Beschouw de hersenen als een nauwkeurig gekalibreerde machine. De hersenen worden gevoed door bloed en zuurstof, en de chemische samenstelling wordt bepaald door de biologie. Medicijnen op recept kunnen dit evenwicht verstoren, en soms is dat goed.
Mensen met pijn kunnen baat hebben bij opioïde medicijnen zoals tramadol, omdat de pijnsignalen vanuit de hersenen kunnen worden aangepast door de chemische veranderingen die het medicijn teweegbrengt.
Dezelfde gunstige chemische veranderingen kunnen ook een heel ander proces op gang brengen, en dat secundaire proces kan tot verslaving leiden. Wanneer een verslaving zich vastzet, kunnen mensen vreselijke keuzes gaan maken om die verslaving te ondersteunen. Het versterken van tramadol is zo’n keuze.
Wat je moet weten over Tramadol
Tramadol is een receptmedicijn dat is ontworpen om matige of ernstige pijn te verlichten. Het behoort tot de klasse van de opioïden, of pijnstillers. Volgens de Mayo Clinic is het in verband gebracht met zowel geestelijke als lichamelijke afhankelijkheid bij mensen die het lang gebruiken.
Mensen met een geestelijke afhankelijkheid van tramadol kunnen zich wanhopig voelen om het medicijn tussen doses in te nemen. Ze kunnen merken dat hun gedachten gericht zijn op het krijgen van meer van de drug. Ze kunnen in paniek raken wanneer ze zien dat hun drugsvoorraden opraken.
Mensen met een lichamelijke afhankelijkheid van tramadol kunnen lichamelijke symptomen ervaren wanneer ze stoppen met het nemen van de drug. Deze symptomen worden meestal beschreven als flulike, en ze kunnen omvatten:
- Rillingen
- Sniffelen
- Spierpijn
- Buikpijn
Deze symptomen kunnen mild zijn, en ze kunnen alleen als hinderlijk worden beschouwd. Maar in latere stadia van het verslavingsproces kunnen de lichamelijke symptomen ernstig en levensbedreigend zijn. Voor sommige mensen met tramadolverslavingen treden deze symptomen op tussen doses.
Fysieke en mentale afhankelijkheid hebben de neiging om hand in hand te werken bij de ontwikkeling van een verslaving. Mensen die minderen, kunnen fysieke pijn ervaren die de mentale hunkering en de behoefte om pijn te vermijden veel sterker maakt.
Om fysieke symptomen en mentale nood te vermijden, moeten mensen die verslaafd zijn aan pijnmedicatie die medicatie blijven nemen. Maar zoals het National Institute on Drug Abuse (NIDA) opmerkt, moeten mensen die verslaafd zijn soms meer van dezelfde drug nemen om dezelfde high te krijgen. De hersenen hebben de neiging om gewend te raken aan de aanwezigheid van drugs, en het kan zijn dat ze niet reageren op lage doses van een drug die de persoon gewoonlijk heeft genomen.
Als gevolg hiervan moeten mensen met een verslaving soms enorme hoeveelheden tramadol nemen, alleen maar om ontwenningsverschijnselen te voorkomen. Potentiëren is een manier om dat verslavingsprobleem te omzeilen.
Over de behandelingskosten bezorgd? Bel nu voor GRATIS advies over verzekeringen en betalingen.
Bel nu (888) 513-2995
Hoe potentiëren werkt
Misbruik van voorgeschreven medicijnen zoals tramadol is niet ongewoon. Volgens de NIDA hebben naar schatting 54 miljoen mensen minstens één keer medicijnen op recept gebruikt voor recreatieve doeleinden.
Wanneer dit recreatieve misbruik een gewoonte wordt, en het heel moeilijk wordt om meer van het doelmiddel te krijgen, kan potentiëring een goede oplossing lijken, omdat het de persoon in staat stelt om dezelfde hoeveelheid van het geneesmiddel te nemen en een grotere reactie te voelen.
NAM meldt dat potentiëring een geneesmiddel/drugsreactie is. In het geval van tramadol wordt een secundaire drug geïntroduceerd die het effect van tramadol versterkt. Het is een beetje zoals een vriend vragen om te helpen een rots berg op te duwen. Dat is gemakkelijker te doen als er vier handen beschikbaar zijn in plaats van slechts twee.
Voor mensen met een tramadolverslaving helpt deze helperdrug om de verslaving in stand te houden, terwijl de persoon kan vermijden om de tramadoldosis te verhogen. Dit kan een slim idee lijken, maar het komt met gevaarlijke gevolgen.
Tramadol Reacties
- Verwardheid
- Rillingen
- Diarree
- Hoofdpijn
- Snelle hartslag
- Hoge bloeddruk
- Samentrekkende of stijve spieren
Als de serotoninespiegel blijft stijgen, kunnen mensen epileptische aanvallen krijgen. Die aanvalsreactie kan worden teweeggebracht door potentiëring.
In een studie gepubliceerd in Psychiatry, ontdekten onderzoekers dat in de helft van de 83 gevallen van tramadol-aanvallen het gebruik van andere geneesmiddelen, vaak antidepressiva, een rol speelde. De onderzoekers merken op dat aanvallen kunnen optreden wanneer tramadol alleen wordt ingenomen, maar aanvallen komen veel vaker voor wanneer er andere drugs bij betrokken zijn.
Antidepressiva die bekend staan als selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI’s) blokkeren de heropname van serotonine in de hersenen, volgens de Mayo Clinic. Omdat tramadol het serotoninegehalte verhoogt, is het gebruik ervan in combinatie met SSRI’s potentiëring. De SSRI’s maken de serotonine die tramadol produceert veel effectiever.
Andere voorgeschreven geneesmiddelen, waaronder amfetaminen, kunnen een soortgelijk effect produceren. In een studie in het Journal of Pain Symptom Management melden auteurs dat amfetaminen gebruikt in combinatie met geneesmiddelen zoals tramadol de neiging hebben om de effecten van de opioïden te verhogen. Stimulerende middelen helpen ook om de slaperigheid tegen te gaan die opioïden kunnen veroorzaken, en dat verhoogde gevoel van alertheid zou een verslaafd persoon kunnen helpen om meer opioïden te nemen. Dit is een synergie op twee fronten, en het kan opmerkelijk gevaarlijk zijn.
Combatting the Abuse of Drugs
Mensen die receptgeneesmiddelen zoals tramadol misbruiken, kunnen dit doen in de verkeerde overtuiging dat de drugs veilig zijn. Zoals NIDA opmerkt, worden deze medicijnen toegediend door medische professionals, en mensen kunnen geloven dat artsen gewoon niets zouden uitdelen dat niet veilig is. Maar tramadol kan zeker gevaarlijk zijn, en mensen die tramadol opzettelijk versterken, vertonen een klassiek teken van verslaving.
Mensen die verslaafd zijn, volharden in het gebruik en misbruik van drugs, ook al weten ze misschien dat de drug die ze nemen niet veilig of nuttig is. De chemische veranderingen die de hersenen teweegbrengen, en de lichamelijke en geestelijke afhankelijkheid die daarop volgt, zullen hen aanmoedigen om stoffen te blijven gebruiken en misbruiken, ondanks wat hun hogere geest zou kunnen zeggen.
Herstellen van een tramadolverslaving is niet zo eenvoudig als gewoon de pillen wegnemen. Zoals een artikel van het National Drug and Alcohol Research Centre in Sydney aangeeft, kunnen mensen sterven als gevolg van complicaties van opioïde ontwenningsverschijnselen.
Mensen die worden geconfronteerd met een plotselinge stopzetting van opioïden kunnen ernstige braken en aanhoudende diarree ervaren. Deze twee symptomen kunnen leiden tot uitdroging, en omdat de persoon niet in staat is om vloeistoffen te drinken zonder over te geven, kan de cyclus dagenlang ongecontroleerd doorgaan. Ernstige uitdroging kan leiden tot delirium en orgaanfalen, die beide fataal kunnen zijn.
Daarom is het van vitaal belang voor mensen met een tramadolverslaving om toegang te krijgen tot een medisch detox-programma. Hier gebruiken medische professionals medicijnen om enkele van de meer hardnekkige tekenen en symptomen van ontwenning te verzachten. Ze kunnen alternatieve methoden van hydratatie aanbieden als het braken ernstig is. Ze kunnen angsttherapie bieden, zodat mensen die deze symptomen ondergaan weten dat ze door een natuurlijk proces gaan dat hen op den duur ten goede zal komen.
Medische detox is niet alleen een vriendelijke manier om iemand te helpen nuchter te worden. Het is een medische noodzaak, maar het is niet het enige proces dat nodig is om een persoon te helpen werken in de richting van herstel.
Nadat een persoon medische detox heeft voltooid, kan de drug uit het lichaam worden verwijderd, maar de gewoonten die de persoon heeft opgebouwd over een lange periode van drugsmisbruik kunnen blijven bestaan. Ze kunnen nog steeds actieve contacten hebben die hen drugs kunnen verkopen. Ze kunnen ruimtes hebben die ze als veilig beschouwen om drugs te gebruiken. Ze kunnen ook diepe hunkering naar drugs hebben die nog niet is verdwenen.
Een drugsverslaving behandelingsprogramma helpt mensen om te leren gaan met hunkering op een veilige en effectieve manier. Mensen kunnen leren hoe ze gezonde gewoonten kunnen opbouwen die hun geest en lichaam actief houden, zodat ze niet worden ingehaald door hunkeren naar drugs. Ze kunnen ook leren hoe ze triggers voor terugval kunnen vermijden, zoals:
- honger
- uitputting
- depressie
- woede
Therapie kan mensen helpen met deze toestanden om te leren gaan, zodat ze zich niet genoodzaakt zullen voelen ze met drugs te medicineren. Therapie kan mensen ook helpen routines te creëren die helpen deze toestanden te stoppen.
Hoe iemand te helpen die tramadol misbruikt
Het toekijken hoe iemand tramadol misbruikt, kan gezinnen een gevoel van hulpeloosheid geven, maar er zijn zo veel dingen die gezinnen kunnen doen. Zoals een artikel in Psychology Today aangeeft, zijn gezinnen in een uitstekende positie om iemand in de richting van hulp te duwen.
Families kunnen openlijk over de verslaving praten, en hoe meer ze weten over hoe verslaving werkt, hoe meer behulpzaam deze gesprekken zullen zijn. Families kunnen de verslaafde ook helpen om zich geliefd, gesteund, gehoord en begrepen te voelen. Dit is niet het mogelijk maken van de verslaving. Het is het erkennen van de vernietiging die een verslaving kan veroorzaken op een open, eerlijke en liefdevolle manier.
Families die potentiëring van tramadol zien, kunnen, en moeten, het gesprek over behandeling openen. Als dat gesprek te moeilijk lijkt en de woorden niet willen komen, kan het inschakelen van de hulp van een professional een goede aanpak zijn. Verslavingsinterventisten zijn bedreven in het werken als bemiddelaars tussen families en mensen met verslavingen. Interventiespecialisten kunnen uitleggen hoe een verslaving werkt en hoe deze wordt behandeld, en ze kunnen iemand motiveren om in behandeling te gaan.
Verslavingen bloeien op wanneer ze ongeadresseerd blijven. Gesprekken kunnen de cyclus veranderen. Hoe eerder gezinnen beginnen te praten, hoe beter.