Mexiletine Dosering

Medisch beoordeeld door Drugs.com. Laatst bijgewerkt op 3 nov 2020.

Usual Adult Dose for Ventricular Tachycardia

Initial dose: 200 mg oraal om de 8 uur wanneer snelle controle van aritmie niet essentieel is.
Een periode van ten minste 2-3 dagen tussen dosisaanpassingen wordt aanbevolen.
De dosis kan in stappen van 50 of 100 mg naar boven of beneden worden aangepast.

Gebruikelijke pediatrische dosis voor aritmieën

1,4 tot 5 mg/kg/dosis elke 8 uur toegediend. Begin met een lagere begindosering en titreer tot de gewenste effecten en serumconcentraties.

Aanpassingen van de leverdosering

Niet aanbevolen

Aanpassingen van de leverdosering

Patiënten met ernstige leveraandoeningen kunnen lagere doses nodig hebben en moeten nauwlettend in de gaten worden gehouden.

Dosisaanpassingen

Voldoende controle kan bij de meeste patiënten worden bereikt met 200 tot 300 mg oraal toegediend om de 8 uur met voedsel of antacidum. Als met 300 mg om de 8 uur geen bevredigende reactie is bereikt, kan een dosis van 400 mg om de 8 uur worden geprobeerd.
Wanneer een snelle controle van ventriculaire aritmie essentieel is, kan een initiële laaddosis van 400 mg mexiletine worden toegediend, gevolgd door een dosis van 200 mg binnen acht uur.

Voorzorgsmaatregelen

US BOXED WARNINGS:
-MORTALITEIT: In de Cardiac Arrhythmia Suppression Trial (CAST) van het National Heart, Lung and Blood Institute, een langlopend, multicentered, gerandomiseerd, dubbelblind onderzoek bij patiënten met asymptomatische, niet-levensbedreigende ventriculaire aritmieën die meer dan 6 dagen maar minder dan 2 jaar daarvoor een myocardinfarct hadden gehad, werd een bovenmatig hoog sterftecijfer of niet-fatale hartstilstand (7.7%) bij patiënten die met encainide of flecaïnide werden behandeld, vergeleken met het percentage bij patiënten die in zorgvuldig gematchte placebo-behandelde groepen werden ingedeeld (3%). De gemiddelde duur van de behandeling met encainide of flecaïnide in deze studie was 10 maanden. De toepasbaarheid van de CAST-resultaten op andere populaties (b.v. die zonder recent myocardinfarct) is onzeker. Gezien de bekende pro-aritmische eigenschappen van dit middel en het gebrek aan bewijs voor een verbeterde overleving voor enig antiaritmicum bij patiënten zonder levensbedreigende aritmieën, moet het gebruik van dit middel evenals andere antiaritmica worden voorbehouden aan patiënten met levensbedreigende ventriculaire aritmieën.
-ACUTE LEVERLIJDEN: Postmarketing gevallen van abnormale leverfunctietesten, soms in de eerste paar weken van behandeling met dit geneesmiddel, zijn meestal waargenomen in de setting van congestief hartfalen of ischemie, maar het verband met dit geneesmiddel is niet vastgesteld.

Dialyse

Gegevens niet beschikbaar

Andere opmerkingen

Aangezien de ernst van de bijwerkingen van het CZS toeneemt met de totale dagelijkse dosis, mag de dosis niet hoger zijn dan 1200 mg/dag.
Als voldoende onderdrukking wordt bereikt bij een dosis van 300 mg of minder om de 8 uur, mag dezelfde totale dagelijkse dosis worden gegeven in verdeelde doses om de 12 uur, terwijl de mate van onderdrukking van ventriculaire ectopie zorgvuldig wordt gecontroleerd. Deze dosis kan worden aangepast tot een maximum van 450 mg om de 12 uur om de gewenste respons te bereiken.