Voordat het bijna over de hele wereld bekend was als sieraad, was de Claddagh een gemeenschap op het platteland van County Galway.
De Claddagh is een bekend Iers symbool, maar hoeveel mensen hebben gehoord van de Claddagh gemeenschap in Co. Galway, de geboorteplaats van de man die het symbool van de Claddagh-ring zou hebben geschapen, en die nog lang na hun buren in Galway City volgens hun tradities leefden?
Oorspronkelijk gelegen net buiten de Stad van de Stammen (zoals Galway bekend staat), komt de naam Claddagh van het Ierse “Cladach” of “de oever” en was een oud vissersdorpje op de plaats waar de rivier de Corrib de Baai van Galway ontmoet.
Een van de oudste vissersplaatsjes in Ierland. Van de oude rietgedekte huisjes die Claddagh sierden, is nu niets meer over. Tot in de jaren 1930 werden ze vervangen door gemeentehuizen en andere modernere huizen, maar de herinnering aan de tradities en gebruiken van het kleine Iers sprekende stadje leeft nog steeds voort.
Ondanks de nabijheid van Galway City bleef Claddagh eeuwenlang een volledig aparte entiteit vanwege de muur die Galway omringde en die een zeer duidelijke scheidslijn in stand hield tussen dit dorp en de Anglo-Normandische stad aan de overkant van de rivier.
De mannen van het dorp waren vissers, terwijl de vrouwen voor het huis zorgden. De vissers van Claddagh, die het alleenrecht hadden om in de Baai van Galway te vissen, floreerden door hun verse vis op de markten in Galway te brengen. Aangenomen wordt dat er aan het begin van de 19e eeuw wel 820 vissers in het dorp waren, die zo’n 80 boten onder hun hoede hadden.
Main Ní Tuathail, 14 jaar oud, was een van de eerste mensen in Ierland die in kleur werden gefotografeerd. Deze foto’s werden op 1 mei 1913 in de Claddagh genomen door twee Franse vrouwen, Marguerite Mespoulet en Madeleine Mignon-Alba. #galway #photography #ireland #claddagh #LoveIreland pic.twitter.com/7wCVtcPQDs
– Oldgalway (@oldgalway) November 21, 2017
Met hun speciale “Hooker” boten werden de vissers aangevoerd door een gekozen Koning die jaarlijks uit hun midden werd gekozen in een groot feest voor St. John’s Day op 23 juni. Op bevel van de koning konden van elke buitenstaander die vissend in de baai werd aangetroffen, de netten en de boot worden vernietigd, en voor de gemeenschap van Claddagh was een vreemdeling eenieder die niet in hun dorp woonde. Sommigen zeggen dat het gemakkelijk was te weten of iemand niet uit het dorp kwam, omdat hij geen Claddagh op zijn hand had. Van de koning werd ook gezegd dat hij de “absolute” macht had over de vissers en dat hij degene was die hen altijd de zee op leidde.
Een Galway Hooker vandaag (Getty Images)
De ondergang van Claddagh
Zowel een krimpende bevolking als ziekte werden de ondergang van het dorp Claddagh, dat vasthield aan zijn gebruiken ondanks de toenemende invloed van de rest van het graafschap en hun buren die in de stad woonden.
Op zijn hoogtepunt telde Claddagh 468 cottages met rieten daken, waar zo’n 500 gezinnen woonden, maar geleidelijk aan trokken jongere generaties naar de stad op zoek naar werk.
Schrijf u in voor de nieuwsbrief van IrishCentral en blijf op de hoogte van alles wat met Ierland te maken heeft!
Abonneer u op IrishCentral
Toen een dodelijke uitbraak van tuberculose zich in 1927 snel verspreidde in de Claddagh-gemeenschap, werden het dorp en zijn rieten huisjes als een gevaar voor de gezondheid beschouwd en werd het bevel gegeven om de gezinnen te verhuizen, of ze wilden of niet, en om al hun huizen met de grond gelijk te maken. De laatste gebouwen werden in 1934 verwoest.
Een groep kinderen uit Claddagh, rond 1965 (Getty Images)
Het Claddagh-symbool
Het Claddagh-symbool bestaat uit drie verschillende elementen die met elkaar verweven zijn tot een van de meest hartverwarmende en mooiste symbolen in de Ierse cultuur. De combinatie van een hart dat een kroon op de top balanceert en omhoog gehouden wordt door een paar uitgestrekte handen, symboliseert de Claddagh liefde, loyaliteit en vriendschap.
Wanneer het als ring gedragen wordt, is het ook een middel geworden waarmee iemand kan laten zien of hij vrijgezel is of bezet, hoewel deze traditie de laatste jaren in onbruik is geraakt, omdat mensen die zich niet bewust zijn van de betekenis, de ring gewoon omwille van zijn schoonheid als een patroon dragen.
Ondanks geruchten dat de ring hier zou zijn achtergelaten door de Spaanse Armada in de 16e eeuw, wordt het ontwerp vooral in verband gebracht met de goudsmid Richard Joyce, die de ring in de 17e eeuw voor het eerst aan zijn geliefde schonk. Volgens de legende werd de inboorling van de Claddagh door piraten gevangen genomen en meeverkocht aan een rijke goudsmid overzee die hem de kneepjes van het vak leerde.
Het Claddagh ontwerp (Getty Images)
Er ontstond echter een vriendschap tussen de Ierse contractarbeider en zijn meester toen ze samen aan het goud werkten, en Joyce kreeg de kans om naar huis terug te keren naar de liefde van zijn leven, waar hij de Claddagh ter ere van haar vervaardigde.