Dit hoofdstuk beschrijft de oorsprong van het centrale zenuwstelsel, cerebellum: intrinsieke verbindingen en inherente groeimechanismen die ten grondslag liggen aan bewegingsgedrag, cerebrale cortex: extrinsieke verbindingen en CNS organisatie, en limbische systeemstructuren inclusief illustraties van neuronale plasticiteit in de ontwikkeling. Het hoofdstuk bespreekt ook de studies naar verschillende gebieden van de hersenschors om de gedragsmatige betekenis van paden die verafgelegen structuren verbinden, de organisatie van structuren tot systemen, en de modulatie van ontwikkeling door ervaring op te helderen. De ontwikkeling van het zenuwstelsel wordt sterk beïnvloed door de externe omgeving en de mogelijkheden die deze biedt voor ervaring en leren. Cellen die bestemd zijn om neuronen te worden, worden op specifieke dagen op specifieke plaatsen op de embryonale neurale plaat aangemaakt. Deze cellen migreren, eveneens volgens een nauwkeurig tijdschema, naar hun uiteindelijke bestemming. Ontwikkeling is een opeenvolgend proces, en één functie van een stapsgewijze rijpingsprogressie is wellicht het reguleren van de volgorde en de impact van interne en externe stimuli en ervaring op het ontwikkelingsproces zelf. Zo kunnen uniformiteit en ordelijkheid in de opeenvolging van blootstelling aan de omgeving worden bepaald en geprogrammeerd door de tijdschema’s voor de ontwikkeling van verschillende delen van het zenuwstelsel. De regels en mechanismen voor regeneratieve verschijnselen in het zich ontwikkelende zenuwstelsel zijn nog niet goed begrepen, maar het is zeer onwaarschijnlijk dat wanneer zij ontdekt worden, zij de basisconcepten van de structuur en functie van het CZS zullen omverwerpen.