EngelandEdit
Cheques werden in Engeland in de jaren 1600 in gebruik genomen. De persoon aan wie de cheque werd getrokken (de “begunstigde”) kon naar de bank van de tekenaar (“de uitgevende bank”) gaan om de cheque te overhandigen en betaling te ontvangen. Alvorens tot betaling over te gaan, controleert de bank van de betrokkene of de cheque in orde is – bijvoorbeeld of de handtekening van de betrokkene is, of de datum geldig is, of de cheque correct is ingevuld, enz. Als alternatief kon de begunstigde de cheque bij zijn eigen bank deponeren, die er dan voor zorgde dat de cheque bij de uitgevende bank ter betaling werd aangeboden.
Tot ongeveer 1770 vond een informele uitwisseling van cheques tussen Londense banken plaats. De klerken van elke bank bezochten alle andere banken om cheques uit te wisselen, terwijl ze de onderlinge saldi bijhielden tot ze met elkaar hadden afgerekend. De dagelijkse verrekening van cheques begon rond 1770 toen de bankbedienden bijeenkwamen in de Six Bells, een taverne in Dove Court bij Lombard Street in de Londense City, om al hun cheques op één plaats uit te wisselen en de saldi in contanten te verrekenen. De eerste organisatie voor de verrekening van cheques was het Bankers’ Clearing House, dat in het begin van de 19e eeuw in Londen werd opgericht. Het werd opgericht door Lubbock’s Bank in Lombard Street in een enkele kamer waar bedienden van Londense banken elke dag bijeenkwamen om cheques uit te wisselen en rekeningen te vereffenen. In 1832 publiceerde Charles Babbage, die bevriend was met een van de oprichters van het Clearing House, een boek over massaproductie, The Economy of Machinery and Manufactures, waarin Babbage beschreef hoe het Clearing House werkte:
“In een grote kamer in Lombard Street nemen ongeveer 30 klerken van de verschillende Londense bankiers in alfabetische volgorde hun post in aan bureaus die rond de kamer staan opgesteld; ieder heeft een klein open kastje naast zich, en de naam van de firma waartoe hij behoort staat in grote letters op de muur boven zijn hoofd. Van tijd tot tijd komen andere klerken van elk huis de kamer binnen en laten in het voorbijgaan de cheques vallen die die firma verschuldigd is aan het huis van waaruit deze uitdeler wordt gezonden.”
Op 17.00 uur werd een klerk van elke debiteurbank opgeroepen om naar een tribune te gaan om aan de inspecteur van het Clearing House contant het bedrag te betalen dat hun bank die dag aan andere banken verschuldigd was. Nadat alle klerken van de debiteurenbanken de inspecteur hadden betaald, ging elke klerk van de banken die geld verschuldigd waren naar het podium om het aan zijn bank verschuldigde bedrag te innen. Het totaal van het door de debiteurbanken betaalde geld was gelijk aan het totaal van het door de crediteurbanken geïnde geld. In de zeldzame gevallen dat het totaal betaalde niet gelijk was aan het totaal geïnde, onderzochten andere klerken die voor de inspecteur werkten, het papieren spoor van de documenten, zodat de numerieke fouten konden worden gevonden en gecorrigeerd.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het Bankers’ Clearing House geëvacueerd naar het Trentham Estate in Staffordshire.
De clearing wordt nu beheerd door de Cheque and Credit Clearing Company, het clearinghuis van het Verenigd Koninkrijk.
Verenigde StatenEdit
De Suffolk Bank opende het eerste clearinghuis in 1818 in Boston, en in 1850 werd er een opgericht in New York. In 1858 werd in Philadelphia een clearing house voor bankiers geopend.
De Amerikanen verbeterden het Britse systeem voor de clearing van cheques en openden in 1853 een clearing house voor bankiers, de Clearing House Association, in de Bank of New York aan Wall Street in New York. In plaats van de trage Londense procedure waarbij elke bankbediende, één voor één, op het spreekgestoelte van een inspecteur ging zitten, werkten in de New Yorkse procedure twee bankbedienden van elke bank allemaal tegelijk. Eén bediende van elke bank zat binnen een 70 voet lange ovale tafel, terwijl de tweede bediende van elke bank buiten de tafel stond tegenover de andere bediende van dezelfde bank. Elk van de buitenbedienden droeg een dossierkist. Op het teken van de manager stapten alle buitenbedienden één plaats naar links, tegenover de volgende zittende bedienden. Als een zittende bediende een bank vertegenwoordigde waaraan geld verschuldigd was of waarvan geld te ontvangen was, wisselde het nettobedrag aan contant geld van eigenaar, samen met cheques en papieren documenten.
Dus konden verschillende van dergelijke transacties tegelijkertijd worden uitgevoerd, aan de overkant van de ovale tafel. Wanneer de manager opnieuw een teken gaf, werd deze procedure herhaald, zodat na ongeveer zes minuten de bedienden alle hun toegewezen transacties hadden voltooid en terug waren op hun uitgangspositie, en precies het bedrag aan contanten in handen hadden dat zij volgens hun papieren in handen moesten hebben. Als de bedienden fouten maakten, werden ze beboet en het bedrag van de boete nam snel toe naarmate de tijd verstreek.
Het Federal Reserve System check clearing system werd in 1913 in de Verenigde Staten opgericht om als een centraal, goed gekapitaliseerd clearing house te fungeren. Het doel was om de occasionele paniek te voorkomen, waarbij banken weigerden cheques te aanvaarden die getrokken waren op banken waarvan de solvabiliteit onzeker was. De Federal Reserve kan cheques fysiek aanvaarden en vervoeren.