Ik ben ervan overtuigd dat als je euforie wilt ervaren zonder drugs, je alleen maar je beha uit hoeft te doen na een lange werkdag. En na het douchen zie je me vaak mijn pas gelakte benen in een spijkerbroek worstelen, vragen mompelend als: “Waarom kan ik mijn leven niet gewoon naakt leiden?” Het punt is, ik kan het. En sommige mensen doen dat ook. Nudisten en naturisten nemen deel aan tal van normale activiteiten zoals zwemmen, kamperen en karaoke zonder kleren aan. De mate van naaktheid varieert – sommige mensen zijn bijna de hele tijd naakt, terwijl anderen het zo nu en dan reserveren voor sociale gelegenheden. Maar als je het hen hoort zeggen, is het leven naakt veel beter.
Hoewel je misschien wel eens van nudisten hebt gehoord, is de kans groot dat je iets minder bekend bent met naturisten. Hoewel de termen vaak door elkaar worden gebruikt, zijn sommige mensen van mening dat bepaalde nuances hen als twee verschillende lichamen classificeren. “Wij definiëren nudisme als meer over de feitelijke naaktheid, terwijl naturisme meer een filosofie erachter heeft,” vertelt Felicity Jones, 27, een inwoner van Long Island City, N.Y. en mede-oprichter van Young Naturists America (YNA, en net als vele andere links in dit verhaal, is die mogelijk NSFW), aan SELF. “Het gaat over het accepteren van mensen zoals ze zijn, en ook het bevorderen van de waarden van respect voor andere mensen en het milieu.” Natuurlijk kunnen de meeste naturisten niet de hele tijd naakt zijn, omdat er wetten bestaan en naakt in de gevangenis zitten klinkt niet bepaald comfortabel. Maar als het kan, doen ze het, en ze genieten er volop van.
Laten we één ding duidelijk maken: Naturisme gaat niet over seks.
Soms is het het makkelijkst om naturisme te definiëren door te beschrijven wat het niet is. “Veel mensen stellen zich voor dat het een opgedreven seksuele omgeving is, alsof mensen openlijk seks hebben of orgieën houden,” zegt Felicity. “Zo is het helemaal niet. Er is een tijd en plaats voor alles,” zegt ze, terwijl ze opmerkt dat YNA “zeer zelden” mensen van evenementen heeft moeten schoppen omdat ze zich onbehoorlijk gedroegen.
Nudisme en naturisme hebben hun wortels in de American Association for Nude Recreation, die werd opgericht in 1931. Met de nadruk op “gezonde naaktrecreatie in gezinsverband” heeft de organisatie zich ten doel gesteld “naaktheid en naaktrecreatie te bevorderen in een geschikte omgeving en tegelijkertijd de samenleving voor te lichten over de waarde en het genot ervan”, aldus hun website. Vergelijkbare instellingen doken daarna op, zoals The Naturist Society, die werd opgericht in 1980.
Als je zoiets hebt van, wacht, record scratch, mensen pleiten ervoor dat ik naakt ga met mijn gezin…?, dan ben je niet alleen. Maar als iemand die opgroeide in een gezin waar lichamen niet verborgen hoefden te worden – we waren geen naturisten, maar naaktheid werd me niet als iets angstigs of schandelijks ervaren – kan ik zien waarom dit de moeite waard is. Dat geldt ook voor Felicity, die opgroeide in een naaktfamilie in New Jersey en zichzelf lachend een “derde-generatie-naturist” noemt. Ze was medeoprichtster van YNA in 2010, en tot op heden hebben ze ongeveer 400 leden in de Verenigde Staten en internationaal. Naast het vergroten van het bewustzijn over naturisme, organiseren ze evenementen zoals de naakte, openbare Bodypainting Day op 9 juli in New York en Amsterdam, waarvoor ze momenteel geld inzamelen op Kickstarter.
Misvattingen over de naturistische levensstijl kunnen verstrekkende gevolgen hebben. “Als ik naaktfoto’s van mezelf online zet, krijg ik te maken met ongewenste intimiteiten, pik-foto’s en mensen die denken dat ik wel op zoek ben naar seks omdat ik naakt ben,” zegt Felicity. En terwijl het runnen van YNA haar fulltime baan is, werkt haar partner en medeoprichter in de verkoop. “Zijn baas en collega’s weten het allemaal, maar zijn baas vond het niet prettig dat hij zijn echte naam gebruikte, omdat mensen zullen googelen voor ze zaken met hem doen,” zegt ze. Ook al is de intentie van naturisme onschuldig, het kan moeilijk zijn voor mensen om dat zo te zien.
Naturisme is dus geen dekmantel voor massale, wilde orgieën. Felicity en haar medeoprichter zijn ermee begonnen in de hoop een leemte op te vullen in de moderne naaktgemeenschappen. “We wilden niet alleen naakt worden, maar ook een lichaamspositieve omgeving creëren en de schaamte voor het lichaam bestrijden”, zegt ze: Rug, Mens, Persoon, Water, Dok, Haven, Waterkant, Pier en Zitten
Los de kleren, win eigenwaarde?
Naturisme past prachtig in een maatschappij die steeds meer openstaat voor het idee dat “perfectie” niet bestaat. “Naturist zijn dwingt je om te accepteren wie je in de spiegel ziet,” vertelt Serenity Hart, 26, een naturist en naaktmodel in New York, N.Y., aan SELF. Toen ze opgroeide als een zwart meisje, verafschuwde ze de kleur van haar huid en de textuur van haar haar. “Ik wou dat ik elke dag kon veranderen wie ik was, tot ik het modellenwerk ontdekte,” zegt ze. “Het daagde me uit om voorbij de dingen te kijken die ik niet kon veranderen, maar ook om te leren hoe ik ze kon omarmen. Naaktheid heeft mijn leven veranderd.” Serenity is een grote fan van de zelfvertrouwen verhogende effecten van naturisme en wil de boodschap verspreiden. Zoals alles in de 21e eeuw gebruikt ze daarvoor het internet.
Serenity biedt naakte Skype-sessies aan voor 30 dollar per uur, of een pakket van 120 dollar voor vijf sessies. Ze kwam op het idee toen ze naakt de Skype-oproep van een vriendin beantwoordde. “In het begin voelde ze zich ongemakkelijk en schaamde ze zich zelfs voor mij, en bedekte ze haar ogen,” zegt Serenity. Toen raakten ze aan de praat over waar die diepgewortelde negatieve reactie op naaktheid vandaan komt. “Ik vroeg haar mee te doen, en dat deed ze. En zo werd Naked Skype geboren,” legt Serenity uit. “Er is niets kwetsbaarder dan naakt aanwezig zijn bij een vriend of een vreemde. Geen labels, geen façade, geen oordelen, alleen openheid en het omarmen van je ware zelf.” Momenteel heeft ze 10 sessies per week met mannen en vrouwen over de hele wereld, meestal pratend over zelfliefde en hoe een positief lichaamsbeeld te bevorderen. “Het gevoel van empowerment maakt het voor mij allemaal de moeite waard,” zegt ze.
Die nadruk op een gezond zelfbeeld is een hoeksteen van YNA’s filosofie. Dat komt grotendeels doordat Felicity zich realiseerde hoe heilzaam naaktheid voor haar was toen ze opgroeide, toen ze met haar familie naar de Rock Lodge Nudist Club in het noorden van New Jersey ging. “Ik zag het menselijk lichaam in zoveel verschillende vormen,” zegt ze. “Ik was niet zo beïnvloed door deze cultuur die zegt dat als je geen bepaald lichaamstype hebt, je je kleren niet uit zou moeten doen.”
Dit is vooral belangrijk voor vrouwen. “Veel gaat over vrouwelijke borsten en geslachtsdelen. Mensen zien die lichaamsdelen niet op een doorsnee lichaam, dus ze kunnen er erg bang voor zijn,” zegt Felicity. Toen ze opgroeide als naturiste, kon ze waarderen hoe breed het spectrum aan geslachtsdelen is. “Je ziet dat ze er in alle vormen en maten zijn en dat ze net zo uniek kunnen zijn als het gezicht van een persoon. Dat vermindert een hoop schaamte en angst,” zegt ze. Gezien het feit dat Amerikaanse tieners steeds vaker vragen om hun schaamlippen te laten trimmen, is deze boodschap belangrijker dan ooit. (Vooral omdat de schaamlippen van vrouwen over het algemeen perfect zijn zoals ze zijn.)
Een ander essentieel onderdeel van naturisme is de band met de omgeving. “Voor mij gaat het erom dat ik me met de natuur kan verbinden op een manier die onmogelijk is als ik gebonden ben aan materiaal,” vertelt Sheila M., 31, een naturiste in Northampton, Mass, aan SELF. “Het is een kans om wild te zijn en alle kunstmatige dagelijkse dingen te vergeten waarmee mensen hun leven vullen.” Maar een van haar andere favoriete onderdelen van naturisme is dat ze recreatieve activiteiten kan ondernemen met mensen die dezelfde gevoelens hebben over hoe beperkend kleding kan zijn. “Mijn eerste keer poolen zonder topje was interessant,” zegt ze. “Ik heb nooit geweten hoe borsten in de weg kunnen zitten als je probeert te spelen!”
Diversiteit en het veranderende gezicht van naturisme.
Hoewel naturisme wordt geaccepteerd, is het niet zo divers als sommigen zouden willen. Serenity noemt het gebrek aan gevarieerde rassenvertegenwoordiging in de naturistengemeenschap “soms ontmoedigend”. “Ik ben naar prachtige landen gereisd, zoals Engeland, Kroatië en Australië, waar naturistengemeenschappen alom populair zijn, maar ik zag nog steeds weinig vrouwen van kleur, als ze er al waren”, zegt ze. In plaats van zich door dat gevoel uit de levensstijl te laten drukken, zet ze zich in om die meer inclusief te maken. “Als transvrouw probeert Sheila ook te begrijpen hoe het is om een minderheid te zijn in de naturistengemeenschap. Ze volgt een hormoonvervangingstherapie en hoopt op een geslachtsbevestigende operatie, maar omdat de verzekering die vaak als facultatief beschouwt, is dat vooralsnog te duur. Hoewel ze zegt dat “bijna iedereen” haar accepteert, is ze toch op vooroordelen gestuit. “Zoals elke groep hebben we onze slechte appels. Ik ben een paar transfobische mensen tegengekomen, zowel on- als offline,” zegt ze. Om hun ideeën te voeden, beroepen ze zich op misplaatste opvattingen, zoals dat transpersonen hyperseksueel zijn. Sommige mensen verzetten zich ook tegen Sheila’s trans-status, omdat ze denken dat haar ware geslacht gebaseerd is op haar genitaliën.
Gelukkig heeft Sheila goede vrienden gemaakt die voor haar opkomen, of ze er nu is of niet. En de vooroordelen komen niet vaak genoeg voor om haar af te schrikken. Ze krijgt eerder verwarrende reacties die overgaan in acceptatie. “Ik denk dat mensen verwachten dat anderen er cisgender uitzien, dus als ze iemand zien die daar niet aan voldoet, twijfelen ze,” zegt Sheila. “Maar uiteindelijk wordt het een non-issue, en ik meng me in de menigte zoals iedereen daar.”
Zelfs voordat ik met deze vrouwen praatte, beschouwde ik mezelf als extreem accepterend voor naaktheid. Maar na dieper graven en het ontdekken van de zelfvertrouwen-gerelateerde voordelen van de levensstijl, zie ik dat naaktheid zo veel meer kan oplossen dan het feit dat broeken kunnen aanvoelen als beengevangenissen. Ik moet toegeven dat toen Felicity me uitnodigde om mee te doen aan de komende Bodypainting Day, de verleiding wel wat groot was. Maar uiteindelijk moest ik nee zeggen. Ook al heb ik een goed gevoel van eigenwaarde, ik ben niet dapper genoeg om de wereld alles te laten zien wat ik heb. Hoewel ik de rest van mijn kleren aanhoud, petje af voor iedereen die dat wel doet.