2014 roku, Aikman został ogłoszony jako partner i rzecznik IDLife.
| Na tej stronie wykorzystano treści na licencji Creative Commons pochodzące z Wikipedii (zobacz autorów). | 30px |
.