Wychodzenie naprzeciw potrzebom nastolatków z problemami trzymania moczu.

Powszechność

Międzynarodowe Towarzystwo Kontynencji definiuje nietrzymanie moczu jako „skargę na jakikolwiek mimowolny wyciek moczu” (Abrams i inni, 2002). Nie wydaje się, aby istniały międzynarodowo uznane definicje dotyczące nietrzymania stolca. Badanie przeprowadzone wśród zdrowych nastolatków wykazało, że 3 procent 15-16-latków regularnie moczy się w ciągu dnia. Moczenie nocne odnotowano u 1,1 procenta osób w tej samej grupie wiekowej. Niektórzy z tych, którzy zgłaszali problemy w tym wieku, nie mieli objawów w wieku 11-12 lat (Swithinbank i in., 1998). Niewiele jest danych dotyczących brudzenia się w tej grupie wiekowej, ale odnotowano częstość występowania 1,2% u dziewcząt i 0,3% u chłopców w wieku 10-12 lat (Bonner, 2001). Badanie podłużne dzieci z zaparciami wykazało, że jedna trzecia dzieci, które były obserwowane po okresie dojrzewania, nadal cierpiała na tę przypadłość (Ruk Van Ginkel i in., 2003). Sugeruje to, że pewna liczba nastolatków będzie miała problemy z zarządzaniem jelitami, z lub bez brudzenia się.

Efekty

Nastolatki cierpiące na enurezę nocną często niechętnie szukają porady (Lukeman, 2003), a ci, których leczenie w dzieciństwie zakończyło się niepowodzeniem, mogą wierzyć, że nie ma innej dostępnej pomocy. Postawy rodziny mogą to potwierdzać. Zmniejszona pewność siebie może wpływać na motywację, a zakłopotanie może poważnie ograniczyć życie towarzyskie. To szczególnie wpływa na starszych nastolatków planujących opuścić dom lub rozpocząć związek seksualny.

Wypadki moczenia lub brudzenia w ciągu dnia mogą być bardzo stresujące. Nastolatki czują się narażone na dokuczanie lub zastraszanie i mogą próbować ukryć ten problem. Niepokój może wzrosnąć, gdy toalety w szkole są ubogie. Depresja i zachowania samobójcze mogą być związane z wiktymizacją i zastraszaniem (BMA, 2003) i sugeruje się, że nastolatki z problemami trzymania moczu mogą być narażone na wyższe ryzyko problemów emocjonalnych i zdrowia psychicznego.

Wcześniej rozpoznane schorzenia wpływające na trzymanie moczu w okresie dojrzewania

Niektórzy młodzi ludzie wchodzą w okres dojrzewania ze znanym schorzeniem wpływającym na trzymanie moczu. Specjalistyczne postępowanie i wieloprofesjonalna ocena mają na celu zapewnienie im wsparcia w szkole. Oświadczenie o specjalnych potrzebach edukacyjnych i plany stałej opieki powinny pomóc tym nastolatkom w niezależnym radzeniu sobie z nietrzymaniem moczu.

Zachęcanie do korzystania z usług

Pierwszym krokiem dla nastolatków jest uświadomienie sobie, że są dostępni profesjonaliści, którzy mogą zaoferować poufną pomoc. Czasopisma dla nastolatków są już skierowane do tej grupy wiekowej, aby zachęcić ich do szukania porady. Pielęgniarki szkolne w przychodniach lub służby informacyjne dla młodzieży mogą anonimowo udzielać informacji. Młodzi ludzie chcą klinik, które są wrażliwe i reagują na ich potrzeby (Richardson- Todd, 2003). Jednak często są oni leczeni w placówkach dla dzieci, chociaż ich potrzeby są inne (BMA, 2003). W przypadku braku poradni wyłącznie dla starszych nastolatków, powinni oni być widziani pod koniec popołudniowej wizyty w poradni leczenia enurezy. Pozwala to im uniknąć wyjaśniania nieobecności w szkole lub pracy.

W zależności od wieku i sytuacji młodej osoby rodzic lub opiekun może nie być zaangażowany, ale może ona chcieć przyprowadzić przyjaciela w celu uzyskania wsparcia. Podczas każdej wizyty w klinice wymagany jest profesjonalny osąd dotyczący kwestii uzyskania świadomej zgody i ochrony dziecka.

Ocena i leczenie

Pełna ocena medyczna jest zalecana w przypadku, gdy u młodej osoby występuje enureza nocna (moczenie nocne), enureza dzienna (moczenie dzienne) lub brudzenie. Może to pomóc w rozpoznaniu problemów zdrowotnych, takich jak zakażenie układu moczowego lub zaparcia. Pozwoli to również wykluczyć rzadsze schorzenia neurologiczne, takie jak skrępowanie rdzenia kręgowego, które bardzo rzadko pojawiają się w okresie dojrzewania. Większość wrodzonych nieprawidłowości układu moczowego lub jelit zostanie rozpoznana w młodszym wieku (ramka 1).

Nokturia nocna

Istnieją dwie formy enurezy nocnej: pierwotna enureza nocna, jeśli młody człowiek nigdy nie był suchy; wtórna enureza nocna, jeśli problem pojawił się po ponad 12 miesiącach bycia suchym. Stresujące wydarzenia życiowe mogą być czynnikiem sprzyjającym, zwłaszcza w przypadku moczenia wtórnego. Aby zaproponować najbardziej odpowiednią strategię leczenia, ocena opiera się na trzech głównych przyczynach moczenia nocnego, znanych jako „Trzy systemy” (Butler i Holland, 2000):

– Niezdolność do obudzenia się z uczuciem pełnego pęcherza;

– Niski nocny poziom wazopresyny (hormonu antydiuretycznego, który zmniejsza produkcję moczu) skutkujący nocną produkcją moczu przekraczającą pojemność pęcherza;

– Skurcze pęcherza w fazie napełniania, co może skutkować moczeniem się, zanim pęcherz jest pełny (Butler i Holland, 2000).

Leczenie

Leczenie enurezy nocnej obejmuje:

– Alarmy w celu wywołania przebudzenia ze snu;

– Desmopresynę, lek naśladujący działanie hormonu wazopresyny argininy;

– Oksybutyninę, lek antycholinergiczny, który zmniejsza skurcze pęcherza.

Ważne jest, aby poinformować młodą osobę, że:

– Nie należy ograniczać przyjmowania płynów (zaleca się 6 do 8 napojów wodnych dziennie);

– Napoje takie jak kawa i alkohol mogą zwiększać wydalanie moczu (działanie moczopędne);

– Leczenie, które nie powiodło się w przeszłości, może być skuteczne w późniejszym okresie.

Leczenie moczenia nocnego może być wyzwaniem, przy niskim poziomie zgodności (Nappo i in., 2002) i specjaliści powinni dostosować zasoby i narzędzia oceny do poszczególnych osób. Na przykład, wykresy postępu mogą być bardziej akceptowalne dla tej grupy wiekowej, jeśli są tworzone przez klienta na komputerze lub umieszczane w dzienniku i traktowane jako „badania osobiste”. Odchodzi się w ten sposób od wykresów gwiaździstych stosowanych w młodszych grupach wiekowych.

Eureza dzienna

– Powszechne fizyczne przyczyny enurezy dziennej u nastolatków to:

– Zespół pęcherza nadreaktywnego powodujący parcia naglące, zwykle z częstością i z lub bez nietrzymania moczu (Abrams, 2002). U dzieci infekcja dróg moczowych może być czynnikiem towarzyszącym;

– Zaburzenia oddawania moczu związane z przerywanym strumieniem i niecałkowitym opróżnianiem pęcherza, co skutkuje resztkową objętością moczu;

– Wysiłkowe nietrzymanie moczu – mimowolny wyciek moczu podczas wysiłku, wysiłku fizycznego, kichania lub kaszlu;

– „chichotliwa mikcja” – kiedy mocz zaczyna wyciekać podczas śmiechu, a pęcherz opróżnia się całkowicie.

Dochodzenie i ocena powinny obejmować:

– Pełny wywiad, w tym wykres podstawowej częstości/objętości (zapis przyjmowania płynów/wychodzenia moczu przez kilka dni);

– Badanie (jamy brzusznej, kręgosłupa i neurologiczne);

– Badanie moczu;

– Skanowanie pęcherza po oddaniu moczu może być zorganizowane, jeśli istnieje obawa o resztkową objętość moczu w pęcherzu;

– Badanie ultrasonograficzne dróg moczowych może być zalecane;

– Badania urodynamiczne (cystometria) mogą być pomocne w bardziej złożonych przypadkach, po skierowaniu do specjalisty.

Doradztwo i możliwe leczenie

– Należy leczyć wszelkie zakażenia dróg moczowych lub zaparcia;

– Należy zachęcać do wypijania sześciu do ośmiu napojów na bazie wody dziennie. Należy zachować ostrożność w przypadku napojów o działaniu moczopędnym (kawa, napoje gazowane i alkohol);

– Zaproponuj rutynowe wykonywanie toalety w określonym czasie;

– Omów wszelkie problemy z korzystaniem z toalet szkolnych;

– Zachęcaj do niespiesznego oddawania moczu. Dziewczęta powinny siedzieć z podpartymi stopami i lekko rozstawionymi i utrzymywać stały strumień. Chłopców można zachęcać do celowania w cel w toalecie;

– Upewnij się, że pęcherz został opróżniony. Młoda osoba powinna wrócić do toalety w krótkim czasie po mikcji, żeby sprawdzić, czy jej lub jego pęcherz jest pusty;

– Nauczanie świadomości dna miednicy i ćwiczeń. Świadomość dna miednicy może być włączona do programów edukacji seksualnej w szkole;

– Leki antycholinergiczne, takie jak oksybutynina, mogą być stosowane w leczeniu objawów, takich jak parcia naglące i częstotliwość oddawania moczu;

– Zachęcanie do właściwej higieny.

Zaparcie z przelewaniem kału

Zaparcie z przelewaniem kału jest częstą przyczyną zabrudzenia. W przypadku zalegania kału konieczne będzie zastosowanie leków w celu oczyszczenia jelita.

Rutyna polegająca na regularnym siadaniu na toalecie po posiłkach, z dawką podtrzymującą środków przeczyszczających i odpowiednią ilością płynów oraz dietą może być konieczna przez pewien czas, podczas gdy jelito odzyskuje napięcie. Ćwiczenia i masaż brzucha mogą również pomóc.

Starsze dzieci z długotrwałym lub wtórnym brudzeniem kałem powinny być kierowane do Zespołu Zdrowia Psychicznego Dzieci i Młodzieży w celu zidentyfikowania leżących u podstaw problemów emocjonalnych lub behawioralnych.

Wniosek

Pielęgniarki szkolne i pielęgniarki środowiskowe odgrywają kluczową rolę w identyfikowaniu i wspieraniu tej często zaniedbywanej grupy. Wiele jeszcze trzeba zrobić, aby poprawić liczbę i jakość usług leczniczych, a ERIC zajmuje się tym na poziomie rządowym, jak również poprzez swoje kampanie krajowe.

Kampania „Woda jest fajna w szkole” już poprawia dostęp i jakość zaopatrzenia w wodę dla uczniów. Bog Standard”, kampania na rzecz lepszych toalet w szkołach zostanie wkrótce rozpoczęta.

FOOTNOTE

ERIC (Education and Resources for Improving Childhood Continence) zapewnia:

interaktywną stronę internetową www.eric.org.uk oraz nową stronę dla nastolatków www.trusteric.org

Infolinię telefoniczną poniedziałek-piątek 10am-4pm 01179 603060.

Publikacje dla nastolatków „Dorastanie i radzenie sobie z moczeniem nocnym” i „Nie śmiej się” dopóki tego nie przeczytasz” (BMA Commended 2003) można otrzymać bezpłatnie wysyłając kopertę ze znaczkiem na adres ERIC (patrz poniżej). ERIC wydaje również wytyczne dotyczące minimalnych standardów praktyki i szkolenia dla pracowników służby zdrowia oraz artykuły takie jak alarmy i produkty chroniące łóżko.

Kwartalnik „ERIC Says” jest dostępny przez subskrypcję

.