Doelstellingen: Nagaan of hogevolume, high-impact fysieke training bij prepuberale en vroeg puberale mannelijke turners geassocieerd is met verminderde staturale en segmentale groei en verlaagde serum insuline-achtige groeifactor-I (IGF-I) en verhoogde cortisol (C) niveaus.
Studieopzet: Lengte, zithoogte, beenlengte en segmentale lengtes (humerus, radius, femur en tibia) en breedtes (biacromiaal en bi-iliacaal), voeding, serum IGF-I, testosteron en C werden gemeten bij competitieve mannelijke turners en normoactieve kinderen (Tanner stadium < of = 2) om de 3 tot 4 maanden gedurende een periode van 18 maanden.
Resultaten: Bij aanvang waren gymnasten (n = 31) 0,7 jaar ouder dan leden van de controlegroep (P <.05, n = 50) maar verschilden niet in termen van biologische rijpheid. Voor leeftijd gecorrigeerde z-scores toonden aan dat de gymnasten korter waren dan leden van de controlegroep (-0.5 +/- 0.2 SD, P <.05) door verminderde beenlengte (-0.8 +/- 0.2 SD, P <.001) maar niet door zithoogte. Segmentale lengtes en bi-iliacale breedte leeftijd gecorrigeerde z scores waren ook verminderd bij de gymnasten (P variërend van <.05 tot <.001). Er werd geen verschil gevonden voor serum IGF-I of C. Na 18 maanden follow-up werden geen verschillen gevonden voor de percentages van verandering in lengte, zithoogte of beenlengte, segmentale lengtes, IGF-I, of C tussen de gymnasten en controlepersonen die prepuberaal en vroeg puberaal bleven (gymnasten n = 18; controlegroep n = 35). Echter, de grootte van de basislijn verschillen in antropometrische maten (z scores) bleven gedurende de studie bestaan.
Conclusie: Korte gestalte bij deze competitieve mannelijke gymnasten was te wijten aan een verminderde beenlengte maar niet aan zithoogte. Het ontbreken van een verschil in groeisnelheid, IGF-I en dieet gedurende de 18 maanden periode geeft aan dat de gerapporteerde kleine gestalte bij mannelijke gymnasten eerder te wijten is aan selectiebias dan aan gymnastiektraining.