Why Do We Need Friends?

Translated by: Zeynep Sen

Edited by: Christine Taylor

Helen Keller powiedziała kiedyś: „Wolę chodzić z przyjacielem w ciemności, niż chodzić sama w świetle”. To stwierdzenie jest echem sentymentu, który odczuwa wielu z nas. My, jako istoty ludzkie, jesteśmy stworzeniami społecznymi. Pragniemy głębokich, znaczących związków. Często jednak czujemy, że nie jesteśmy w stanie stworzyć więzi, które byłyby wystarczająco głębokie, aby nazwać je prawdziwymi przyjaźniami. Kończymy na płytkich rozmowach, które tak naprawdę nie drapią powierzchni. A może nie czujemy, że jesteśmy integralną częścią życia naszych przyjaciół – lub że oni są ważną częścią naszego. Czasami mamy wrażenie, że w ogóle nie potrafimy nawiązać kontaktu z ludźmi wokół nas. Jak więc możemy to przezwyciężyć? Jak możemy tworzyć i pielęgnować przyjaźnie, które przetrwają całe życie?

Why Do We Need Friends Anyways?

Naukowcy są zdumieni, dlaczego istoty ludzkie naprawdę potrzebują przyjaciół. Jedyne, co wiedzą na pewno, to to, że tak jest. Przez lata liczne badania wykazały, że posiadanie prawdziwych przyjaźni jest bardzo korzystne dla naszego dobrostanu psychicznego. Ostatnie badanie przeprowadzone na Harvardzie wykazało, że tworzenie bliskich przyjaźni sprzyja zdrowiu mózgu w miarę starzenia się. W przeszłości udowodniono, że przyjaźń wydłuża życie osoby, a nawet obniża różne zagrożenia dla zdrowia, takie jak choroby serca.

Powód, dla którego posiadanie przyjaciół jest tak dobre dla nas jest to, że służą one jako filary w naszym życiu. Przyjaciele wspierają nas, gdy potrzebujemy tego najbardziej. Rozwód, strata, niezdany egzamin, degradacja… Bez względu na to, przez co przechodzimy, oni będą przy nas przez cały czas. Nie wiemy, dlaczego tworzymy takie wzorce zachowań z naszymi przyjaciółmi. Tylko, że tak jest i że to jest dla nas dobre.

Jak powstaje przyjaźń?

C.S. Lewis opisał kiedyś moment, w którym poznajemy nowego przyjaciela, mówiąc, że „Przyjaźń rodzi się w tej chwili, gdy jedna osoba mówi do drugiej: „Co? Ty też? Myślałem, że jestem jedyny”. Nie mógł mieć więcej racji. Wszystkie związki potrzebują punktu wyjścia, wspólnej płaszczyzny, że tak powiem. Posiadanie takiej wspólnej płaszczyzny jest świetnym punktem wyjścia do tworzenia więzi. Jeśli jednak nie będziemy na nich budować, jeśli nie wykorzystamy wspólnego gruntu, który jest nam dany, wtedy nigdy nie będziemy w stanie przekształcić znajomości w prawdziwą przyjaźń. Co więc musimy zrobić, aby przekształcić ten kluczowy moment w prawdziwą relację? Jak zmienić nieznajomego, z którym mamy coś wspólnego, w prawdziwego przyjaciela. A może przede wszystkim, jak sami stajemy się prawdziwymi przyjaciółmi?

Kultywowanie bliskiej przyjaźni

Relacje są skomplikowane. Nie ma przewodnika „jak to zrobić”, aby się po nich poruszać, ponieważ każda osoba i każdy związek jest inny. Istnieje jednak kilka czynników, które decydują o tym, jak kształtują się przyjaźnie. Medytując nad tymi czynnikami, możemy lepiej zrozumieć nasze przyjaźnie, naszych przyjaciół i nas samych. Tylko wtedy możemy zacząć badać i ostatecznie rozwiązać naszą percepcję ludzkich związków.

Znajdowanie wspólnej płaszczyzny

Znajdowanie wspólnej płaszczyzny z tymi, z którymi czujemy więź jest nie tylko dobrym punktem wyjścia dla przyjaźni, jest to również krok, który pozwala nam jednocześnie dowiedzieć się więcej o nich, jednocześnie odkrywając więcej o nas samych. Najczęściej szukamy podobieństw między nami a drugą osobą, aby rozpocząć budowanie wspólnej płaszczyzny porozumienia. To może być cokolwiek. Postawa życiowa, wartości, zainteresowania, wiek, płeć, status społeczno-ekonomiczny, hobby, doświadczenia… Odkrywanie tego typu podobieństw pomaga nam lepiej zrozumieć ludzi, którzy stoją przed nami. Mamy wrażenie, że znamy ich część i czujemy chęć poznania czegoś więcej. Podobieństwa, które odkrywamy i rozwijamy, sprawiają, że jesteśmy bardziej otwarci na różnice między naszymi przyjaciółmi a nami. To daje nam więcej powodów, aby je odkrywać i w ten sposób rozumieć naszego przyjaciela coraz lepiej w miarę upływu czasu. Im bardziej jesteśmy na to otwarci, tym głębsze będzie nasze zrozumienie. A im głębsze nasze zrozumienie, tym lepszym przyjacielem się staniemy.

Self-Disclosure.

Podstawą każdego zdrowego związku jest zaufanie. Jednak zaufanie nie pojawia się tak po prostu z dnia na dzień. Jak dobrze wiesz, zaufanie wymaga czasu, aby się rozwinąć. Jednym z najlepszych sposobów budowania zaufania jest nie tylko konsekwentne pokazywanie komuś, jak się zachowujesz, podejmujesz decyzje i traktujesz innych, ale także bycie wrażliwym. Jeśli chcemy mieć relacje oparte na zaufaniu, musimy być gotowi otworzyć się na osobę, która stoi przed nami. Musimy być gotowi podzielić się z nią osobistymi rzeczami, których w przeciwnym razie nie dowiedziałaby się o nas, ryzykując przy tym, że zostanie zraniona. Nasze uczucia, nasze zmartwienia i najskrytsze myśli, prywatne wspomnienia, takie jak rozstania czy błędy popełnione w przeszłości. Im bardziej jesteśmy otwarci, tym bardziej bezbronni się stajemy. W ten sposób dajemy naszemu przyjacielowi jasny komunikat: „Ufam ci z tymi informacjami o mnie. Ufam, że mnie nie zranisz”. Nie znaczy to jednak, że powinniśmy być wrażliwi z każdym. Wybieraj mądrze, kto będzie mógł usłyszeć twoje historie, ale wiedz, że nigdy nie ufając nikomu w kwestii jakichkolwiek osobistych informacji, możesz na zawsze oddalić się od nawiązania prawdziwej przyjaźni. Tak, ryzykujesz, że zostaniesz zraniony, jeśli ktoś cię zdradzi, ale alternatywą jest to, że nigdy nie poczujesz, że możesz naprawdę polegać na kimś, co jest uczuciem izolującym i szkodliwym dla twojego zdrowia fizycznego i psychicznego.

Nasza gotowość do bycia ufnym i bezbronnym skłania naszych przyjaciół do bycia takimi również. W ten sposób wkraczamy w życie naszych przyjaciół i zdobywamy ich zaufanie. Jeśli mamy problemy z nawiązywaniem kontaktów z innymi i tworzeniem nie powierzchownych relacji, zaufanie i bezbronność są doskonałymi czynnikami, nad którymi warto się zastanowić. Jak bardzo naprawdę otwieramy się przed naszymi przyjaciółmi? Jak bardzo jesteśmy skłonni podzielić się sobą i swoim życiem? Jak bardzo uczestniczymy w życiu naszych przyjaciół? Jeżeli odpowiedź na te pytania jest „niewystarczająca”, to być może nadszedł czas, aby stopniowo zmuszać się do dzielenia się więcej.

Odwzajemnianie.

Odwzajemnianie jest koniecznością we wszystkich zdrowych związkach. To jest akt dzielenia się częściami siebie i życia z twoim przyjacielem i posiadanie twojego przyjaciela, który robi to samo. To inwestowanie czasu w swojego przyjaciela, czy to spotykając się na filiżankę kawy, czy pokazując się na wydarzeniu, o którym wiesz, że jest dla niego ważne. To dzielenie się z nim jego cierpieniem lub szczęściem. To posiadanie przyjaciela, który w podobny sposób inwestuje czas i energię w ciebie. Krótko mówiąc, jest to dawanie i branie zdrowego związku. Są chwile, kiedy jesteśmy w pozycji dawania w związku i kiedy jesteśmy na końcu otrzymywania.

Ale weź chwilę i zastanów się. Czy istnieje dynamika z twoim przyjacielem, gdzie zawsze jesteś tym, który daje? Jeśli jesteś jedynym, który inwestuje czas i energię, słuchając o problemach, zmartwieniach i świętowaniu przyjaciela, to czy wasza przyjaźń jest zrównoważona? Jeśli zawsze jesteś na końcu przyjmującym przyjaźń, to czy jesteś dobrym przyjacielem? Oba te scenariusze wypaczają nasze relacje. Sprawiają, że my lub nasi przyjaciele czujemy się odizolowani i samotni. Czy naprawdę chcemy czuć się w ten sposób lub sprawić, by nasz przyjaciel czuł się w ten sposób? Jeśli nie, to co możemy zrobić, aby to zmienić?

How Can We Be Better Friends?

Faktem jest, że nie możemy wybrać naszych rodzin, ale możemy wybrać naszych przyjaciół. Czasami stajemy się bliżsi naszym przyjaciołom niż kiedykolwiek będziemy z naszymi rodzinami. Chociaż tworzenie takich przyjaźni nie jest tylko kwestią spędzania z nimi czasu. To wspieranie ich, gdy przechodzą przez trudne chwile lub nawet siedzenie cicho przy nich, aby dać im znać, że nie są sami. To świętowanie ich osiągnięć i dzielenie się ich szczęściem. To jest posiadanie naszych przyjaciół, którzy są tam dla nas w ten sam sposób. Jeśli trudno nam nawiązać kontakt z innymi lub naszymi przyjaciółmi, być może nadszedł czas, by zastanowić się nad naturą naszych relacji. Usiądź na chwilę i pomedytuj nad nimi. Jak zrównoważona jest twoja przyjaźń? Kiedy ostatnio byłeś naprawdę przy przyjacielu lub przyjaciel był naprawdę przy tobie? Czy ty, być może, bierzesz swoją przyjaźń za pewnik? Medytacje wdzięczności mogą być doskonałą praktyką, aby się tego dowiedzieć. Kiedy ostatni raz zatrzymałeś się i pomyślałeś sobie, jakie masz szczęście, że masz przyjaciela? Kiedy ostatni raz dałeś przyjacielowi znać, jak się czujesz?

Medytacje współczucia mogą również pomóc ci zorientować się w twoich relacjach z przyjaciółmi. Jak bardzo jesteś współczujący dla innych? Jak reagujesz, kiedy przyjaciel przychodzi do ciebie z jakimś problemem? Ty zamiatasz je pod dywan i dostajesz one próbować i ignorować je? Czy rozmawiasz o tym z przyjacielem i próbujesz dotrzeć do sedna sprawy? Czy słuchasz i po prostu starasz się być tam dla nich? Czy rozumiesz, czego naprawdę potrzebują w danej chwili i reagujesz odpowiednio? Jeśli nie, wtedy medytowanie nad tym, jak możesz być bardziej współczujący i wyrozumiały wobec innych może być doskonałym sposobem uczenia się, aby robić lepiej.

Cokolwiek nasze zawieszenia z przyjaźniami mogą być, zawsze możemy zrobić lepiej. Musimy tylko być otwarci i chętni, aby spróbować trudniej. Musimy nauczyć się widzieć, jak jesteśmy w związkach, bez osądzania siebie lub naszych przyjaciół. Co najważniejsze, musimy otwarcie komunikować się z naszymi przyjaciółmi o tym, jak się czujemy. Bo tylko wtedy możemy pracować razem, aby poprawić nasze relacje.

Na koniec, chcielibyśmy usłyszeć od was na temat waszych relacji z waszymi przyjaciółmi. Co uważacie za dobrego przyjaciela, jak chcielibyście być lepszymi przyjaciółmi?